روزنامه لس آنجلس تايمز روز چهار شنبه در مقاله ای نوشت درخواست از ايران و سوريه برای کمک به عراق، بهای سنگينی دارد.
مکس بوت، عضو شورای روابط خارجی در مقاله ای در روزنامه لس آنجلس تايمز می نويسد "برای برخی از دست اندرکاران سياست خارجی آمريکا هيچ مشکلی به آن حد پيچيده و غيرقابل حل نيست که نتوان آن را با مذاکره حل نکرد.»
از نظر اين دست اندرکاران به نوشته آقای بوت، «مذاکره چند جانبه، به جز در مورد کره شمالی، در اغلب موارد موثر است».
مکس بوت در ادامه مقاله خود می نويسد: درحالی که عراق امروز بيش از هميشه در «اعماق خون آلود يک کشمکش مدنی دست و پا ميزند»، در گوشه و کنار صحبت از برگزاری کنفرانس جهانی برای نجات اين کشور است. کنفرانسی از نوع پيمان غيررسمی سال ۱۹۸۹ که در دوران وزارت امور خارجه جيمز بيکر توانست پايان جنگ های داخلی لبنان را رقم زند.
تفاوت های عمده لبنان دیروز و عراق امروز
اما به نوشته مکس بوت، ديدگاه طرفدار مذاکره، دو تفاوت عمده ميان لبنان آن زمان وعراق امروز را ناديده گرفته است.
پيش از هرچيز در لبنان ۱۹۸۹، جنگ ۱۴ ساله مرگ بار، طرف های درگير را از پای در آورده بود. در جريان آن جنگ، بيش از ۱۵۰ هزار تن جان خود را از دست دادند. اما کشتارها در عراق امروز برخلاف لبنان آن زمان، تازه در آغاز راه خود است و کوچک ترين نشانه ای هم از فرو کش کردن کين توزی های گروه های سنی و شيعه به چشم نمی خورد.»
تفاوت مهم ديگر ميان لبنان آن زمان و عراق امروز به نوشته لس آنجلس تايمز اين است که موفقيت پيمان آتش بس لبنان، با کمک و کنترل ارتش سوريه ميسر شد. اما اکنون در يک پيمان احتمالی از همين نوع در عراق، «چه کسی بايد نقش نگهبان صلح را بعهده داشته باشد؟»
مکس بوت می نويسد شک دارد که کشورهای همسايه عراق داوطلب اين امر مهم شوند. زيرا هيچ يک از اين کشورها حاضرنخواهند بود درگير مجادله ای آتش بار شوند و عراقی ها نيز حاضر نخواهند شد کشورشان توسط ارتش های ايران يا سوريه اشغال شود.
نتيجه آن که، به نوشته مکس بوت، تنها کانديدای پذيرفته شده شرکت در اين مجادله، همان ارتش آمريکا خواهد بود. در حالی که موفقيت يا عدم موفقيت آمريکايی ها در آرام ساختن خشونت های کنونی در عراق، به خواست و اراده عوامل داخلی بستگی دارد.
مکس بوت در مقاله خود تاکيد کرده که کمک رسانی های پارتيزانی از نوع ويت کنگ در ويتنام و مجاهدين در افغانستان نيز نمی تواند در شرايط کنونی عراق موثر باشد. شورشيان عراقی از راه های مختلف از جمله قاچاق نفت و آدم ربايی و با کسب درآمدی بين ۷۰ تا ۲۰۰ ميليون دلار، اکنون به خود کفايی مالی برای ادامه عمليات دست يافته اند.
مکس بوت هم چنين می نويسد ايران و سوريه از شرايط کنونی عراق بهره بيشتری می برند تا از يک «عراق آباد و آزاد و بهره مند از حمايت آمريکا».
مکس بوت عضو شورای روابط خارجی آمریکا
او در پايان نوشته است «درخواست کمک از ايران و سوريه بهای گزافی دارد که طرفداران مذاکرات بايد به آن توجه کنند.»
به نوشته آقای بوت، در مقابل کمک رسانی به حل مشکلات عراق، بی شک رييس جمهوری سوريه «خواستار متوقف شدن تحقيقات درباره ترور رفيق حريری در لبنان خواهد شد و جمهوری اسلامی نيز با برطرف ساختن خطر تغيير رژيم در ايران بی درنگ خواستار تضمين ادامه غنی سازی اورانيوم و ادامه جاه طلبی های هسته ای خود خواهد شد».
