روزنامه «واشينگتن پست» در شماره روز پنجشنبه در مطلبی به قلم ديويد ايگناشيس به موضوع رويکرد دولت باراک اوباما، رييس جمهوری آمريکا، در قبال ايران پرداخته است.
در آغاز اين مطلب آمده است: اگر اين روزها از کاخ سفيد بپرسيد رييس جمهوری اوباما به چه کسی درمورد ايران گوش فرامی دهد،نام لی هاميلتون، نماينده پيشين و دموکرات مجلس نمايندگان امريکا به گوش می خورد.
ديويد ايگناشيس پس ازتماس با لی هاميلتون، به نقل ازاين سياستمدار کهنه کار و بانفوذ نوشته است: امريکا پس از آغاز گفت وگو با ايران نبايد درانتظار يک نتيجه مطلوب سريع و ناگهانی در روابط خود باتهران باشد.
به گفته اقای هاميلتون روند گفت وگو ومذاکره واشنگتن با تهران، قابل مقايسه با ديپلماسی آمريکا با شوروی سابق است، ديپلماسی که در دراز مدت به نتيجه رسيد.
«واشينگتن پست» به نقل از مقامهای دولت اوباما نوشته است که آنها نيز به يک رويکرد محتاطانه و داهيانه با ايران اعتقاد دارند.
نويسنده اين مقاله سپس به نقل از لی هاميلتون خاطر نشان کرده است نقطه اغاز اين گفت وگوها بايد ازسوی آمريکا علاوه بر اعلام و ابراز احترام برای مردم ايران، نفی و انکار سياست تغيير رژيم را نيز همراه داشته باشد.
آقای هاميلتون علاوه بر اين دو عامل می گويد آمريکا بايد همچنين در پی ايجاد فرصتهايی باشد تا يک رشته از مسائل مهم ميان دو کشور به بحث و گفت وگو گذاشته شود و ضمن پذيرفتن حق ايران برای داشتن انرژی هسته ای غيرنظامی، نگرانی های امنيتی تهران نيز رفع شود.
«واشينگتن پست» درادامه نوشته است آقای هاميلتون در پاسخ اين پرسش که روابط چگونه بايد آغاز شوند، گفته است: گامهای نخست به منظور آغازگفت گوها بايد پشت پرده باشد، و اين گفت وگوهای پشت پرده و محرمانه بايد توسط کسی صورت گيرد که هم از سوی رييس جمهور اوباما انتخاب شده و هم مجاز باشد تا برسر هر مسئله ايی با ايران بحث و تبادل نظر کند.
واشنگتن پست ضمن اشاره به تجربه موفقيت آميز آقای هاميلتون در نامه نگاری به آيت الله خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی، در سال ۲۰۰۷ برا ی آزادی هاله اسفندياری پژوهشگر ايرانی-امريکايی که در تهران دستگيرشده بود، نوشته است علاوه بر تجارب سياسی زياد لی هاميلتون، وی دارای ديدگاه ويژه ای نسبت به ايران است.
واشنگتن پست دربخش ديگری از اين مقاله خاطرنشان کرده است که دولت جديد آمريکا ديگر اشاره ای به عبارت تشويق وتنبيه که دولت بوش تحت عنوان «سياست هويج وچماق» از ان مرتبا استفاده می کرد، نخواهد کرد.
واشنگتن پست درعين حال افزوده است : بايد توجه داشت که اوباما خواهان گفت وگو با تهران است ودر صورت بی اعتنايی ايران به خواست شورای امنيت وی در پی اعمال تحريمات شديدتری عليه ايران برخواهد امد.
اين روزنامه معتبر آمريکايی همچنين نوشته است درراس مقام های دولت آمريکا که مسئول پرونده ايران اند، و يليام برنز قرار دارد که معاون وزيرامورخارجه درامور سياسی است .
«واشينگتن پست» درهمين زمينه نوشته است گرچه دنيس راس در مسئوليت اخير خود به عنوان مشاور وزارت امورخارجه امريکا با ديدی وسيع و استراتژيک به منطقه خاورميانه وخليج فارس می نگرد، اما فرد اصلی درمورد ايران و سياستها ی مربوط به ان کسی بجز ويليام برنز نخواهدبود.
لی هميلتون به «واشينگتن پست» گفته است: باراک اوباما در خصوص مسئله هسته ای ايران با سه گزينه رو به رو است: وضعيت فعلی را بپذيرد و قبول کند که ايران به سلاح اتمی دست خواهد يافت، با حمله نظامی اين برنامه را متوقف کرده يا از طريق ديپلماسی عمل کند.
