مراسم تحليف دولت اضطراری فلسطينی در رام الله، روز يکشنبه ۱۷ ژوئن در حالی برگزار شد که درگيری های خونين ميان دو گروه رقيب فتح و حماس در سرزمين های فلسطينی به اوج خود رسيده است.
در جريان اين درگيری ها اعضای حماس کنترل نوار غزه را در دست گرفته اند.
گروه شبه نظامی حماس، تشکيل دولت اضطراری از سوی محمود عباس را غير قانونی خوانده و اسماعيل ردوان يک سخنگوی حماس نيز گفته است که جنبش مقاومت اسلامی، اين دولت را غيرموجه و غيرقانونی می داند.
باسم عيد مدير و بنيانگذار موسسه کنترل حقوق بشر فلسطينی مستقر در اورشليم درگفت و گو با راديو فردا، شرايط حاکم بر اوضاع حقوق بشر در مناطق فلسطينی از چندين ماه پيش تاکنون را بسيار وخيم ارزيابی می کند.
وضعیت نارسای حقوق بشر در مناطق فلسطینی
باسم عید
او می گويد: «متاسفانه هم اکنون وضعيت حقوق بشر در مناطق فلسطينی، به ويژه آنگاه که موضوع خشونت های داخلی ميان مردم فلسطينی در ميان باشد، بسيار نارسا است. نبود دادگستری در سرزمين های فلسطينی، به هرج و مرج دامن می زند. متاسفانه هيچکس برای کنترل و ايجاد نظم در مناطق فلسطينی تلاشی نمی کند. مردم، بسيار نااميد هستند و نه تنها از اشغال، بلکه از رهبری خود نيز به ستوه آمده اند.»
گروه شبه نظامی حماس در انتخابات شورای قانون گذاری يا پارلمانی فلسطينی که در ماه ژانويه سال ۲۰۰۶ ، يک سال و نيم پيش برگذار شد، موفق شد به اکثريت کرسی های پارلمان دست يابد.
باسم عيد در گفت و گوی خود با راديوفردا، درباره دلايل پيروزی حماس در انتخابات می گويد: «خيلی ساده است. رای مردم به حماس به معنی موافقت آنان با ايدئولوژی حماس نيست. اين رای الزاما به معنی موافقت مردم فلسطينی با ديدگاه سياسی حماس هم نيست. به نظر من رای مردم به حماس را می توان به نوعی انتقام گيری مردم از جنبش فتح و هرج و مرج و فساد در دستگاه فتح تعبير کرد. اين اقدام فلسطينی ها، به معنی خلاص شدن از جنبش فتح بود و تنها گزينه آنان در اين انتخابات، به قدرت رساندن حماس بود.»
محمودعباس رييس تشکيلات خودگردان فلسطينی در فرمان خود گفته است که اعضای حماس طبق قانون و مقررات موقعيت اضطراری تنبيه می شوند.
سامی ابو زُهری سخنگوی حماس، اين اقدام محمودعباس را محکوم و او را متهم به استفاده از هر ابزاری برای سرنگون کردن حماس کرده است.
آيا با در نظرگرفتن شرايط حاکم برمناطق فلسطينی، می توان گفت که اوضاع در اين منطقه بدتر شده است؟
پاسخ باسم عيد تحليلگر سياسی به اين پرسش مثبت است. او می گويد: «به اعتقاد من اگر امروز هرگونه انتخاباتی در ميان مردم فلسطينی برگزار شود احتمالا هفتاد درصد مردم نه به حماس و نه به فتح رای نمی دهند. پس برگزاری هر گونه انتخاباتی در شرايط حاکم بر مناطق فلسطينی کاملا بی معنی است.»
پیامد حمایت ایران از حماس
باسم عید
مسايل سرزمين های فلسطينی از اولويت های سياست خارجی جمهوری اسلامی ايران است و ايران در عين حال به حمايت از گروه هايی نظير حماس شهرت دارد.
باسم عيد تحليلگر مسايل سرزمين های فلسطينی می گويد: «دولت جمهوری اسلامی ايران برنامه های خود را با هزينه ديگران اجرا می کند. بی ترديد دولت ايران، همانطور که از حزب الله در جنوب لبنان استفاده می کند، از حماس هم برای هدايت منطقه به سوی جنگی بزرگ استفاده می کند.»
او می افزايد: «متاسفانه اعضای حماس از پيامدهای دخالت ايران در خاورميانه آگاه نيستند. دخالت های ايران در خاورميانه هرگز و به هيچ وجه به نفع فلسطينی ها نيست، هرگز برای آنها آزادی به همراه ندارد و هرگز منجر به مبنايی برای دولت فلسطينی و کشور فلسطينی نخواهد شد.»
باسم عيد فعال حقوق بشر و تحليلگر مسايل منطقه، بهترين راه چاره را اطلاع رسانی به مردم فلسطينی ارزيابی می کند و می گويد: «فلسطينی ها، روشنفکران، و حتی دولت تشکيلات خودمختار بايد بدانند که اگر با ايران و دولت جمهوری اسلامی ايران در تماس باشيم، خود را وارد وضعيت خطرناکی می کنيم و گرفتن پول از دولت هايی مثل دولت ايران دردی را دوا نمی کند. به نظر من فلسطينی ها بايد به آينده بينديشند.»
آقای عيد می گويد کليد رهايی از وضعيت حاکم بر مناطق فلسطينی، در دست خود فلسطينی ها است.
به گفته او، جمهوری اسلامی ايران بيش از آن که به فکر مردم فلسطينی باشد، به دنبال منافع خود است. او می گويد: «فلسطينی ها ۶۰ سال است که به علت تکيه بر کشورهای عربی و اتحاديه عرب، خود را فراموش کرده اند.»
او از عملکرد کشورهای عربی منطقه نيز در قبال مناطق فلسطينی انتقاد می کند.
به گفته وی، «جهان عرب برای فلسطينی ها هيچ کاری نکرده است و در حالی که رهبران عرب دچار فساد هستند و مردم خود را سرکوب می کنند، مدام از اشغال سرزمين های فلسطنی توسط اسراييل و از رنج مردم فلسطينی سخن به ميان می آورند.»
اين در حالی است که به گفته وی، «فلسطينی ها هرگز از اين رفتارها سودی نبرده اند.»
از اين رو به گفته آقای عيد، فلسطينی ها نبايد به هيچ کشور و رهبر عربی يا اسلامی تکيه کنند و بايد امور خود را در دست بگيرند.»
