به گفته يک مرکز تهيه و تخليه مسکن در ژنو مقامات دولت چين همچنان برمسئله حقوق يک ونيم ميليون شهروندی که بخاطر تدارکات پرتب و تاب بازی های المپيک سال دوهزارو هشت در پکن، از خانه های خود رانده می شوند، چشم پوشی می کند.
عليرغم درخواست های متعدد از جانب گروه های بشردوستانه برای رسيدگی به حقوق اين قربانيان، که اکثر آنها را مستمندان تشکيل می دهند، تخليه مسکن ها ادامه دارد.
برفنی ارورکه، خبرنگار راديو اروپای آزاد-راديو آزادی، دراينباره می نويسد : به گفته مسئولين مرکز تهيه و تخليه مسکن، مقامات شهرداری و المپيک پکن در آستانه مسابقات تابستانی المپيک، که قرار است در پکن برگزار شود، همچنان با توسل به زورمردم را به تخليه خانه هايشان مجبور می کنند.
بر اساس گزارش آخرسال اين مرکز سوئيسی، بيش از يک و نيم ميليون نفر تا زمان آغاز مسابقات درماه اوت از خانه های خود رانده و جابجا خواهند شد.
ژان دوپلسيس، معاون مدير اين مرکز مسکن، می گويد: اين جابجايی «کاملا با روح و آرمان نهضت المپيک، که با هدف ترويج صلح، همبستگی و احترام به مبادی و اصول بنيانی جهانی است، مغايرت دارد.».
- « مقامات شهری پکن وکميته المپيک آن شهراخراج غيرقانونی افراد را به عنوان وسيله ای برای تغيير شکل دادن شهر و تبديل آن به شهری مدرن درسطح جهانی، که مناسب برگزاری مسابقات المپيک باشد استفاده می کنند».
وی می افزايد:« مقامات شهری پکن وکميته المپيک آن شهراخراج غيرقانونی افراد را به عنوان وسيله ای برای تغيير شکل دادن شهر و تبديل آن به شهری مدرن درسطح جهانی، که مناسب برگزاری مسابقات المپيک باشد استفاده می کنند».
آقای دوپلسيس می گويد:«ما فقط لازم است با کمی روشن بينی به مسئله نگاه کنيم. ما راجع به بازی های المپيک صحبت می کنيم، که برنامه ايست با اعتبار و حيثيت بالا. پول کلانی در اين برنامه جريان دارد و بخشی از اين پول بايد صرف افرادی شود، که تحت تاثير اين برنامه قرار می گيرند».
براساس ارزيابی های انجام شده، مناطق داخلی شهر پکن که بخاطر بازسازی ها فشارهای بسياری را متحمل شده اند شامل محله های دونگ چنگ، چی چنگ، چونگون و چوانوو می شود که همگی محله های پست و پرجمعيت شهر محسوب می شوند.
بسياری از ساکنين اين محله ها با زور، و برخی با دريافت غرامت مالی ناچيز آنجا را ترک کرده اند. اکنون برخی از کسانی که آنجا را ترک کردند بی خانمان شده اند.
آقای دوپلسيس می گويد:«جوامعی که زمان زيادی از تاسيس آنها می گذرد، نسبت به چشم انداز پراکندگی و تفرقه ای که در ميانشان ايجاد شده است ابراز ناراحتی می کنند».
او می افزايد:«افرادی بوده اند که خودکشی کرده اند. افرادی بوده اند که برای ابراز مخالفت خود در جّوی سرکوب کننده، خطرات بزرگی را به جان خريده اند، که اين نيزبه نوبه خود نشان می دهد دولت چين آنطور که بايد برای اين مردم اهمييت قائل نشده است».
آقای دوپلسيس می گويد سازمان او با بازسازی محله های پست شهرها مخالفتی ندارد، اما معتقد است که اين بازسازی ها بايد به طورصحيح و عادلانه انجام شود.
او می افزايد:«ما نمی گوييم که محلات پست وپرجمعيت خوبند. آنچه که می گوييم اين است که شما نمی توانيد اين مکان ها را طوری پاکسازی کنيد که انگار هيچکس در آنجا وجود نداشته است. شما بايد حد اقل به انجام وظايف قانونی بنيادی و ببين المللی خود پايبند باشيد و برای انجام چنين اقدامی، ضوابط و معيارهای کاملا روشن و مشخصی وجود دارد».
مقامات المپيک چين در رابطه با اخراج مردم از محله ها اظهار نظری نکرده اند.
زمانی که کميته بين المللی المپيک اجازه برگزاری بازی های تابستانی ۲۰۰۸ به پکن اعطاء کرد، همچنين تعهد کرد که برشرايط حقوق بشردر آنجا نظارت کند و اطمينان حاصل کند که دولت چين به تعهدات خود دررابطه با بازسازي های تدريجی عمل کند.
اما زمان بازي های المپيک بدون هيچگونه بهبود قابل توجهی در اين زمينه نزديک می شود، و حتی کميته بين المللی المپيک نيز در مقابل برخورد جدی تر نسبت به دولت چين تحت فشارهايی قرار گرفته است. با اينحال آقای دوپلسيس از کميته بين المللی المپيک قدردانی می کند.
وی می گويد اقدامات چين عمدتا به اتمام رسيده است، اما او اميدوار است که درآينده مقامات مسئول بازی های المپيک اجازه ندهد که به جوامع محلی، اينگونه صدماتی وارد شود.
آقای دوپلسيس می گويد کميته بين المللی المپيک تلاش می کند تا درمناقصات آتی خود، ازمعيارهای پيشنهادی مرکز تهيه مسکن بهره ببرد. اين به آن معناست که شهرهايی که دررقابت برای بازی های المپيک شرکت می کنند، بايد ازپيش شرايط ويژه ای داشته باشند، تا برگزاری اين مسابقات کمترين آسيب را به مردم محلی آن شهرها برساند.
