در مسابقه پايانی ليگ قهرمانان فوتبال اروپا تيم اينترميلان ايتاليا با گلهای ديه گو ميليتو ازآرژانتين، دو بر صفر بايرن مونيخ آلمان را شکست داد و پس از ۴۵ سال به مقام قهرمانی معتبرترين جام باشگاهی جهان رسيد.
مسابقه پايانی در ورزشگاه پرتماشاگر سانتياگو برنابئوی شهر مادريد بود و دو تيم معتبر اروپايی نمايشگر يک بازی جوانمردانه و خالی از برخوردهای ناهنجار بودند. در نيمه نخست هند پنالتی آشکار بازيکن اينترميلان از چشم داور پنهان ماند.
نيمه نخست با وجود اين که توپ بيشتر در دست مردان بايرن مونيخ بود، اينتر ميلان با هشياری مردان کليدی اش، پس از رد و بدل شدن توپ بين ميليتو و وسلی اسنايدر، برگشت پاس اسنايدر به ميليتو، با يک ضربه دقيق و تماشايی به گل برتری اين نيمه با ضربه تمام کننده ملی پوش آرژانتينی منجر شد.
بازی تهاجمی بايرن مونيخ برای جبران گل خورده، ضد حمله های هشيارانه مردان ژوزه ميلينيو را بدنبال داشت، که در دقيقه ميليتو برای رسيدن به موقعيت دلخواه تنها يک مدافع را پيش رو داشت و با دريبلی تماشايی با دروازه بان رو به رو شد تا با زدن گل دوم قهرمانی تيم ايتاليايی را از هر ترديدی خارج کند.
اينترميلان نخستين تيم ايتاليايی بود که در يک فصل هر سه جام دوره ای و حذفی ايتاليا و قهرمانی اروپا را آز آن خود کرد.
نکته جالب در پيروزی تيم نامدار ايتاليايی اين بود که مربی باهوش پرتغالی تيمی را به زمين فرستاد که هيچ بازيکن ايتاليايی در آن نبود! مورينيو که در سال ۲۰۰۴ با پورتو قهرمان ليگ قهرمانان اروپا شده بود، پس از ارنست هاپل اتريشی و اوتمار هيتزفلد آلمانی سومين مربی با دو بار قهرمانی با دو تيم متفاوت شد. او تنها ۴۷ سال دارد.
مورينيو پس از فصلی درخشان با اينترميلان از تابستان امسال در رئال مادريد اسپانيا خواهد بود.
تدبير تغيير زمان بازی از چهارشنبه به شنبه باعث شد تا هواداران دو تيم از دقيقه نخست تا سوت پايان ورزشگاه را به لرزه درآورند.
در دقيقه ۴۰ هواداران اينتر به آسمان پرتاب شدند. ارسال بلند جوليو سزار، دروازه بان اينتر، توپ را به ميليتو رساند. او به اسنايدر پس داد و به درون محوطه جريمه نفوذ کرد. بازگرداندن عالی توپ توسط مرد هلندی با ضربه تمام کننده ميليتو به برتری اينتر در نيمه نخست انجاميد.
فان خال هلندی، مربی تيم بايرن مونيخ که می دانست تيم ايتاليايی استاد دفاع از دست آورد گرانبهايش است در نيمه دوم سراسر به تيمش حالت تهاجمی داد. اما در برابر هر واکنش اينتر در ضد حمله های هشيارانه اش، بايرن ضربه پذير نشان می داد. زهردار ترين نقطه اينتر در ضد حمله ميليتو بود که در دقيقه ۷۰ پاس بلند ساموئل اتوئو را گرفت و پس از دريبل مارک فان بايتن، توپ را هشيارانه وارد دروازه بايرن کرد. اين سی امين گل ميليتو در اين فصل بود و اينتر را به اوج آرزوهايش رساند.
اشگ مورينيو
ژوزه مورينيو، مربی اينترميلان پس از حذف تيم پيشينش، چلسی از ليگ قهرمانان اروپا گريه کرده بود، اما مرد پرتغالی آرزو داشت که ماسيمو موراتی رييس باشگاه اينتر با نخستين جام قهرمانی اروپا پس از ۴۵ سال، از شادی قهرمانی تيمش اشگ شادی بريزد.
پس از اين که در ماه مارس گذشته تيم غرب لندن در ورزشگاه استمفوردبريج يک بر صفر از اينتر شکست خورد و با مجموع سه بر يک حذف شد، مورينيو دانست که بسياری از دوستان نزديکش را از دست داده است و چشمانش پر از اشگ بود. او بعدها گفت: «در استمفورد بريج من گريستم زيرا در مدت ۹۰ دقيقه بازی فکر می کردم که عليه دوستانم بازی می کنم، اما پس از مسابقه فهميدم که دوستانم خارج از مسابقه بودند. آن بازی برای اينتر سرنوشت ساز بود که مسابقه را ببرد وگرنه به مادريد و مسابقه پايانی نمی رسيد. لحظه احساسی سختی بود.»
