بنا بر گزارشها، یک فروند هواپیمای مسافربری خطوط هوایی اتیوپی با ۱۴۹ مسافر و هشت خدمه بامداد یکشنبه در مسیر کنیا سقوط کرده است.
به گزارش خبرگزاری رویترز، رادیو و تلویزیون دولتی اتیوپی، خبر میدهد که در این سانحه «هیچ یک از سرنشینان» این هواپیما زنده نماندهاند.
رسانههای دولتی اتیوپی از قول منبعی در شرکت خطوط هوایی اتیوپی میگویند که سرنشینانی از ۳۳ کشور مسافر این پرواز بودند و هیچیک از سقوط جان سالم بهدر نبردند.
مقامات ابتدائاً گفتند که در این سانحه ۳۲ کنیایی و ۹ نفر اتیوپیایی کشته شدهاند. اکنون آنها به این قربانیان ۱۸ کانادایی، هشت نفر از چین، هشت نفر از ایالات متحده و هشت ایتالیایی، هفت نفر از فرانسه و هفت نفر از بریتانیا، شش نفر از مصر، پنج نفر از هلند و چهار نفر از هند و چهار شهروند اسلواکی را اضافه کردهاند.
گزارشها حاکی است این بوئینگ ۷۳۷ از آدیسآبابا، پایتخت اتیوپی راهی نایروبی، پایتخت کنیا بوده و تنها شش دقیقه پس از برخاست سقوط کرده است.
علت وقوع این حادثه نیز هنوز معلوم نیست اما به نوشته رویترز، منابع بینالمللی مراقبت هوایی میگویند سرعت عمودی پرواز این هواپیما پس از برخاست «ثبات» نداشته است.
محل سقوط این هواپیمای نو که به تازگی به خطوط هوایی اتیوپی تحویل داده شده بود در «بیشوفتو» در حدود ۵۰ کیلومتری آدیسآبابا است.
شرکت خطوط هوایی اتیوپی که در تملک دولت این کشور است عموماً به عنوان بهترین شرکت هوایی آفریقا از نظر مدیریت بهشمار میآید. این شرکت خود را «بزرگترین شرکت ترابری هوایی» قاره آفریقا مینامد و برنامههایی برای تبدیل شدن به «مبدأ ورودی قاره آفریقا» ارائه کردهاست.
هواپیمای سقوطکرده از نوع بوئینگ ۸-۷۳۷ مکس و هواپیمایی نو است که در اواسط ماه نوامبر به شرکت خطوط هوایی اتیوپی تحویل داده شده بود.
در ماه اکتبر، یک فروند دیگر از بوئینگ ۸-۷۳۷ مکس چند دقیقه پس از برخاست از جاکارتا، پایتخت اندونزی، در دریای جاوه سقوط کرد و جان ۱۸۹ نفر را گرفت.
دادههای کابین خلبان نشان میدهد که سرعتنماهای این هواپیما در چهار پرواز اخیرش نقص فنی داشته است.
آخرین سقوط مرگبار خطوط هوایی اتیوپی، پیش از سقوط بامداد یکشنبه، در سال ۲۰۱۰ میلادی رخ داد. در آن سانحه، هواپیما چند دقیقه پس از برخاست از فرودگاه بیروت سقوط کرد و تمامی ۹۰ سرنشین آن کشته شدند.
سقطو بامداد یکشنبه در حالی اتفاق میافتد که آبی احمد، نخستوزیر اصلاحطلب اتیوپی، قول داده تا درهای خطوط هوایی کشور را به روی سرمایهگذاری بیشتر خارجی بگشاید و در این صنعت تغییراتی اساسی بدهد.