«واشينگتن پست»می افزاید: آخرين گزينه، گزينه ای است که ترجيح داده می شود، اما «پيشرفت در جهت دستيابی به یک توافق تا حد زيادی دشوار خواهد بود».
در آغاز اين مطلب آمده است: اگر اين روزها از کاخ سفيد بپرسيد رييس جمهوری اوباما به چه کسی درمورد ايران گوش فرامی دهد،نام لی هاميلتون، نماينده پيشين و دموکرات مجلس نمايندگان امريکا به گوش می خورد.
ديويد ايگناشيس پس ازتماس با لی هاميلتون، به نقل ازاين سياستمدار کهنه کار و بانفوذ نوشته است: امريکا پس از آغاز گفت وگو با ايران نبايد درانتظار يک نتيجه مطلوب سريع و ناگهانی در روابط خود باتهران باشد.
به گفته اقای هاميلتون روند گفت وگو ومذاکره واشنگتن با تهران، قابل مقايسه با ديپلماسی آمريکا با شوروی سابق است، ديپلماسی که در دراز مدت به نتيجه رسيد.
«واشينگتن پست» به نقل از مقامهای دولت اوباما نوشته است که آنها نيز به يک رويکرد محتاطانه و داهيانه با ايران اعتقاد دارند.
نويسنده اين مقاله سپس به نقل از لی هاميلتون خاطر نشان کرده است نقطه اغاز اين گفت وگوها بايد ازسوی آمريکا علاوه بر اعلام و ابراز احترام برای مردم ايران، نفی و انکار سياست تغيير رژيم را نيز همراه داشته باشد.
آقای هاميلتون علاوه بر اين دو عامل می گويد آمريکا بايد همچنين در پی ايجاد فرصتهايی باشد تا يک رشته از مسائل مهم ميان دو کشور به بحث و گفت وگو گذاشته شود و ضمن پذيرفتن حق ايران برای داشتن انرژی هسته ای غيرنظامی، نگرانی های امنيتی تهران نيز رفع شود.
«واشينگتن پست» درادامه نوشته است آقای هاميلتون در پاسخ اين پرسش که روابط چگونه بايد آغاز شوند، گفته است: گامهای نخست به منظور آغازگفت گوها بايد پشت پرده باشد، و اين گفت وگوهای پشت پرده و محرمانه بايد توسط کسی صورت گيرد که هم از سوی رييس جمهور اوباما انتخاب شده و هم مجاز باشد تا برسر هر مسئله ايی با ايران بحث و تبادل نظر کند.
واشنگتن پست ضمن اشاره به تجربه موفقيت آميز آقای هاميلتون در نامه نگاری به آيت الله خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی، در سال ۲۰۰۷ برا ی آزادی هاله اسفندياری پژوهشگر ايرانی-امريکايی که در تهران دستگيرشده بود، نوشته است علاوه بر تجارب سياسی زياد لی هاميلتون، وی دارای ديدگاه ويژه ای نسبت به ايران است.
واشنگتن پست دربخش ديگری از اين مقاله خاطرنشان کرده است که دولت جديد آمريکا ديگر اشاره ای به عبارت تشويق وتنبيه که دولت بوش تحت عنوان «سياست هويج وچماق» از ان مرتبا استفاده می کرد، نخواهد کرد.
واشنگتن پست درعين حال افزوده است : بايد توجه داشت که اوباما خواهان گفت وگو با تهران است ودر صورت بی اعتنايی ايران به خواست شورای امنيت وی در پی اعمال تحريمات شديدتری عليه ايران برخواهد امد.
اين روزنامه معتبر آمريکايی همچنين نوشته است درراس مقام های دولت آمريکا که مسئول پرونده ايران اند، و يليام برنز قرار دارد که معاون وزيرامورخارجه درامور سياسی است .
«واشينگتن پست» درهمين زمينه نوشته است گرچه دنيس راس در مسئوليت اخير خود به عنوان مشاور وزارت امورخارجه امريکا با ديدی وسيع و استراتژيک به منطقه خاورميانه وخليج فارس می نگرد، اما فرد اصلی درمورد ايران و سياستها ی مربوط به ان کسی بجز ويليام برنز نخواهدبود.
لی هميلتون به «واشينگتن پست» گفته است: باراک اوباما در خصوص مسئله هسته ای ايران با سه گزينه رو به رو است: وضعيت فعلی را بپذيرد و قبول کند که ايران به سلاح اتمی دست خواهد يافت، با حمله نظامی اين برنامه را متوقف کرده يا از طريق ديپلماسی عمل کند.
«واشينگتن پست»می افزاید: آخرين گزينه، گزينه ای است که ترجيح داده می شود، اما «پيشرفت در جهت دستيابی به یک توافق تا حد زيادی دشوار خواهد بود».
