انتخاب اولاند به مقام رييس جمهوری فرانسه، دومين قدرت بزرگ اقتصادی اروپا را در مسير تغييرات ساختاری و آينده ای نا معلوم قرار داده است. فرو ريختن ارزش سهام در بورسها، و کاهش ارزش برابری پول اروپا، بعد از اعلام پيروزی اولاند، نشانه نگرانی شديد بازار نسبت به حضور يک رييس جمهور سوسياليست، و فاقد تجارب اجرايی، در کاخ اليزه است.
رييس جمهور در فرانسه، دارای مقامی بالاتر از قدرت اول اجرايی کشور در جمهوری های متعارفی است. مقام رييس جمهوری در آن کشور، آميزه ای است از منصب يک پادشاه انتخابی، نماد رهبری کشور، و قدرت اول اجرايی، با حق انتخاب نخست وزير و اداره مستقيم امور خارجی.
بعد از ۱۷ سال، و طی يکی از دشوار ترين دوران های اقتصادی چند دهه اخير، مردم فرانسه بار ديگر يک رييس جمهور سوسياليست را راهی کاخ اليزه ساخته اند.
سياستها و تصميمات اجرايی آينده اولاند که او را " آقای معمولی" مينامند، نه تنها نقشه راه اقتصادی فرانسه را برای ۵ سال آينده، که رابطه فرانسه با جامعه اروپا، وضعيت آن کشور در اتحاديه اتلانتيک شمالی ( ناتو ) و مناسبات پاريس با برلين و لندن را نيز تحت تاثير قرار خواهد داد.
وعده های سرکوزی
در ادامه رکود اقتصادی سه سال گذشته اروپا، فرانسه، با مشکل افزايش بيکاری، کند شدن رشد اقتصادی و کاهش سطح خدمات عمومی ناشی از اعمال رياضت های اقتصادی روبرو است.
پنج سال پيش، نيکلا سرکوزی، وعده داده بود که با انتخاب او به مقام رييس جمهوری، مردم فرانسه ثروتمند تر خواهند شد. اينک بسياری از مردم آن کشور خود را فقير تر می بينند.
نيکلا سرکوزی با وجود نارضايتی های فزاينده عمومی، بخصوص نزد جوانان، اعمال رياضت های اقتصادی، کاهش هزينه های جاری، صرفه جويی سالانه و پايين بردن ميزان قرضه های دولتی را ضروری ميدانست.
در عين حال، دوشادوش با آلمان، پشتيبانی از پول واحد اروپايی، کمک مالی به اقتصاد های وا خورده جامعه اروپا، نظير يونان، ايرلند و پرتقال را نيز در دستور کار قرار داده بود.
وعده های اولاند
فرانسوا اولاند، در نگاهی کاملا متفاوت با سرکوزی، معتقد به ضرورت افزايش هزينه های عمومی است. او وعده داده است که برای بيکاران فرصت های اشتغال ايجاد خواهد کرد.
او همچنين وعده داد است که توافق مالی سال گذشته جامعه اروپا برای حفظ يورو و نجات اقتصادی يونان را مورد تجديد نظر قرار ميدهد-اقدامی که پيشاپيش واکنش مخالف و تند آلمان را بر انگيخته.
در ارتباط با عضويت در ناتو، اولاند از کاهش سطح حضور فرانسه در پيمان اتلانتيک شمالی حمايت ميکند، در حالی که فرانسه در زمان رياست جمهوری سرکوزی، به متحد نزديک آمريکا تبديل شده بود.
حضور فعال نظامی فرانسه در افغانستان، قرار گرفتن در کنار بريتانيا و آمريکا طی عمليات نظامی ناتو در ليبی، که منجر به تغيير حکومت قذافی و ادامه بهار عربی در شمال آفريقا شد، از جمله نتايج اين همگرايی ها بود.
فرانسوا اولاند وعده داده است که نيرو های فرانسوی را زودتر از تعهدات قبلی، از افغانستان فرا ميخواند. با اولاند، اقتصاد ملی، روابط اروپايی، و مناسبات خارجی فرانسه در مسير تغييرات بزرگی قرار خواهد گرفت.
