تابستان سال قبل، ماردینی برای حفظ جانش در دریای پرتلاطم اژه شنا می‌کرد و هر لحظه ممکن بود جانش را از دست بدهد. او تابستان امسال، احتمالاً در المپیک ریودوژانیرو شنا خواهد کرد.
برای اولین بار در تاریخ بازیهای المپیک، تعدادی از ورزشکاران پناهجو نیز اجازه حضور در این مسابقات را دارند. آنها نه با پرچم ملی بلکه با پرچم کمیته بین‌المللی المپیک به برزیل خواهند رفت.
این نهاد در برگزاری مسابقاتش که هر چهار سال یک بار انجام می‌شود بسیار سختگیر و منضبط است. کشورهای نظیر اسکاتلند یا ولز می‌توانند در جام جهانی حضور داشته باشند اما در المپیک خیر.
از این رو، اهمیت تاریخی حضور ورزشکاران بی‌وطن در المپیک، بسیار فراتر از اقدامی نمادین برای اعلام حمایت از پناهندگان است.
در ابتدا ۴۳ ورزشکار شناسایی شدند. یوک دو میلیون دلار برای تمرینات ورزشکاران شاخص پناهجو اختصاص داد. از این تعداد، حضور راحله آسمانی عضو سابق تیم ملی تکواندوی ایران در المپیک قطعی شده.
راحله که با تیم ملی ایران نایب قهرمان بازیهای آسیایی شده، سهمیه حضور در المپیک ریو را کسب کرده و زیر پرچم کمیته بین‌المللی المپیک مبارزه خواهد کرد.
یسری ماردینی سال ۲۰۱۲ در مسابقات جهانی و در مواد ۲۰۰ متر و ۴۰۰ متر برای تیم ملی سوریه شنا کرده. خانه آنها در جریان جنگ سوریه نابود شد.
او نمی‌توانست در کشوری که گرفتار جنگ است، به ورزش حرفه‌ای بپردازد. حتی استخر برگزاری مسابقه نیز بمب خورده و سقفش از چند نقطه سوراخ شده بود.
یسری ماردینی به آسوشیتدپرس گفته در ماه آگوست به اتفاق خواهرش سارا، دمشق را ترک کرد. آنها به اتفاق جمع کثیری از هموطنان خود راهی لبنان شدند. از لبنان نیز به ترکیه رفتند.
تلاش آنها برای فرار با قایق، توسط گارد ساحلی ترکیه بی‌نتیجه ماند. بار دوم، قایق بادی میزبان ۲۰ نفر بود و به راه افتاد. اما اوضاع باد و جریان آب، مسافرانش را یاری نمی‌کرد.
آنها که همگی به صورت قاچاقی در حال گریز بودند، برای حفظ قایق، تمام وسایلشان را به آب انداختند. این اقدام هم برای شتاب قایق کافی نبود.
سرانجام، یسری و خواهرش سارا به اتفاق یک نفر دیگر که شناگر خوبی بود، پریدند داخل دریا.
آنها با وجود تمام مخاطراتی که در دل دریاست، سه ساعت و نیم در آب بودند و ضمن شنا، قایق را هدایت می‌کردند. این ماجرا، او را از دریا متنفر کرده اما تغییری در عشقش به شنا پدید نیاورده.
دختری که چنین وضعیت دهشتناکی را در دریا تجربه کرده باشد، مسابقات المپیک و استرس آن برایش چیزی شبیه یک بازی ساده سرگرم کننده خواهد بود. حتی با وجودیکه ۱۸ ساله باشد و بی‌تجربه.
زنده ماندن و رسیدن به سواحل یونان، تازه آغاز یک سفر طولانی بود. آنها راهی مقدونیه شدند. سپس به صربستان رفتند و از آنجا سر از مجارستان درآوردند.
کشور بعدی اتریش بود و مقصد نهایی هم آلمان. جایی که پدر و مادرش هم از سوریه گریخته و رسیده‌اند آنجا.
در هر کدام از این کشورها نیز اتفاقات و حوادثی را از سر گذراندند. گرچه نسبت به پناهجویان بهار ۲۰۱۶ خوش اقبال بودند. زیرا هنوز محدودیت‌های سختگیرانه در مرز کشورهای اروپای شرقی و حوزه بالکان تشدید نشده بود. در این صورت، یسری ماردینی حالا به جای تمرین برای المپیک، لب مرز یکی از همان کشورها سرگردان بود.
یسری در المپیک، در ماده ۲۰۰ متر آزاد شنا خواهد کرد. توماس باخ رییس کمیته بین‌المللی المپیک می‌گوید ما به آنها کمک می‌کنیم تا حتی زمانی که در حال فرار از جنگ و خشونت هستند، رویای‌شان به حقیقت بپیوندد.
پوپوله میسنگا جودوکار کنگویی که در برزیل زندگی می‌کند نیز احتمالاً در المپیک شرکت خواهد کرد. احتمال افزایش تعداد این ورزشکاران وجود دارد.
