سفينه فضايی ديسکاوری، شنبه شب از پايگاه ناسا در فلوريدا، ماموريت ۱۲ روزه خود را به سوی ايستگاه فضايی بين المللی آغاز کرد.
قرار بود ديسکاوری روز پنج شنبه پرتاب شود، اما به علت وضعيت نامساعد جوی، اين پرواز تا شنبه شب نهم دسامبر به تاخير افتاد.
در چهار سال اخير، اين نخستين بار است که سفينه ای در تاريکی شب پرتاب می شود. به طور معمول سفينه ها در روشنايی پرتاب می شوند تا اگر در پوشش عايق بدنه يا مخزن سوخت سفينه اشکالی ایجاد شود، بتوان آن را از طريق دوربين مشاهده کرد.
دیسکاوری و ایستگاه فضایی بین المللی ديسکاوری اين بار با هفت سرنشين به فضا می رود. از ميان اين هفت نفر، تنها رابرت کاربيم و مارک پولانسکی ۵۰ ساله، فضانوردان با سابقه هستند و باقی آنها، نخستين سفر فضايی خود را تجربه می کنند.
ماموريت مهم سفينه ديسکاوری، شامل نوسازی و تعمييراتی در ايستگاه فضايی بين المللی است. در اين سفر قرار است فضانوردان، گنجايش ايستگاه فضايی بين المللی را برای حضور سه فضانورد جديد گسترش دهند.
قرار است آزمايشگاه های جديدی در اين ايستگاه فضايی برای دانشمندان اروپايی و ژاپنی ايجاد شود و بخشی از کار اين فضانوردان، آماده کردن زمينه اين کار است.
ماموریت پرخطر
برای سيم کشی جديد در ايستگاه فضايی بين المللی، فضانوردان مجبور خواهند شد هر بار، نيمی از سيستم الکتريکی آن را خاموش کنند. در جريان يک راهپيمايی فضايی نيز فضانوردان مجبور خواهند شد، نيمه ديگر موتور برق را خاموش کنند.
با آنکه دستگاه های اصلی، در جريان تجديد سيم کشی هميشه روشن خواهند ماند، اما در جريان خاموشی ها، آنها به وسايل ارتباطی و دستگاه های ضروری، دسترسی نخواهند داشت.
پرواز سفينه کلمبيا که در سال ۲۰۰۳، به هنگام ورود به جو زمين منفجر شد نيز در شب انجام شده بود.
در جريان پرتاب کلمبيا، قطعه ای از لايه عايق مخزن سوخت سفينه کنده شد و به بال چپ سفينه برخورد کرد. آسيب در اين نقطه، باعث انفجار آن بر اثر اصطکاک ایجاد شده به هنگام بازگشت به زمين شد.
پس از انفجار کلمبيا، ناسا پرواز همه سفينه های فضايی را متوقف کرد. پرواز سفينه ديسکاوری در سال ۲۰۰۵، اولين پروازی بود که پس از حادثه کلمبيا صورت می گرفت.
برای پيشگيری از سوانحی مانند انفجار کلمبيا، ناسا به جز دوربين های ويژه ای که برای مشاهده قطعه های کنده شده احتمالی از سفينه کار گذاشته، از طريق سيستم ويژه رادار نيز پرتاب سفينه ها را به دقت دنبال می کند.
در روزهای آينده، فضانوردان، اطراف سفينه را به دقت بررسی خواهند کرد تا يتوانند هر گونه آسيب احتمالی را به موقع تشخيص دهند.
فرمانده سونيتا ويليامز، يکی از فضانوردان اين گروه، به مدت شش ماه در ايستگاه فضايی بين المللی خواهد ماند و توماس رايتر که مدت هاست در ايستگاه اقامت داشته، با ديسکاوری به زمين بازخواهد گشت.
ماموريت شاتل های فضايی، به پايان عمر خود نزديک می شود
عمر پرواز شاتل های فضايی سی سال است و ديگر قديمی به حساب می آيند. در سال ۲۰۱۰، شاتل های فضايی به کلی بازنشسته خواهند شد.
اکنون طرح های در دست تحقيق، مربوط به نسل بعدی شاتل های فضايی است که اولين پرواز آن در سال ۲۰۱۰ انجام خواهد شد.