واکنش های داخلی و خارجی
در داخل، با وجود دعوت اولاند به اتحاد ملی، دوگانگی صفوف طرفداران و مخالفان سوسياليستها ادامه خواهد يافت. در انتخابات اخير شمار آراء حاميان اولاند تنها يک ميليون و اندی بيشتر از آراء طرفداران سرکوزی بود.
به دليل تنگنا های مالی، تحقق وعده های اولاند، منجمله استخدام ۶۰.۰۰۰ معلم، امکان پذير نخواهد بود. بکار گرفتن تحريک کننده های اقتصادی نيازمند پول بيشتر و فراهم آوردن پول بيشتر نيازمند افزايش مالياتها و بالا بردن قروض ملی است.
توسل به هر يک از دو راهکار، موقعيت مالی فرانسه را ضعيف تر از پيش خواهد ساخت. موسسات اعتبار سنجی، ۴ ماه پيش اعتبار مالی فرانسه را کاهش دادند. فرانسه اينک با خطر کاهش مجدد اعتبار مالی روبرو است. کاهش اعتبار مالی کشور، بهره قرضه های آينده و در نتيجه هزينه های عمومی را افزايش ميدهد.
در داخل فرانسه گروههای چپ و ميانه از انتخاب اولاند مسرور اند، ضمن آنکه بر آوردن خواسته های چپ های افراطی از جمله دشواری های جدی اولاند خواهد بود.
راستهای افراطی فرانسه و خانم ماری لوپن رهبر جبهه ملی، که در مرحله اول انتخابات رييس جمهوری بيش از ۱۷ در صد آراء را بدست آورند، شکست سرکوزی را فرصتی برای حضور فعالتر در صحنه سياسی آن کشور و مقابله با گروههای چپ مي بينند.
خانم لوپن، به اعتنا به عقب گرد اخير محافظه کاران، آماده انتخابات ۵ هفته آينده پارلمانی در فرانسه و افزايش تعداد کرسی های جبهه ملی، در مجلس ملی آن کشور شده است.
در اروپا آلمان بشدت نگران تصميمات آينده رييس جمهور تازه فرانسه است. خانم مرکل که روابط دوستانه او با سرکوزی، ياد آور مناسبات شخصی رونالد ريگان و خانم تاچر، نخست وزير پيشين بريتانيا بود، در صورت پشت کردن فرانسه به تعهدات مالی مشترک در قبال جامعه اروپا، حتی حفظ دولت ائتلافی خود را در ميان مدت دشوار خواهد ديد.
دولت ائتلافی بريتانيا، به رهبری محافظه کاران، سرکوزی را يک متحد سياسی و نظامی جدی می دانست-اگرچه مناسبات شخصی ديويد کمرون، نخست وزير بريتانيا، بر سر بسته مالی اروپا برای نجات يورو، که مورد حمايت سرکوزی بود، با وی تيره شده بود.
با وجود نزديک بودن روشهای اقتصادی دولت محافظه کار بريتانيا با رياضتهای اقتصادی دولت متمايل به راست سرکوزی، کمرون پيروزی سوسياليستها را گامی در راه کاهش تعهدات مالی اروپا برای حفظ يورو و توجيه کنار ماندن از پول واحد اروپايی ميبيند.
آمريکا نيز علاوه بر نگرانی های ناشی از تضعيف مالی حوزه يورو، و احتمال کند شدن روند خروج اروپا از رکود اقتصادی، نسبت به آينده نقش فرانسه در ناتو نيز دارای نگرانی های جدی است.
بی شک بر آوردن وعده های رويايی اولاند آسان و سريع صورت نخواهد گرفت. به اين دليل ممکن است ماه عسل متعارفی برای اولاند، چندان طولانی نشود.
در عرصه خارجی، نگرانی های ناشی از تغيير مسير فرانسه کمتر از امور داخلی نيست. با وجود آشکار بودن نارضايتی خانم مرکل، از انتخاب اولاند، صدر اعظم آلمان در رديف اولين کسانی بود، که انتخاب اولاند را به او تبريک گفت. آلمان در هر حال نيازمند حفظ مناسبات نزديک با فرانسه است.
