در مرحله یک چهارم نهایی مسابقات زیر ۲۳ سال فوتبال قهرمانی آسیا، تیم ملی امید ایران با شکست ۳-۰ مقابل ژاپن از گردونه مسابقات کنار رفت و بخت حضور در المپیک را نیز از دست داد.
با این نتیجه که در وقت اضافه رقم خورد، حسرت حضور در المپیک برای فوتبال ایران ۴۴ ساله شد. آخرین بازی‌های فوتبال ایران در المپیک، پیش از انقلاب اسلامی در سال ۱۹۷۶ میلادی و در المپیک مونترال انجام شده بود.
با این پیشفرض که ایران به مسابقات فوتبال در المپیک ۲۰۲۰ راه پیدا کند، ۴۴ سال از بازی‌های مونترال خواهد گذشت.
بازی امیدهای ایران و ژاپن در ۹۰ دقیقه وقت قانونی با نتیجه مساوی بدون گل به پایان رسید. با وجود برتری نسبی ژاپن در نیمه نخست، وقت دوم مسابقه با تسلط ایران بر توپ و میدان همراه بود و از دست رفتن موقعیت‌های متعدد، از جمله ضربه سر میلاد محمدی که به تیر دروازه خورد.
در نیم ساعت پایانی به نظر می‌رسید با انجام تعویض و تقویت قوای هجومی، ایران بتواند بازی را به سود خود خاتمه دهد. اما شاید تصمیم محمد خاکپور، تعقیب هدف تیم روبرو یعنی کشیدن بازی به وقت اضافه و احیاناً ضربات پنالتی بود. او از عقب نشینی ژاپن و اشتباهات متعدد بازیکنان این تیم که در پاس‌های نزدیک هم پرخطا بودند، نصیبی نبرد.
گل اول ژاپن در دقیقه ۹۶ به ثبت رسید. تویوکاوا با ضربه سر، تیمش را پیش انداخت. در وقت اضافه دوم، ناکاجیما از پشت محوطه جریمه با شوت زیبا گل دوم ژاپن را به ثمر رساند. همین بازیکن در دقیقه ۱۱۰ با یک شوت دیگر گل سوم تیمش را زد.
پنج دقیقه بعد، شوت محسن کریمی به تیر افقی دروازه ژاپن خورد تا طلسم دروازه این تیم مانند طلسم صعود به المپیک پابرجا بماند.
ژاپن با پیروزی بر ایران به عنوان نخستین تیم به مرحله نیمه نهایی رسید تا با برنده دیدار عراق و امارات بازی کند. برنده آن بازی هم روانه فینال می‌شود و هم المپیک. تیم بازنده نیز یک شانس دیگر خواهد داشت تا در صورت برتری در بازی رده‌بندی، به عنوان تیم سوم آسیا به المپیک برسد.
در ترکیب تیم امید ایران محمدرضا اخباری، محمد دانشگر، روزبه چشمی، وحید حیدریه، علی عبدالله‌زاده (دقیقه ۹۸ احسان پهلوان)، علی کریمی، علیرضا نقی‌زاده، شاهین ثاقبی (دقیقه ۱۰۶ میلاد کمندانی)، مهدی ترابی، میلاد محمدی (دقیقه ۸۵ محسن کریمی) و امیرارسلان مطهری بازی کردند.
محمد خاکپور در پایان بازی گفت: «۹۰ دقیقه بر‌تر از ژاپن بودیم. قانون فوتبال این است که اگر گل نزنید گل می‌خورید اما این پایان دنیا و پایان زندگی نیست. این بازیکنان قطعاً ستاره‌های آینده فوتبال ایران هستند.»
سرمربی تیم امید ایران در ادامه ضمن عذرخواهی بابت شکست گفت: «اگر امشب باختیم به خاطر دانش کم من بود که نتوانستم آن را به تیم منتقل کنم و از لحاظ تاکتیکی به تیم کمک کنم.»
