گروه ۱+۵ که شامل کشورهای فرانسه، بريتانيا، روسيه، چين و آمريکا که عضو دائمی شورای امنيت سازمان ملل هستند همراه با آلمان، ۱۳ ارديبهشت ماه در پايان نشست مشترک خود در لندن، درباره پرونده هسته ای ايران اعلام کردند که يک بسته پيشنهادی، شامل مشوق های سياسی و اقتصادی برای ايران تهيه کرده اند تا اين کشور در قبال آن، غنی سازی اورانيوم را متوقف کند و به مذاکرات بازگردد.
اين بسته پيشنهادی هنوز به ايران ارائه نشده و محتوای آن نيز در اختيار رسانه ها قرار نگرفته است. تنها سرگئی لاوروف وزير امور خارجه روسيه، روز چهارشنبه ۲۵ ارديبهشت ماه در جريان يک نشست خبری با همتای آلمانی خود گفته بود که قدرت های بين المللی طرف مذاکره با ايران، می توانند پيشنهادهای يکپارچه ای را از جمله ارائه تضمين های امنيتی بر روی ميز قرار داده و به ايران اطمينان دهند که جايگاهی برابر و شايسته در گفت وگوهای مربوط به حل مشکلات در منطقه خاور ميانه خواهد داشت.
اما جمهوری اسلامی روز دوشنبه از زبان سخنگوی وزارت خارجه خود گفت، بحث تضمين امنيتی هرگز از سوی ايران مطرح نشده است و خواست جمهوری اسلامی هم نيست.
در حالی که از سوی ديگر، گوردون جاندرو، سخنگوی شورای امنيت ملی آمريکا، گفت: اين ايران است که بايد تضمين امنيتی بدهد، چرا که اين کشور تهديد کرده است که اسرائيل را از نقشه جهان محو خواهد کرد.
- « بعد از تصويب سومين قطعنامه و تحريم های جديد عليه ايران، طبيعی است که کشورهای اروپايی بکوشند تا راه حلی پيدا کنند و بگويند که فقط به دنبال تحريم نيستند بلکه به دنبال راه حل های سياسی هستند. به همين دليل مانند دفعات گذشته برای آغاز يک گفت وگو در باره اختلافاتی که ايران با جامعه بين المللی دارد پيشنهاداتی می کنند».
بسته پیشنهادی ۱+۵
محتوای بسته پيشنهادی کشورهای ۱+۵ چه می تواند باشد؟ مانی دقيقی، روزنامه نگار و تحليلگر سياسی در تهران، در این زمینه به راديو فردا گفت:« به احتمال زياد خواست تعليق غنی سازی اورانيوم در کانون اين بسته جديد مانده است».
وی می افزايد:« مهم ترين احتمالی که دربسته پيشنهادی گروه ۱+۵ وجود دارد و مهم ترين نکته ای که در اين بسته لحاظ شده است، نمی تواند چيزی جز تعليق غنی سازی اورانيوم باشد. موضوعی که پيش از اين هم گروه ۱+۵ در موارد مختلف تأکيد کرده بود».
محمدرضا جليلی، استاد روابط بين الملل در مؤسسه عالی مطالعات بين الملل در ژنو، نيز در اين زمينه به راديو فردا گفت:«احتمالاً پيشنهادات غرب تفاوت زيادی با پيشنهادات گذشته نخواهد داشت، بلکه هدف ارائه آن باز کردن باب مذاکره با ايران است».
محمدرضا جليلی افزود:« بعد از تصويب سومين قطعنامه و تحريم های جديد عليه ايران، طبيعی است که کشورهای اروپايی بکوشند تا راه حلی پيدا کنند و بگويند که فقط به دنبال تحريم نيستند بلکه به دنبال راه حل های سياسی هستند. به همين دليل مانند دفعات گذشته برای آغاز يک گفت وگو در باره اختلافاتی که ايران با جامعه بين المللی دارد پيشنهاداتی می کنند».
از محتوای اين پيشنهادات هنوز اطلاعی در دست نيست، ولی نبايد تفاوتی با گذشته داشته باشد. اگر سوابق سال های گذشته را در نظر بگيريم، ايران در حال حاضر پيشنهادی نکرده که مورد قبول اروپايی ها باشد و اروپايی ها نيز پيشنهادی نمی کنند که مورد قبول ايران واقع شود. بنابراين ممکن است درهمين بن بستی که سال هاست مسئله هسته ای ايران به وجود آورده، بمانيم.
بسته پيشنهادی ايران
در مقابل، ايران هم يک روز پس از پايان دور جديد مذاکرات ايران و آژانس در تهران، اعلام کرد يک بسته پيشنهادی به غرب ارائه کرده است.
درباره اين بسته مانی دقيقی می گويد: محتوای بسته ايران منتج از همان زبان ديپلماسی جديدی است که با انتصاب سعيد جليلی به دبيرکلی شورای عالی امنيت جمهوری اسلامی، به کار گرفته می شود.
مانی دقيقی می افزايد:« من فکر نمی کنم اين بسته خيلی گره گشا باشد. تهران همان طور که پيش از اين نيز تأکيد کرده بود غنی سازی اورانيوم را حفظ می کند و به عنوان يک حق مسلم برای خود، اعتقاد دارد که بايد ادامه دهد. بر اين اساس بعيد است که بسته پيشنهادی ۱+۵ بتواند در حل و فصل مناقشه هسته ای ايران راهگشا باشد».
بسته تازه در حالی تهيه شده است که ايران تا کنون از اجرای خواست قطعنامه سوم شورای امنيت سرپيچی کرده است. اين قطعنامه در اسفند ماه گذشته درباره پرونده هسته ای ايران تصويب شد.
در اين قطعنامه از ايران خواسته شده است، غنی سازی اورانيوم را متوقف کند و به مذاکره با غرب بازگردد. اما ايران در واکنش به اين خواست، در فروردين ماه گذشته اعلام کرد که نه تنها قصد توقف غنی سازی اورانيوم را ندارد، بلکه قصد دارد شش هزار سانتريفيوژ جديد در تأسيسات هسته ای خود نصب کند.
