در هفته های اخير کتاب باغ آئينه به قلم منيره فرمانفرمائيان و زارا هوشمند در فهرست رمان های پرفروش آمريکا قرار گرفته است و نقدنويسان آمريکايی به بررسی زوايای گوناگون کتاب پرداخته و آنرا باغ آئينه در ۳۳۶ صفحه توسط نشر «نَپ» چاپ شده است.
کتاب بيشتر سرگذشت و خاطره است. خاطره دختری که در نخستين سال های روی کارآمدن رضاشاه در قزوين و در خانواده ای ثروتمند به دنيا می آيد.
پدر اين دختر نماينده مجلس شورای ملی است. او در هنگامه جنگ جهانی دوم به آمريکا می رود تا درموسسه هنری پارسونز نيويورک به تحصيل هنر بپردازد.
ازدواج اول او به جدايی می انجامد و بار دوم با يکی از اعضای خاندان فرمانفرمائيان ازدواج می کند و در سال های پيش از انقلاب به ايران برمی گردد.
در سيرو سفر به سراسر ايران به گردآوری آثار هنری سنتی از قبيل نقاشی های قهوه خانه ای، نقاشی روی آينه، سراميک ها و انواع هنرهای دستی ايران می پردازد و اين ها همه بر آثار نقاشی او بشدت اثرگذارند.
با وقوع انقلاب سال ۱۳۵۷ منير به آمريکا باز می گردد وازآن زمان تا کنون در نيويورک به زندگی ادامه داده و در حوزه هنر نقاشی به چهره ای موفق و معروف تبديل شده است.
باغ آئينه روايت دختری است که با برگشت به دوران خوش کودکی و ادامه خاطرات تا زمان حال تاريخ کشورش را باز گو می کند.روايتی است از صميم قلب از زندگی.زندگی زن هنرمند ايرانی.زنی که در محيطی آرام و سراسر اعتماد رشد کرده و خودرا تا سطح رسيدن به شهرت جهانی در قلمرو هنربرکشيده است.
در نوشته پر شور او بو و رنگ کشورش در روزگار گذشته به خوبی احساس می شود.باغ آئينه چشم اندازی است بس زيبا از زندگی زنی سنت شکن و پرشورکه در جستجوی جايگاه خود در جامعه جهانی است.
راز و رمزها ی زندگی و ترفندهای نهفته در پيچيدگی های جامعه را با روشنی و بی هيچ مجامله ای بازگو می کند.
شماری از منتقدان آمريکايی، روايت منير فرمانفرمائيان از زندگی را به نقاشی همانند کرده و می گويند بی آنکه ايران مورد روايت نويسنده را ديده باشند می توانند با خواندن باغ آئينه آنرا بخوبی احساس کنند درست به يک تابلو می ماند يا به مجموعه ای از تابلوها که برهه های گوناگون زندگی در ايران معاصر را به تصوير می کشد. در لا به لای هر سطر عشق پر شور نويسنده به وطن و هموطنانش موج می زند.
باغ آئينه در کنار ساير آثاری که ايرانيان مقيم آمريکا خلق کرده اند اثری است سودمند برای خوانندگان آمريکايی که با توجه به رويدادهای سياسی جاری و چند دهه ای، ديدی نامتوازن از جامعه و تاريخ ايران دارند و رمان می تواند به ناآشناها و خارجيان در يافتن ديدی متعادل از جامعه ايران کمک کند.
برخلاف «لوليتا خوانی در تهران» اثر آذر نفيسی نويسنده ديگر ايرانی که آن هم با استقبال گرم خوانندگان آمريکايی رو به رو بوده است، باغ آئينه ديد خوش بينانه تری از ايران پيش از انقلاب به خواننده می دهد .
گهگاه خواننده را در فضای هزار و يک شب قرار می دهد هرچند گاه با پرسپوليس اثرمرجانه ساتراپی هنرمند ديگر ايرانی که فيلم آن در جشنواره اخير کن مورد تقدير قرار گرفت هم مرز می شود.
باغ آئينه روايت زندگی يک زن، يک همسر، يک مادر ، يک هنرمند و يک نويسنده است. روايت زندگی ست در جنبه های گوناگون آن. که هرچند گذشته شادی بخشی داشته است اما نويسنده اجازه نمی دهد اين عشق به گذشته و ميهنش ايران دست و پای وی را در زمينه روايت حال و آينده و در زمينه برداشت هنری اش ببندد و اين يکی ديگر از نقطه های قوت باغ آئينه است.