کادر فنی هر تیمی که در مسیر خود با ناکامی مواجه می‌شود، از دلایل اصلی شکست آن تیم است. کادر فنی این تیم نیز منتقدان فراوانی در جمع مربیان داخلی داشت. آن‌ها نسبت به تغییرات مکرر در چهار بازی تیم ایران معترض بودند و سردرگمی تاکتیکی را نیز مشکل بزرگ تیم امید می‌دانستند.
جلال چراغپور سرمربی سابق تیم ملی ایران به سایت ورزش سه گفته: «تیم امید وقت اضافه را با همان روال اواخر نیمه دوم آغاز کرد و در یک لحظه کل معماری بدنی‌اش فروریخت. زیرا روش بازی‌ای که انتخاب شد، هماهنگی و تناسبی با آمادگی جسمانی بازیکنان نداشت.»
خاکپور طبق تصمیم خودش روی نیمکت نیز بی‌بهره از همکاران کارنامه‌دار بود. مجتبی تقوی به اتفاق دو دروازه‌بان سابق یعنی سعید عزیزیان و هادی طباطبایی او را همراهی می‌کردند. دو نفری که هیچوقت سرمربی نبودند، خود خاکپور مدتی کمتر از سه ماه سرمربی استیل آذین بود و بی‌نتیجه از این تیم جدا شد، تقوی هم دستاوردی در دوران سرمربیگری‌اش نداشت.
آیا این کادر فنی، حرف تازه‌ای داشت برای بازیکنانی که همگی مهره‌های کلیدی تیم‌هایشان در لیگ بر‌تر هستند و برخی در تیم ملی بزرگسالان عضویت دارند؟
خاکپور در مصاحبه‌هایش نسبت به متمم قرارداد با فدراسیون فوتبال معترض بود. فدراسیون اما در پاسخ به نارضایتی خاکپور، اعلام کرد تا پیش از اعزام به دوحه، حدود یک میلیارد و سیصدمیلیون تومان به کادر فنی پرداخته است.
قهر محمد خاکپور از مراسم خداحافظی با تیم امید به منزله قهر صاحبخانه از مراسمی بود که برای خود او برپا شده. در این جشن، بازیکنان امید حضور داشتند اما سرمربیشان ترجیح داد غیبت کند.
در این بین محمد مایلی کهن مدیر تیم امید نیز بار‌ها با مصاحبه‌هایش، حاشیه‌های فراوانی را پیرامون تیم امید پدید آورد. تیمی که به اقتضای سن بازیکنان و کم تجربگیشان، باید در آرامش مهیای حضور مسابقات مقدماتی المپیک می‌شد.
اما طبیعتاً به هیچوجه نمی‌توان کادر فنی را یگانه عامل ناکامی دانست. دلایل دیگری هم در حذف امید‌ها موثر بود.
علی کفاشیان رییس فدراسیون فوتبال، در دوره‌های اخیر چه در فدراسیون و چه کمیته المپیک یا سازمان تربیت بدنی مسئولیت‌های کلیدی داشته و هر بار در پی ناکامی امید‌ها، وعده برنامه ریزی مدون برای صعود در دوره بعدی را داده.
وزارت ورزش با رد صلاحیت زلاتکو کرانچار برای سرمربیگری تیم امید نیز از جمله عوامل این ناکامی است. این وزارتخانه اعلام کرد کرانچار به دلیل شرب خمر، صلاحیت سرمربیگری امید‌ها را ندارد.
حبیب کاشانی مدیر تام الاختیار تیم ملی امید نیز به جای مقابله با حاشیه‌های درون تیمش، ترجیح داد تیم امید را در اردوهای هلند، ترکیه، کیش و بندرعباس و تهران بچرخاند. اردوهایی پرهزینه و بی‌حاصل در نتیجه گیری.
اشاره به بازی خوب ایران در برابر ژاپن نیز مانند تمام دوره‌های ناکامی در المپیک‌های پیشین است که هر بار، سرمربیان تیم امید معتقد بودند تیمشان شایستگی صعود را داشته اما اسیر بداقبالی و اتفاقات اجتناب ناپذیر فوتبالی شده‌اند.