روز ۲۰ ماه مه جاری، آمريکا ميزبان کنفرانس سران ناتو است. با تجديد دعوت از اولاند برای سفر به واشنگتن، برک اوباما فرصت خواهد يافت با تاکيد بر اهميت نقش فرانسه در حفظ امنيت جهانی، ساکن تازه کاخ اليزه را به حفظ تعهدات دولت سابق در ناتو تشويق کند.
رييس جمهور در فرانسه، دارای مقامی بالاتر از قدرت اول اجرايی کشور در جمهوری های متعارفی است. مقام رييس جمهوری در آن کشور، آميزه ای است از منصب يک پادشاه انتخابی، نماد رهبری کشور، و قدرت اول اجرايی، با حق انتخاب نخست وزير و اداره مستقيم امور خارجی.
بعد از ۱۷ سال، و طی يکی از دشوار ترين دوران های اقتصادی چند دهه اخير، مردم فرانسه بار ديگر يک رييس جمهور سوسياليست را راهی کاخ اليزه ساخته اند.
سياستها و تصميمات اجرايی آينده اولاند که او را " آقای معمولی" مينامند، نه تنها نقشه راه اقتصادی فرانسه را برای ۵ سال آينده، که رابطه فرانسه با جامعه اروپا، وضعيت آن کشور در اتحاديه اتلانتيک شمالی ( ناتو ) و مناسبات پاريس با برلين و لندن را نيز تحت تاثير قرار خواهد داد.
وعده های سرکوزی
در ادامه رکود اقتصادی سه سال گذشته اروپا، فرانسه، با مشکل افزايش بيکاری، کند شدن رشد اقتصادی و کاهش سطح خدمات عمومی ناشی از اعمال رياضت های اقتصادی روبرو است.
پنج سال پيش، نيکلا سرکوزی، وعده داده بود که با انتخاب او به مقام رييس جمهوری، مردم فرانسه ثروتمند تر خواهند شد. اينک بسياری از مردم آن کشور خود را فقير تر می بينند.
نيکلا سرکوزی با وجود نارضايتی های فزاينده عمومی، بخصوص نزد جوانان، اعمال رياضت های اقتصادی، کاهش هزينه های جاری، صرفه جويی سالانه و پايين بردن ميزان قرضه های دولتی را ضروری ميدانست.
در عين حال، دوشادوش با آلمان، پشتيبانی از پول واحد اروپايی، کمک مالی به اقتصاد های وا خورده جامعه اروپا، نظير يونان، ايرلند و پرتقال را نيز در دستور کار قرار داده بود.
وعده های اولاند
فرانسوا اولاند، در نگاهی کاملا متفاوت با سرکوزی، معتقد به ضرورت افزايش هزينه های عمومی است. او وعده داده است که برای بيکاران فرصت های اشتغال ايجاد خواهد کرد.
او همچنين وعده داد است که توافق مالی سال گذشته جامعه اروپا برای حفظ يورو و نجات اقتصادی يونان را مورد تجديد نظر قرار ميدهد-اقدامی که پيشاپيش واکنش مخالف و تند آلمان را بر انگيخته.
در ارتباط با عضويت در ناتو، اولاند از کاهش سطح حضور فرانسه در پيمان اتلانتيک شمالی حمايت ميکند، در حالی که فرانسه در زمان رياست جمهوری سرکوزی، به متحد نزديک آمريکا تبديل شده بود.
حضور فعال نظامی فرانسه در افغانستان، قرار گرفتن در کنار بريتانيا و آمريکا طی عمليات نظامی ناتو در ليبی، که منجر به تغيير حکومت قذافی و ادامه بهار عربی در شمال آفريقا شد، از جمله نتايج اين همگرايی ها بود.
فرانسوا اولاند وعده داده است که نيرو های فرانسوی را زودتر از تعهدات قبلی، از افغانستان فرا ميخواند. با اولاند، اقتصاد ملی، روابط اروپايی، و مناسبات خارجی فرانسه در مسير تغييرات بزرگی قرار خواهد گرفت.
واکنش های داخلی و خارجی
در داخل، با وجود دعوت اولاند به اتحاد ملی، دوگانگی صفوف طرفداران و مخالفان سوسياليستها ادامه خواهد يافت. در انتخابات اخير شمار آراء حاميان اولاند تنها يک ميليون و اندی بيشتر از آراء طرفداران سرکوزی بود.
