دوازده فعال سياسی و اجتماعی ايرانی خارج از کشور در بيانيه‌ای در ارتباط با حوادث اخير، مرگ هاله سحابی، فعال سياسی و مدنی، را به عنوان نشانه «زوال اخلاقی» جمهوری اسلامی ارزيابی کرده اند.
در بيانيه اين فعالان سياسی و مدنی آمده است:« زوال اخلاقی اين نظام به آنجا رسيد که سوگواری بر عزّت الله سحابی را که سران همين نظام به پارسايی و وطن خواهی می ستودند، بر نتافت، و رجاله هايش را به جان جسد بی جان او انداخت، و سنگدلانه دل دردانه دخترش را در پس پيکر پدر دريد.»
هاله سحابی، دختر عزت الله سحابی، صبح روز چهارشنبه هفته گذشته در مراسم تشييع جنازه پدرش که تحت کنترل شديد نيروهای امنيتی در جريان بود، بر اثر حمله اين نيروها سکته کرد و جان باخت و جنازه وی«تحت فشار نيروهای امنيتی» شبانه به خاک سپرده شد.
در اين بيانيه از مرگ هاله سحابی و همچنين «خودکشی دردناک» سيامک پورزند به عنوان «آخرين پرده تراژدی الهی سی ساله» ياد شده است.
سيامک پورزند، روزنامه نگار و چهره فرهنگی، پس از ۱۰ سال زندان و حصرخانگی، ممنوع خروج بودن از کشور و جدايی از فرزندان و همسرش، در تاريخ ٩ ارديبهشت ١٣٩٠ به زندگش خود پايان داد.
در اين بيانيه آمده است:« زوال اخلاقی اين نظام به آنجا رسيد که جسم و روح رنجور سيامک پورزند، مرد شريف، وطن دوست، بی آزار و بی پناه را چندان کينه توزانه و درنده خويانه دريد که پيرمرد شريف سرانجام جهان مردگان را بر زيستن در ظلّ سلطان جائر برگزيد، و بی بال و دلشکسته از اين قفس پريد.»
اين بيانيه را علی افشاری، عبدالعلی بازرگان، رضا بورقانی، فاطمه حقيقت جو، مصطفی رخ صفت، سهراب رزاقی، ابراهيم سلطانی، معصومه شفيعی، حسين قاضيان، حسين کمالی، اکبر گنجی و آرش نراقی امضا کرده اند.
در بيانيه اين فعالان سياسی و اجتماعی با اشاره به مرگ هاله سحابی و سيامک پورزند، امده است:«آيت الله خامنه ای هم نشان داد که می کوشد تمامی راههای مسالمت آميز تغيير در نظام جمهوری اسلامی را به بن بست بکشاند و بار ديگر نشان دهد که منطق جمهوری اسلامی منطق حاکمان صاحب تکليف و شهروندان صاحب حق نيست، بلکه منطق آمريت و تابعيت محض است. اما آشکار است که تقدير اين پرده آخر در کنش و واکنش ميان اراده سلطانی که خود را مطلق العنان می پندارد و مشارکت شهروندانی که ديگر رعايای مسلوب الاختيار نيستند رقم خواهد خورد. »
نويسندگان بيانيه در ادامه شرايط کنونی در ايران را به نهالی تشبيه کرده اند که «آيت‌الله خمينی نشاند و آيت‌الله خامنه‌ای آبياری کرد، و بسياری ديگر بر بستر جامعه‌ای که هر روز ناسالم تر می‌شد، پروبالش دادند تا همه ملّت ايران سی سال ميوه‌های زهرآگينش را به ضرب تازيانه بچشد.»
در بيانيه اين فعالان سياسی و مدنی آمده است:« زوال اخلاقی اين نظام به آنجا رسيد که سوگواری بر عزّت الله سحابی را که سران همين نظام به پارسايی و وطن خواهی می ستودند، بر نتافت، و رجاله هايش را به جان جسد بی جان او انداخت، و سنگدلانه دل دردانه دخترش را در پس پيکر پدر دريد.»
هاله سحابی، دختر عزت الله سحابی، صبح روز چهارشنبه هفته گذشته در مراسم تشييع جنازه پدرش که تحت کنترل شديد نيروهای امنيتی در جريان بود، بر اثر حمله اين نيروها سکته کرد و جان باخت و جنازه وی«تحت فشار نيروهای امنيتی» شبانه به خاک سپرده شد.
در اين بيانيه از مرگ هاله سحابی و همچنين «خودکشی دردناک» سيامک پورزند به عنوان «آخرين پرده تراژدی الهی سی ساله» ياد شده است.
سيامک پورزند، روزنامه نگار و چهره فرهنگی، پس از ۱۰ سال زندان و حصرخانگی، ممنوع خروج بودن از کشور و جدايی از فرزندان و همسرش، در تاريخ ٩ ارديبهشت ١٣٩٠ به زندگش خود پايان داد.
در اين بيانيه آمده است:« زوال اخلاقی اين نظام به آنجا رسيد که جسم و روح رنجور سيامک پورزند، مرد شريف، وطن دوست، بی آزار و بی پناه را چندان کينه توزانه و درنده خويانه دريد که پيرمرد شريف سرانجام جهان مردگان را بر زيستن در ظلّ سلطان جائر برگزيد، و بی بال و دلشکسته از اين قفس پريد.»
اين بيانيه را علی افشاری، عبدالعلی بازرگان، رضا بورقانی، فاطمه حقيقت جو، مصطفی رخ صفت، سهراب رزاقی، ابراهيم سلطانی، معصومه شفيعی، حسين قاضيان، حسين کمالی، اکبر گنجی و آرش نراقی امضا کرده اند.
در بيانيه اين فعالان سياسی و اجتماعی با اشاره به مرگ هاله سحابی و سيامک پورزند، امده است:«آيت الله خامنه ای هم نشان داد که می کوشد تمامی راههای مسالمت آميز تغيير در نظام جمهوری اسلامی را به بن بست بکشاند و بار ديگر نشان دهد که منطق جمهوری اسلامی منطق حاکمان صاحب تکليف و شهروندان صاحب حق نيست، بلکه منطق آمريت و تابعيت محض است. اما آشکار است که تقدير اين پرده آخر در کنش و واکنش ميان اراده سلطانی که خود را مطلق العنان می پندارد و مشارکت شهروندانی که ديگر رعايای مسلوب الاختيار نيستند رقم خواهد خورد. »
نويسندگان بيانيه در ادامه شرايط کنونی در ايران را به نهالی تشبيه کرده اند که «آيت‌الله خمينی نشاند و آيت‌الله خامنه‌ای آبياری کرد، و بسياری ديگر بر بستر جامعه‌ای که هر روز ناسالم تر می‌شد، پروبالش دادند تا همه ملّت ايران سی سال ميوه‌های زهرآگينش را به ضرب تازيانه بچشد.»
