وردربرمن با برتری سه بر صفر مقابل شالکه، ششمین پیروزی در هفت بازی اخیر را کسب کرد. هدایت این تیم به عهده الکساندر نوری است.
نوری تا هفت ماه قبل، چهره شناخته شده‌ای در آلمان نبود اما حالا ستاره محبوب وزراشتادیون (ورزشگاه مشهور وردربرمن) است و هدایت تیمی پراعتبار را به عهده دارد.
وردربرمن چهار بار قهرمان بوندس لیگا شده و شش بار جام حذفی. آنها سال ۱۹۹۲ جام برندگان جام اروپا را با هدایت اوتو ری هاگل فتح کردند.
نوری با وجود اینکه در آلمان به دنیا آمده، در مصاحبه زنده با تلویزیون ایران می‌گوید: عاشق فرهنگ ایرانم، عاشق نیمه ایرانی خودم. خودم را بيشتر ایرانی می‌دانم تا آلمانی.
او روی بازوی خود، نقشه ایران را حک کرده و نام فرزندانش "آریان و مینو" را به زبان فارسی نوشته. به ایران سفر کرده و تاکید می‌کند احساس عاشقانه‌ای به سرزمین پدری‌اش دارد.
نوری فوتبال ایران را می‌شناسد و عملکرد کی‌روش با تیم ملی را تحسین می‌کند. با وحید هاشمیان رابطه دوستی دارد حتی در جام حذفی هم به عنوان بازیکن اوسنابروک، مقابل بوخوم با هاشمیان بازی کرده.
سال ٢٠٠٥ توسط برانکو ایوانکوویچ به اردوی تیم ملی ایران در انگلیس دعوت شد اما به خاطر مصدومیت، این فرصت را از دست داد.
نوری ۳۷ ساله، سرمربی تیم دوم برمن بود. در فصل جاری، تیم اصلی را بدون امتیاز در قعر جدول تحویل گرفت تا باشگاه، فرصتی کافی برای انتخاب سرمربی داشته باشد.
نوری اما چنان عالی ظاهر شد که باشگاه و هواداران، به اتفاق خواهان تداوم همکاری با او شدند.
آنها با نوری ابتدا به مصاف ماینتس رفتند. با یک گل جلو بودند اما دقیقه ٨٧ گل مساوی را خوردند، دقیقه ٩٢ هم باختند؛ شروعی تلخ.
در بازی بعدی مقابل ولفسبورگ، ماجرا کاملاً برعکس شد. ١-٠ عقب بودند. دقیقه ٨٦ گل مساوی را زدند. دقیقه ٩١ هم به پیروزی رسیدند.
نوری از همین بازی دل هواداران را برد. شور و شعف فراوان، دویدن در زمین و تقسیم شادمانی با هوادارانی که کاسه صبرشان لبریز شده بود.
او پس از افت و خیز در کشاکش بازی‌ها، وارد هفته‌هایی سخت شد که شامل پنج شکست پیاپی و ۹ بازی بدون پیروزی بود.
شکست‌هایی خفیف که همگی با اختلاف یک گل بود اما نوری را در آستانه برکناری قرار داد. اما باشگاه به اعتمادش ادامه داد و ناگهان سریال پیروزی‌ها آغاز شد.
پیروزی در زمین ماینتس و تلافی شکست دور رفت شاگردان نوری مقابل همین تیم. سپس غلبه بر ولفسبورگ در خانه حریف.
برمن در بازی بعدی، دارمشتات را شکست داد و در زمین لورکوزن هم به تساوی رسید که نتیجه قابل ملاحظه‌ای بود.
پیروزی سه بر صفر مقابل لایپزیک تیم دوم جدول، زدن پنج گل به فرایبورگ و سه شنبه شب هم پیروزی با سه گل مقابل شالکه.
تیمی که گزینه اول سقوط به دسته پایین‌تر بود، حالا مدعی کسب سهمیه برای حضور در لیگ اروپاست.
مشابه همین اتفاق در آخرین سال حضور یورگن کلوپ در بوندس لیگا رخ داد. آنها در آغاز دور برگشت، تیم انتهای جدول بوندس لیگا بودند اما در پایان موفق به کسب رتبه هفتم و حضور در لیگ اروپا شدند.
پس از غلبه بر شالکه، از نوری درباره احتمال صعود به لیگ اروپا پرسیدند اما او در پاسخ گفت فقط به روز جمعه و بازی با اینتراخت فرانکفورت فکر می‌کند.
برمن حالا در رده هشتم قرار دارد و اینتراخت هم هفتم است. اگر نوری در زمین فرانکفورت هم به پیروزی برسد، جای این تیم را در رده هفتم خواهد گرفت.
صرف نظر از بخت صعود به لیگ اروپا، آنچه حالا برای "سبز و سفیدها" اهمیت دارد این است که دیگر با کابوس سقوط به دسته دوم مواجه نیستند.
