مروری بر سوانح هوایی در روز جهانی هواپیمایی کشوری
در سال ۱۹۴۷ طی ۳۴ سانحه، ۵۹۰ نفر جان باختند. در آن سال در مجموع، ۲۱ ميليون نفر با هواپيما سفر کرده بودند.
بين سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۵ طی ۱۳۵ ميليون پرواز، درمجموع ۱۰ ميليارد و۵۰۰ ميليون نفر با هواپيما سفر کردند ولی ميزان تلفات نسبت به سال ۱۹۴۷ کمتر بود .
سال ۲۰۰۴، با ۲۰۳ کشته و ۹ سانحه يک رکورد بود
اتحاديه اروپا پرواز ۹۲ خط هوايی از ۵۲ کشور را بر فراز کشورها ی عضو ممنوع کرد. اين کشورها به طور عمده از آفريقا فريقا بودند، اما آريانا از افغانستان، و چند خط هوايی از قزاقستان و قرقيزستان نيز در مجموعه پروازهای ممنوع بر فراز اروپا قرار دارند.
کشورهای عضو ايکائو-سازمان هواپيمايی کشوری ملل متحد، در سال ۲۰۰۵ ، در مجموع ۴۷۸ ميليارد و ۷۰۰ ميليون کيلو متر سفر هوايی داشته اند که ۶ درصد نسبت به سال ۲۰۰۴ افزايش داشته است.
آتلانتا پر کار ترين فرودگاه جهان در سال ۲۰۰۴ بود که در مجموع ۸۵ ميليون و ۵۰۰ هزار مسافر را جا به جا کرده است.
ايکائو- سازمان تخصصی ملل متحد در زمينه هواپيمايی کشوری، در سال ۱۹۴۴ برپا شد و مجمع عمومی در پنجاهمين سالگرد تاسيس آن، روز هفتم دسامبر سال ۱۹۹۴ را روز جهانی هواپيمايی کشوری ناميد.
سوانح هوایی در ایران پس از انقلاب
رويتر به مناسبت اين روز به تاريخ سابقه سانحه ها ی هوايی جمهوری اسلامی در عمر ۳ دهه ای آن پرداخته است.
۲۱ ژانويه ۱۹۸۰ : با سقوط بويينگ ۷۲۷ در پرواز مشهد- تهران ۱۲۸ نفر کشته شدند.
۳ نوامبر ۱۹۸۶ :هرکولس سی -۱۳۰ ارتش در پرواز زاهدان-تهران دستخوش سانحه شد وجان ۱۰۳ نفر را گرفت.
۳ ژوئيه ۱۹۸۷ : ارباس ای -۳۰۰ ايران اربا شليک موشک از ناو هواپيمابر وينسنت آمريکا به خليج فارس سقوط کرد و ۲۹۰ سرنشين ان کشته شدند.
۸ فوريه ۱۹۹۳ : دربرخورد هواپيمای چارتر ايران ار با سوخوی نظامی، ۱۳۲ سرنشين هواپيمای کشوری و خلبان و کمک خلبان سوخوی کشته شدند.
۱۷ مارس ۱۹۹۴ : سقوط هرکولس سی -۱۳۰ ايران در قره باغ کوهستانی، منجر به کشته شدن ۱۰ زن و کودک و ۱۳ خدمه هواپيما شد.
۱۲ اکتبر ۱۹۹۴ : هواپيمای خط هوايی آسمان در پرواز اصفهان- تهران در نطنز سقوط کرد ۶۶ سرنشين آن کشته شدند .
۱۴ مارس ۱۹۹۷ :۸۰ سرنشين هواپيمای نظامی ايران با سقوط در کوه های خاوری ايران کشته شدند.
۲ فوريه ۲۰۰۰ : سی -۱۳۰ هواپيمای نيروی هوايی در برخاستن از فرودگاه تهران با يک هواپيمای خالی ای-۳۰۰ برخورد کرد. هر ۶ سرنشين آن کشته شدند.
۱۷مارس ۲۰۰۱ : ياک روسی ايران با ۲۹ سرنشين از جمله رحمان دادمان وزير راه سقوط کرد. همه سرنشينان کشته شدند.
۱۲ فوريه ۲۰۰۲ : توپولف مسافری ايران در خرم آباد سقوط کرد همه ۱۱۹ سرنشين ان جان باختند.
۲۳ دسامبر ۲۰۰۲ : آنتونوف اوکراينی در کوه های ايران سقوط کرد ۴۶ سرنشين ان کشته شدند. اغلب مسافران اوکراينی بودند.
۱۹ فوريه ۲۰۰۳: ايلوشين -۷۶ با ۲۷۶ پاسدار در جنوب خاوری کشور سقوط کرد. همه سرنشينان کشته شدند.
۱۰ فوريه ۲۰۰۴ : فوکر -۵۰ از خط هوايی کيش با ۴۵ سرنشين در فرودگاه شارجه دستخوش سانحه شد . تنها ۲ نفر زنده ماندند.
۶ دسامبر ۲۰۰۵ : سی -۱۳۰ نظامی با ۹۰ سرنشين در منطقه مسکونی تهران سقوط کرد و همه سرنشينان جان دادند.
۹ ژانويه ۲۰۰۶ : هواپيمای نظامی با سرنشينانی از سپاه، در شمال خاوری ايران سقوط کرد. ۱۳ سرنشين آن کشته شدند.
۱ سپتامبر ۲۰۰۶: ۸ سرنشين هواپيمای غير نظامی براثر آتش گرفتن هواپيما در فرودگاه مشهد کشته شدند.
۲۷ نوامبر ۲۰۰۶ : آنتونوف -۷۴ نظامی با ۳۶ سرنشين اندکی پس از برخاستن از فرودگاه در تهران دچار سانحه شد و همه سرنشينان کشته شدند.