مورنيو پيروزی بر بايرن در سانتياگو برنابئو را سرازير شدن اشگ به گونه ای متفاوت می دانست و افتخار می کرد که رييس اينترميلان پس از ۴۵ سال دوری از جام برتر اروپايی با اشگ شادی آن را لمس کند.
مورينيو گفته بود:« شکست يا پيروزی فراموش نشدنی است. اما موراتی برايم شخص ويژه ای است که از صميم قلب می خواهم اشگ شادی او را ببينم. مشتاقم او را با جام در دستانش ببينم. به واقع دوست دارم او را در تصويری در کنار پدرش ببينم، با تمام وجود می خواهم سهم اندکی در رسيدن به اين مهم داشته باشم.»
رييس فعلی اينتر پسر صاحب پيشين اينتر آنجلو موراتی است که اين باشگاه ايتاليايی را پشت سر هم در دهه ۱۹۶۰ قهرمان اروپا کرد. موفقيت برای موراتی پسر سخت شد، اما در دوران اخير شکوفايی بيشتر بود، به ويژه در فصلی که تازه به پايان رسيد.
سهم اندک مورينيو تا پيش از رويارويی با بايرن مونيخ کسب هر دو جام قهرمانی سری آ و حذفی (کوپا ايتاليا) بود که توسط تيم ميلانی بدست آمد. اما مرد پرتغالی می دانست که مسابقه در مادريد بخش بزرگ اين سهم است.
برای وفاداران هميشگی سانتياگو برنابئو بی ترديد رويای حضور تيمی ديگر در سر بود: رئال مادريد. اما شهر مادريد به هرحال برای مسابقه پايانی بين بايرن مونيخ و اينترميلان چندان آرام نبود و حال و هوای خاصی داشت. شايد مسابقه پايانی جام جهانی ۱۹۸۲ را به ياد می آورد که ايتاليا بر آلمان سه بر يک پيروز و قهرمان شد.
اين بار آلمانی ها با پيشينه چهار بار قهرمانی در اروپا به ميدان آمدند که آخرين آن در سال ۲۰۰۱ بود. اما ايتاليايی ها برای سومين قهرمانی آمدند و پس از عصر طلايی هلنيو هره را، مربی فقيد افسانه ای. مردی که دومين قهرمانی را در ۱۹۶۵ بدست آورده بود.
به نوشته سايت فيفا، پيکار سانتياگوبرنابئو حساس ترين صحنه رويارويی دو تن از موفقترين مربيان قرن اخير يعنی لوييس فان خال و ژوزه مورينيو بود.
مسابقه پايانی در ورزشگاه پرتماشاگر سانتياگو برنابئوی شهر مادريد بود و دو تيم معتبر اروپايی نمايشگر يک بازی جوانمردانه و خالی از برخوردهای ناهنجار بودند. در نيمه نخست هند پنالتی آشکار بازيکن اينترميلان از چشم داور پنهان ماند.
نيمه نخست با وجود اين که توپ بيشتر در دست مردان بايرن مونيخ بود، اينتر ميلان با هشياری مردان کليدی اش، پس از رد و بدل شدن توپ بين ميليتو و وسلی اسنايدر، برگشت پاس اسنايدر به ميليتو، با يک ضربه دقيق و تماشايی به گل برتری اين نيمه با ضربه تمام کننده ملی پوش آرژانتينی منجر شد.
بازی تهاجمی بايرن مونيخ برای جبران گل خورده، ضد حمله های هشيارانه مردان ژوزه ميلينيو را بدنبال داشت، که در دقيقه ميليتو برای رسيدن به موقعيت دلخواه تنها يک مدافع را پيش رو داشت و با دريبلی تماشايی با دروازه بان رو به رو شد تا با زدن گل دوم قهرمانی تيم ايتاليايی را از هر ترديدی خارج کند.
اينترميلان نخستين تيم ايتاليايی بود که در يک فصل هر سه جام دوره ای و حذفی ايتاليا و قهرمانی اروپا را آز آن خود کرد.
نکته جالب در پيروزی تيم نامدار ايتاليايی اين بود که مربی باهوش پرتغالی تيمی را به زمين فرستاد که هيچ بازيکن ايتاليايی در آن نبود! مورينيو که در سال ۲۰۰۴ با پورتو قهرمان ليگ قهرمانان اروپا شده بود، پس از ارنست هاپل اتريشی و اوتمار هيتزفلد آلمانی سومين مربی با دو بار قهرمانی با دو تيم متفاوت شد. او تنها ۴۷ سال دارد.
مورينيو پس از فصلی درخشان با اينترميلان از تابستان امسال در رئال مادريد اسپانيا خواهد بود.
تدبير تغيير زمان بازی از چهارشنبه به شنبه باعث شد تا هواداران دو تيم از دقيقه نخست تا سوت پايان ورزشگاه را به لرزه درآورند.
