در پی اعلام استراتژی جديد جورج بوش، رييس جمهور آمريکا، سرگرد چارلز هی من (Charles Heyman)، تحليل گر مسايل دفاعی در بريتانيا، در گفت و گويی با راديو فردا می گويد: «بسيار غير محتمل است که اين اندازه افزايش نيروهای نظامی بتواند وضعيت عراق را تثبيت کند.»
او می افزايد: «واضح است که برای تثبيت اوضاع عراق، اول بايد امنيت بغداد تامين گردد. به همين خاطر بيشتر اين سربازها به پايتخت اعزام خواهند شد. اما بيست هزار نيروی اضافه در بغداد تغيير عمده ای ايجاد نخواهد کرد.»
به گفته آقای هی من، فقط نيمی از اين نيروها، سربازهای جنگنده خواهند بود و «از اين ده هزار سرباز جنگی، در هر ۲۴ ساعت فقط يک سوم می توانند در حال عمليات باشند. يک سوم ديگر خوابند و يک سوم بقيه در حال تغيير پست هستند. يعنی يا از ماموريت بر می گردند يا برای رفتن به ماموريت آماده می شوند.»
او می افزاید: «به اين ترتيب در هر مقطع زمانی حداکثر ۳ الی ۳۵۰۰ سرباز اضافه در حال جنگ خواهد بود و اين در شهری است با جمعيت شش و نيم ميليون نفر. متاسفانه، به نظر من، مردم بغداد احتمالا حتی متوجه تاثير اين تغيير نيز نخواهند شد.»
سرگرد چارلز هی من تحلیلگر دفاعی
سرگرد هی من در مورد اشاره پرزيدنت بوش به تامين امنيت مرزها و اعزام بخشی از اين نيرو برای اين منظور به راديو فردا می گويد: «ترديدی نيست که برای اعزام نيرو به مرزها، جابه جايی نيروها انجام خواهد گرفت. اما تعداد نيروهای آمريکا در عراق از ابتدای ناآرامی ها تا کنون به طرز قابل ملاحظه ای کمتر از تعداد لازم بوده. اگر بخواهيم واقعا مساله شورش های داخلی عراق را حل کنيم به حدود نيم ميليون نيروی نظامی احتياج داريم.»
آقای هی من می گويد نه آمريکا و نه نيروهای متحدش امکان اعزام چنين نيرويی را ندارند. به گفته وی«بريتانيا ديگر نمی تواند در اين مورد کمک کند. برای بريتانيا حتی يک سرباز اضافی هم باقی نمانده. تمام نيروهای ما يا در عراق يا در افغانستان مستقرند.»
گروه بررسی اوضاع عراق توصیه کرده است که آمریکا در راستای ایجاد امنیت در عراق، با ایران و سوریه وارد مذاکره شود سرگرد هی من در مورد اينکه آيا استراتژی جديد آقای بوش آن طور که اعلام کرده موجب تغيير عمده ای خواهد شد یا نه می گويد: «من اميدوارم که استراتژی جديد او موثر باشد. قطعا هيچ کس نمی خواهد شاهد هرج و مرج در عراق باشد، اما من اطمينان ندارم که اين تغييرات کوچک تفاوت چندانی به همراه آورد.»
سرگرد هی من در پاسخ به اين سوال که آيا تامين مرزها از طريق تعامل با ايران و سوريه، آن طور که در گزارش بيکر-هميلتون ذکر شده راه بهتری از اعزام نيرو نيست می گويد: «به گمان من مسئله تامين مرزها در اولويت نيست. اگر به تمام گزارش های رسيده از عراق دقت کنيد می بينيد که در مورد اهميت شورشيان خارجی به شدت اغراق شده است. نيروهای مخالف از درون خود عراق و عمدتا از ميان سنی ها هستند.»
وی می گويد:«البته شيعه ها هم مانند ارتش مهدی هر وقت مساله ای پيدا کنند دست به شورش می زنند. بنابراين بخش اعظم اين ناآرامی از درون خود عراق است و امنيت مرزها، تازه اگر مقدور باشد، تاثير کمی در کل ماجرا خواهد داشت.»
در مورد همکاری با ايران آقای هی من می گويد: «از ديد نيروهای ائتلاف، دخالت ايران در اين زمينه، نفوذ اين کشور را در عراق افزايش خواهد داد و آمريکا با اين کار موافق نيست. بنابر اين مساله بسيار پيچيده است.»
سرگرد هی من در پاسخ به اين پرسش که راه حل خود او به عنوان يک تحليلگر مسايل دفاعی برای عراق چیست، به راديو فردا می گويد: «من در اين مورد بسيار فکر کرده ام. متاسفانه به نظر من راه آسانی وجود ندارد. تنها راه موجود اين است که از دولت کنونی عراق حمايت شود و نيروهای ائتلافی از اين کشور بيرون بيايند و ناظر هر آنچه پيش آيد باشند.»
چارلز هی من می گوید: «به گمان من متاسفانه جنگ عراق بزرگ ترين اشتباه استراتژيک بوش است و شايد بتوان گفت پس از حمله آلمان به روسيه در جنگ دوم جهانی چنين اشتباهی رخ نداده بود.»
