منوچهر بختیاری، پدر پویا بختیاری از کشته‌شدگان آبان ۹۸ در مصاحبه‌ای از زندان کرج گفت که به حکم زندان و تبعید خود اعتراض نخواهد کرد.
منوچهر بختیاری به ۳ سال و نیم زندان، دو سال و نیم تبعید و دو سال ممنوعیت خروج از کشور محکوم شده است. او در پی کشته شدن فرزندش، بارها به دلیل عدم رسیدگی به این پرونده، اقدامات اعتراضی انجام داده و چندین بار توسط مأموران امنیتی بازداشت شده است.
آقای بختیاری در یک تماس تلفنی از زندان کرج، که از طریق شبکه مجازی کلاب‌هاوس در اتاقی بنام «کمپین دادخواهی» پخش می‌شد در پاسخ به پرسش خبرنگار رادیوفردا گفت حق انتخاب وکیل ندارد. او در این‌باره افزود که به او گفته شده تنها حق انتخاب از میان وکلایی را دارد که قوه قضاییه معرفی می‌کند.
وی اضافه کرد: «من تصمیم گرفته‌ام که حکم آنها را نه قبول کنم و نه به آن اعتراض بکنم. چون من نظام جمهوری اسلامی را رد کرده‌ام و آن را اصلا قبول ندارم. تنها راه نجات ملت ایران، سقوط نظام جمهوری اسلامی است.»
آقای بختیاری اضافه کرده که قاضی دادگاه، وکلایی را که وی برای رسیدگی به پرونده‌اش معرفی کرده، نمی‌پذیرند و تنها بر معرفی وکیلی تسخیری اصرار دارند.
وی که از معرفی وکیلی تسخیری خودداری کرده، درباره علت اتخاذ این تصمیم گفته است: «می‌گویم آنها به نفع شما صحبت می‌کنند، به نفع من که صحبت نمی‌کنند. خواسته شما را برآورده نمی‌کنند. وکیل شما هستند نه وکیل من.»
او که بیش از یک ماه است در زندان مرکزی کرج نگهداری می‌شود، اضافه کرده: «یک ماه است که در قرنطینه هستم. روزانه چهل پنجاه نفر را به اینجا می‌آورند که معلوم نیست کرونا دارند یا خیر.»
وی در پاسخ به شکنجه روحی خود در مدت این یک‌ماه نیز گفته در این مدت، «در یک اتاق ۲۰ متری هستم، هر شب ۴۰ نفر کنار هم می‌خوابند. افراد قاچاقچی، سارق، معتاد همه با هم هستیم.»
پدر پویا بختیاری در کلاب هاوس اضافه کرده باوجودی که «روزی شصت هفتاد نفر می‌آوردند و به همین تعداد خارج می‌کنند اما من را اینجا نگه داشته‌اند. و هر چه می‌گویم من را از این جا خارج نمی‌کنند و می‌گویند شما باید اینجا باشی.»
وی در عین حال از ضبط تلفن خود از سوی ماموران خبر داده و گفته وقتی هم می‌خواهم تلفن بزنم، «ماموران کنارم می‌ایستند و وقتی می‌خواهم حرفی بزنم تلفن را قطع می‌کنند.»
پویا بختیاری در آبان سال ۹۸ به‌دلیل اصابت گلوله به جمجمه‌اش در کرج کشته شد و پدر او، از اینکه به جای دادخواهی از این قتل، پدر دادخواه را زندانی کرده‌اند، انتقاد کرد و ادامه داد: «قاتلین پسرم، قاتلین جنایت آبان ماه را رئیس جمهور می‌کنند، دادستان می‌کنند، به جای قاتلین، پدر مقتول را زندانی می‌کنند.»
وی از مردم ایران نیز خواسته حرف مقام‌های جمهوری اسلامی را قبول نکنند و افزوده: «اینها دروغ می‌گویند. چهل و چند سال است که به ملت ایران دروغ گفته‌اند. الان هم دروغ می‌گویند. فقط به نفع خودشان فکر می‌کنند. آمده‌اند سرزمین ما را چپاول کنند. هدفشان فقط این است.»
بختیاری از ایرانیان خارج از کشور خواسته «زبان ما باشند و مصیبتی که بر ما وارد می‌کنند را به گوش دنیا برسانند. زندانی کردن یک پدر دادخواه را که جمجمه پسرش را شکافتند و فرزند دیگرش را چهار ماه است که ندیده، این ظلم را باید به دنیا و مجامع بین‌المللی و کشورهای آزاداندیش اعلام کرد.»
او از جوانان داخل ایران نیز خواسته «اعتراض کنند و به اعتراضات بپیوندند و مطالبه‌گر باشند تا بتوانیم حقمان را بگیریم. اینها حق‌ما را گرفته‌اند و کشور ما را اشغال کرده‌اند، وطن ما را فروخته‌اند باید حقمان را بگیریم.»
سارا بختیاری: به همسرم می‌گویند باید کامل سکوت کنی
سارا بختیاری، همسر منوچهر بختیاری نیز در اتاق «کمپین دادخواهی» در کلاب‌هاوس از وضعیت آقای بختیاری در بند قرنطینه زندان مرکزی کرج بدلیل همه‌گیری کرونا به شدت ابراز نگرانی کرده است.
وی گفته همسرم در «قرنطینه و در سالنی هستند که روزانه ۷۰۰ نفر جابه‌جا می‌شوند و حتی ایشان را به بند منتقل نمی‌کنند. انواع و اقسام جرم‌ها در آنجا وجود دارد و وضعیت کرونا وخیم است. پریروز، در سالن مقابل آنها، ۳۰۰ نفر را قرنطینه کرده‌اند. در بندی که همسرم قرنطینه است، دیروز یک نفر فوت شده و وضعیت بهداشتی، در آنجا بسیار نامناسب است.»
سارا بختیاری اضافه کرده «همه ما نگران هستیم. اگر این حکم همسر من را از بین نبرد، حتما کرونا از بین می‌برد. شرایط آن بند و سالن افتضاح است. صدای همسرم باشند تا ایشان آزاد بشود.»
به گفته وی، با آنکه منوچهر بختیاری، «جرمی» مرتکب نشده، برای او جرم «ساخته‌اند» و رئیس دادگستری هم به صراحت گفته نه تنها باید وکیل تسخیری بگیری، بلکه «هیچ گونه مرخصی هم نمی‌تواند داشته باشد و در کل باید با وجود این همه ظلمی که به ایشان شده، به طور کامل، سکوت کند.»
سارا بختیاری اضافه کرده که خود وی هم در تماس‌های مقام‌های امنیتی و اطلاعاتی، «تهدید» شده که «پرونده شما باز است و اگر صحبت کنید، شما هم به داخل زندان می‌روید.»
وی افزوده چندین‌بار با وجود بیماری قلبی برای دیدن قاضی از تهران به کرج رفته، و یک‌بار که موفق به دیدار او شده، قاضی تهدید کرده: «اگر یک کم دیگر در پرونده سرک بکشی، بازداشتت می‌کنم.»
او نام قاضی پرونده همسرش را نیز قاضی حسینی، قاضی شعبه یک دادگاه انقلاب کرج معرفی کرده که در مراجعه دیگری، با لحن بدی، از ماموران خواسته او را «بیرون» کنند.
خانم بختیاری گفته فرزند او و منوچهر بختیاری، زمانی که بدنیا آمد پدرش در زندان بود و هفته دیگر هم که یکساله می‌شود، باز پدرش در زندان است و منوچهر بختیاری، چهار ماه است که او را ندیده است.
وی در عین حال گفت که منوچهر بختیاری برای بازپس‌گرفتن کارت تلفن و حق معرفی وکیل، چند روز اعتصاب غذا کرده بود که وکیل او گفت «اعتصابت فایده‌ای ندارد و فقط در این وضعیت کرونا به خود آسیب می‌زنی» و به همین دلیل، او اعتصاب غذای خود را شکست.
آن‌طور که سارا بختیاری گفته، وی از زمان بازداشت آقای بختیاری، پس از ۲۰ روز که از سرنوشت او و مرجع بازداشت‌کننده اطلاعی نداشت، تنها یک‌بار و به مدت دو تا سه دقیقه از پشت شیشه توانسته همسرش را ملاقات کند.
به گفته وی، همسرش را بدون هیچ توضیحی «با چشم بسته او را برده‌اند و وقتی چشم‌بند را برداشته‌اند، دیده که در دادگاه است و قاضی جلوی او نشسته. او اعتراض می‌کند و می‌گوید باید به من می‌گفتید تا وکیل معرفی کنم و قاضی می‌گوید به شما گفته‌اند و در جریان قرار داشته‌اید.»
بختیاری افزوده این در حالی است که هر چه وکیل می‌فرستیم، آنها قبول نمی‌کنند و همسرم هم می‌گوید «وقتی این رژیم و قوه قضائیه و اصل حکم را قبول نداریم، چرا باید اعتراض کنیم؟»
وی از ایرانیان خارج از کشور نیز خواسته «صدای ما باشند، من به عنوان یک زن جوان، در این کشور هیچ حقی ندارم و از کوچک‌ترین حقوق محروم هستم.»
سارا بختیاری، همسرش را پدری دادخواه و معترض معرفی کرده که «می‌خواهد پویاها زندگی سالمی داشته باشند» و افزوده من هم می‌خواهم «فرزند خودم هم زندگی سالمی داشته باشد و نگران این نباشد که فردا او را هم از من بگیرند.»
اعتراضات آبان ۹۸ که در ابتدا واکنشی به گران شدن ناگهانی قیمت بنزین بود به سرعت تغییر جهت داد و حکومت جمهوری اسلامی را نشانه گرفت. این اعتراضات اما با سرکوب شدید ماموران نظامی و انتظامی مواجه شد.
وزیر کشور ایران گفته است که بین ۲۰۰ تا ۲۲۵ نفر در این اعتراضات کشته شدند، اما سازمان عفو بین‌الملل مشخصات ۳۰۷ نفر از کشته‌شدگان را اعلام و تأکید کرده است که شمار کشته‌شدگان می‌تواند بسیار بیشتر از این تعداد باشد. خبرگزاری رویترز نیز شمار کشته‌شدگان را حدود ۱۵۰۰ نفر عنوان کرده است.