در دقيقه ۴۰ هواداران اينتر به آسمان پرتاب شدند. ارسال بلند جوليو سزار، دروازه بان اينتر، توپ را به ميليتو رساند. او به اسنايدر پس داد و به درون محوطه جريمه نفوذ کرد. بازگرداندن عالی توپ توسط مرد هلندی با ضربه تمام کننده ميليتو به برتری اينتر در نيمه نخست انجاميد.
فان خال هلندی، مربی تيم بايرن مونيخ که می دانست تيم ايتاليايی استاد دفاع از دست آورد گرانبهايش است در نيمه دوم سراسر به تيمش حالت تهاجمی داد. اما در برابر هر واکنش اينتر در ضد حمله های هشيارانه اش، بايرن ضربه پذير نشان می داد. زهردار ترين نقطه اينتر در ضد حمله ميليتو بود که در دقيقه ۷۰ پاس بلند ساموئل اتوئو را گرفت و پس از دريبل مارک فان بايتن، توپ را هشيارانه وارد دروازه بايرن کرد. اين سی امين گل ميليتو در اين فصل بود و اينتر را به اوج آرزوهايش رساند.
اشگ مورينيو
ژوزه مورينيو، مربی اينترميلان پس از حذف تيم پيشينش، چلسی از ليگ قهرمانان اروپا گريه کرده بود، اما مرد پرتغالی آرزو داشت که ماسيمو موراتی رييس باشگاه اينتر با نخستين جام قهرمانی اروپا پس از ۴۵ سال، از شادی قهرمانی تيمش اشگ شادی بريزد.
پس از اين که در ماه مارس گذشته تيم غرب لندن در ورزشگاه استمفوردبريج يک بر صفر از اينتر شکست خورد و با مجموع سه بر يک حذف شد، مورينيو دانست که بسياری از دوستان نزديکش را از دست داده است و چشمانش پر از اشگ بود. او بعدها گفت: «در استمفورد بريج من گريستم زيرا در مدت ۹۰ دقيقه بازی فکر می کردم که عليه دوستانم بازی می کنم، اما پس از مسابقه فهميدم که دوستانم خارج از مسابقه بودند. آن بازی برای اينتر سرنوشت ساز بود که مسابقه را ببرد وگرنه به مادريد و مسابقه پايانی نمی رسيد. لحظه احساسی سختی بود.»
مورنيو پيروزی بر بايرن در سانتياگو برنابئو را سرازير شدن اشگ به گونه ای متفاوت می دانست و افتخار می کرد که رييس اينترميلان پس از ۴۵ سال دوری از جام برتر اروپايی با اشگ شادی آن را لمس کند.
مورينيو گفته بود:« شکست يا پيروزی فراموش نشدنی است. اما موراتی برايم شخص ويژه ای است که از صميم قلب می خواهم اشگ شادی او را ببينم. مشتاقم او را با جام در دستانش ببينم. به واقع دوست دارم او را در تصويری در کنار پدرش ببينم، با تمام وجود می خواهم سهم اندکی در رسيدن به اين مهم داشته باشم.»
رييس فعلی اينتر پسر صاحب پيشين اينتر آنجلو موراتی است که اين باشگاه ايتاليايی را پشت سر هم در دهه ۱۹۶۰ قهرمان اروپا کرد. موفقيت برای موراتی پسر سخت شد، اما در دوران اخير شکوفايی بيشتر بود، به ويژه در فصلی که تازه به پايان رسيد.
سهم اندک مورينيو تا پيش از رويارويی با بايرن مونيخ کسب هر دو جام قهرمانی سری آ و حذفی (کوپا ايتاليا) بود که توسط تيم ميلانی بدست آمد. اما مرد پرتغالی می دانست که مسابقه در مادريد بخش بزرگ اين سهم است.
برای وفاداران هميشگی سانتياگو برنابئو بی ترديد رويای حضور تيمی ديگر در سر بود: رئال مادريد. اما شهر مادريد به هرحال برای مسابقه پايانی بين بايرن مونيخ و اينترميلان چندان آرام نبود و حال و هوای خاصی داشت. شايد مسابقه پايانی جام جهانی ۱۹۸۲ را به ياد می آورد که ايتاليا بر آلمان سه بر يک پيروز و قهرمان شد.
اين بار آلمانی ها با پيشينه چهار بار قهرمانی در اروپا به ميدان آمدند که آخرين آن در سال ۲۰۰۱ بود. اما ايتاليايی ها برای سومين قهرمانی آمدند و پس از عصر طلايی هلنيو هره را، مربی فقيد افسانه ای. مردی که دومين قهرمانی را در ۱۹۶۵ بدست آورده بود.
به نوشته سايت فيفا، پيکار سانتياگوبرنابئو حساس ترين صحنه رويارويی دو تن از موفقترين مربيان قرن اخير يعنی لوييس فان خال و ژوزه مورينيو بود.
