کیانا رحمانی، دختر نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و برنده جایزه صلح نوبل سال ۲۰۲۳، روز شنبه، ۱۸ آذر، در نشست با خبرنگاران پیام مادرش را درباره وضعیت روزنامه‌نگاران در ایران خواند.
در این نشست خبری، همسر و فرزندان خانم محمدی یک روز پیش از اهدای جایزه صلح نوبل در اسلو، پایتخت نروژ، حضور داشتند و به پرسش‌های خبرنگاران پاسخ دادند.
در پیام جدید نرگس محمدی با نام آوردن از پنج روزنامه‌نگار زن محبوس در زندان‌های ایران شامل الهه محمدی، نیلوفر حامدی، ویدا ربانی، سعیده شفیعی و نسیم سلطان‌بیگی آمده است: «تاریکی و سرکوب روزنامه‌نگاران بخشی از تاریخ رنج ایران است.»
نرگس محمدی در عین حال یادآوری کرد که فعالیت روزنامه‌نگاران در این شرایط دشوار ادامه دارد و بخشی از «مقاومت» مردم ایران است.
او با اشاره به بازداشت بیش از صد روزنامه‌نگار در جریان جنبش «زن، زندگی، آزادی» در سال گذشته گفت سرکوب روزنامه‌نگاران از زمان تأسیس حکومت «خودکامه» جمهوری اسلامی آغاز شد و طی ۲۰ سال دست‌کم ۲۰۰ روزنامه تعطیل و حدود ۸۰۰ روزنامه‌نگار احضار و بازداشت شده‌اند.
خانم محمدی با تقدیر از نقش مهم رسانه‌های بین‌المللی در انتقال صدای مردم ایران، روزنامه‌نگاران و فعالان حقوق بشر گفت: «رسانه‌های آزاد بهترین متحد مردم ایران در مبارزه با خودکامگی ویرانگر جمهوری اسلامی هستند.»
مراسم اهدای جایزه نوبل صلح روز یکشنبه، ۱۹ آذر، در اسلو پایتخت نروژ برگزار می‌شود و تقی رحمانی، همسر، و علی و کیانا، فرزندان خانم محمدی، برای شرکت در این مراسم و دریافت این جایزه روز جمعه گذشته وارد اسلو شده‌اند.
کیانا رحمانی روز شنبه در نشست با خبرنگاران گفت به دیدن مادرش در آینده نزدیک چندان خوش‌بین نیست. او که آخرین بار خانم محمدی را هشت سال پیش ملاقات کرده گفت: «فکر می‌کنم او را دوباره نتوانم ببینم. اما مهم نیست، چون مادرم همیشه در قلب من و خانواده‌ام زنده است.»
علی رحمانی، دیگر فرزند نرگس محمدی، گفت که از کودکی پذیرفته بود که خانواده او جدا از هم خواهند بود، اما برای دیدن دوباره مادرش ابراز خوش‌بینی کرد.
او افزود: «اگر دوباره او را نبینیم، همیشه به او افتخار می‌کنیم و به مبارزه خود ادامه می‌دهیم.»
تقی رحمانی، همسر نرگس محمدی، نیز در گفت‌وگو با خبرنگاران با اشاره به این که اهدای جایزه صلح نوبل به همسرش باعث فشار بیشتر بر او می‌شود، ادامه داد: «اما همزمان فضایی برای انعکاس صدای مردم ایجاد می‌کند.»
خانم محمدی برای تحمل ده سال مجازات حبس که در چند پرونده علیه او صادر شده در زندان اوین است.
او با این همه، در آستانه دریافت جایزه نوبل در روز شنبه، ۱۸ آذر، اعلام کرد که همزمان با دریافت جایزه خود، به اعتصاب غذای مهوش ثابت و فریبا کمال‌آبادی، بهائیان زندانی در ایران، خواهد پیوست.
او روز ۱۳ آذر نیز در نامه‌ای که قاچاقی از زندان خارج شده و توسط شبکه دولتی اس‌وی‌تی سوئد منتشر شد، تأکید کرد که به مبارزه خود برای حقوق بشر ادامه می‌دهد، حتی اگر به از دست دادن جانش بینجامد.