به دليل تنگنا های مالی، تحقق وعده های اولاند، منجمله استخدام ۶۰.۰۰۰ معلم، امکان پذير نخواهد بود. بکار گرفتن تحريک کننده های اقتصادی نيازمند پول بيشتر و فراهم آوردن پول بيشتر نيازمند افزايش مالياتها و بالا بردن قروض ملی است.
توسل به هر يک از دو راهکار، موقعيت مالی فرانسه را ضعيف تر از پيش خواهد ساخت. موسسات اعتبار سنجی، ۴ ماه پيش اعتبار مالی فرانسه را کاهش دادند. فرانسه اينک با خطر کاهش مجدد اعتبار مالی روبرو است. کاهش اعتبار مالی کشور، بهره قرضه های آينده و در نتيجه هزينه های عمومی را افزايش ميدهد.
در داخل فرانسه گروههای چپ و ميانه از انتخاب اولاند مسرور اند، ضمن آنکه بر آوردن خواسته های چپ های افراطی از جمله دشواری های جدی اولاند خواهد بود.
راستهای افراطی فرانسه و خانم ماری لوپن رهبر جبهه ملی، که در مرحله اول انتخابات رييس جمهوری بيش از ۱۷ در صد آراء را بدست آورند، شکست سرکوزی را فرصتی برای حضور فعالتر در صحنه سياسی آن کشور و مقابله با گروههای چپ مي بينند.
خانم لوپن، به اعتنا به عقب گرد اخير محافظه کاران، آماده انتخابات ۵ هفته آينده پارلمانی در فرانسه و افزايش تعداد کرسی های جبهه ملی، در مجلس ملی آن کشور شده است.
در اروپا آلمان بشدت نگران تصميمات آينده رييس جمهور تازه فرانسه است. خانم مرکل که روابط دوستانه او با سرکوزی، ياد آور مناسبات شخصی رونالد ريگان و خانم تاچر، نخست وزير پيشين بريتانيا بود، در صورت پشت کردن فرانسه به تعهدات مالی مشترک در قبال جامعه اروپا، حتی حفظ دولت ائتلافی خود را در ميان مدت دشوار خواهد ديد.
دولت ائتلافی بريتانيا، به رهبری محافظه کاران، سرکوزی را يک متحد سياسی و نظامی جدی می دانست-اگرچه مناسبات شخصی ديويد کمرون، نخست وزير بريتانيا، بر سر بسته مالی اروپا برای نجات يورو، که مورد حمايت سرکوزی بود، با وی تيره شده بود.
با وجود نزديک بودن روشهای اقتصادی دولت محافظه کار بريتانيا با رياضتهای اقتصادی دولت متمايل به راست سرکوزی، کمرون پيروزی سوسياليستها را گامی در راه کاهش تعهدات مالی اروپا برای حفظ يورو و توجيه کنار ماندن از پول واحد اروپايی ميبيند.
آمريکا نيز علاوه بر نگرانی های ناشی از تضعيف مالی حوزه يورو، و احتمال کند شدن روند خروج اروپا از رکود اقتصادی، نسبت به آينده نقش فرانسه در ناتو نيز دارای نگرانی های جدی است.
بی شک بر آوردن وعده های رويايی اولاند آسان و سريع صورت نخواهد گرفت. به اين دليل ممکن است ماه عسل متعارفی برای اولاند، چندان طولانی نشود.
در عرصه خارجی، نگرانی های ناشی از تغيير مسير فرانسه کمتر از امور داخلی نيست. با وجود آشکار بودن نارضايتی خانم مرکل، از انتخاب اولاند، صدر اعظم آلمان در رديف اولين کسانی بود، که انتخاب اولاند را به او تبريک گفت. آلمان در هر حال نيازمند حفظ مناسبات نزديک با فرانسه است.
روز ۲۰ ماه مه جاری، آمريکا ميزبان کنفرانس سران ناتو است. با تجديد دعوت از اولاند برای سفر به واشنگتن، برک اوباما فرصت خواهد يافت با تاکيد بر اهميت نقش فرانسه در حفظ امنيت جهانی، ساکن تازه کاخ اليزه را به حفظ تعهدات دولت سابق در ناتو تشويق کند.
