بيش از دويست تن از روزنامه نگاران ايران در بيانيه ای، برخی مديران مطبوعات را به رفتار غير حرفه ای و سخت تر کردن شرايط کاری روزنامه نگاران متهم کرده اند.
اين روزنامه نگاران اين بيانيه را هشداری صنفی به مديران مطبوعاتی خواندند که«بر اثر کنش و واکنش های سياسی و اقتصادی ميهمان مطبوعات شده اند.»
در اين بيانيه آمده است که علاوه بر فشارهای سياسی که روزنامه نگاران در طول سال های اخير تحمل کرده اند، برخی مديران مطبوعات که خود از چهره های سياسی و اقتصادی اند، نيز برای استفاده از توان اجرايی و حرفه ای روزنامه نگاران ، حقوق صنفی آنها را ناديده می گيرند و بر مشکلات اجتماعی آنها می افزايند.
آرش حسن نيا گزارشگر اخراجی روزنامه اعتماد ملی در گفت و گو با راديو فردا می گويد: «اين بيانيه در اعتراض به تغييرات عمده ای که در ماه های گذشته در شرايط کار روزنامه نگاران ايجاد شد، منتشر شده است».
به گفته آقای حسن نيا، مشکل از زمانی شروع شد که ملاک کار روزنامه نگار بر اساس ساعت کاری که در روزنامه حضور داشتند تعيين می شد نه بر اساس کيفيت کار آنها. به اين صورت که روزنامه نگاران ملزم شده اند که ساعت حضور و غياب خود را ثبت کنند و ما فکر می کنيم اين روش مناسبی برای ارزيابی کار روزنامه نگاران نيست.
آرش حسن نيا که به دنبال اعتراضش به شرايط جديد در روزنامه اعتماد ملی اخراج شده می گويد که «شرايط مالی نامناسب روزنامه های ايران موجب سده که مديران مسوول روزنامه بخشی از حق و حقوق روزنامه نگاران را ناديده بگيرند.»
از سوی ديگر به گفته آقای حسن نيا چون در محيط مطبوعات ايران امنيت شغلی و صنفی وجود ندارد، «روزنامه نگاران بدون امنيت شغلی، بدون بيمه مناسب، بدون قرارداد رسمی و بدون آنکه حقوق صنفی آنها رعايت شود، ناچار به کار هستند و چون روزنامه ها محدودند و در دو سال گذشته مجوز تازه ای صادر نشده، اين شرايط موجب شده که مديران مطيبوعات از شرايط سوء استفاده کنند.
در بخشی از اين بيانيه آمده است: ما امضا کنندگان فارغ از هر گونه گرايش سياسی، مديران روزنامه های فوق را به خويشتن داری و احترام هرچه بيشتر به حقوق صنفی و قوانين کارگری دعوت می کنيم. تا باشد روزی که جريده های ايرانی مديريت عقلانی از جنس روزنامه نگاری و کارآمدی حرفه ای اين شغل تجربه کنند.
در انتهای اين بيانيه روزنامه نگاران معترض از انجمن صنفی روزنامه نگاران ايران خواسته اند که در مورد تشديد اخراج و بی کارکردن روزنامه نگاران چاره ای بيانديشند.
