نقی کلانتری به عنوان سرپرست جدید هیئت کشتی استان تهران منصوب شد تا رکورد کم‌سابقه‌ای در سرعت عزل‌ونصب مدیران ورزش ایران به‌جا گذاشته شود. او پنجمین رئیس این رشته ورزشی در ۹ ماه اخیر است.
عزل‌ونصب‌های مکرر در اتاق ریاست هیئت کشتی واقع در سالن هفتم‌تیر پارک شهر، کشتی پایتخت را از گردونه مدعیان کشتی ایران خارج کرده. به نحوی که برای اولین بار در تاریخ کشتی ایران، تهران نماینده‌ای در لیگ برتر ندارد.
در برخی سال‌های دهه ۶۰ و در رقابت‌های قهرمانی کشور، اختلاف امتیاز تهران به عنوان قهرمان بی‌رقیب کشور با سایر استان‌ها چنان چشمگیر بود که با اعلام قبلی، امتیازات این تیم در رده‌بندی تیمی محاسبه نمی‌شد تا بقیه استان‌ها بتوانند در رده‌های اول تا سوم قرار بگیرند.
در آن مقطع با ریاست محمدرضا طالقانی بر کشتی تهران، این استان از ۴۸ کیلوگرم با نادر رحمتی تا ۱۳۰ کیلوگرم با علیرضا سلیمانی و علیرضا لرستانی به تناوب در تمام وزن‌ها صاحب دوبنده تیم ملی در مسابقات رسمی قاره‌ای یا جهانی شد.
طالقانی در دهه هفتاد به عنوان نایب رئیس اکبر ترکان وزیر وقت دفاع در کابینه هاشمی رفسنجانی، به فدراسیون کشتی رفت و جای محمدعلی صنعتکاران را گرفت. حضور او به پیشرفت تیم‌های ملی در رده‌های مختلف سنی انجامید اما رکود کشتی تهران و از دست رفتن عناوین قهرمانی ملی با ریاست رحیم جدی نیز محسوس بود. رویه‌ای که تا دوران ریاست سردار هاشمی نیز تداوم داشت. اما دست‌کم، مدیران از ثبات و امنیت شغلی برخوردار بودند.
حمیدرضا هاشمی پس از چند سال ریاست بر کشتی استان تهران جای خود را به علی اکبرنژاد داد. هاشمی ریاست پلیس راهنمایی و رانندگی تهران را برعهده داشت. جالب آن‌که در هیئت کشتی تهران، معاونش سرهنگ میرجعفری نیز نظامی بود. ترکیبی که نتوانست توفیقی را نصیب کشتی تهران کند.
علی اکبرنژاد عضو پیشین تیم ملی کشتی آزاد، برنده مدال طلای بازی‌های آسیایی و دو مدال طلای آسیا که در المپیک بارسلون هم به مقام چهارم رسید. انتصاب او که مدرک دکترای فیزیولوژی ورزشی و سمت معاونت اداری و مالی دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تهران را هم برعهده داشت، با استقبال خانواده کشتی پایتخت مواجه شد.
اکبرنژاد سپس مهدی شیروانی از کشتی‌نویسانی که سلامت کاری‌اش مورد تایید خانواده کشتی است را به عنوان نایب رئیس برگزید. حرکت‌های تازه‌ای برای ایجاد تحول در کشتی تهران آغاز شد. ناگهان اما اکبرنژاد استعفا داد.
او در متن استعفای خود با اشاره به این‌که در حال حاضر استان تهران در هیچ رده‌ای قهرمان ایران نیست، به وعده و وعیدهای حمایتی فراوان فدراسیون کشتی و اداره کل ورزش تهران قبل از صدور حکم انتصابش اشاره کرد و با اعلام این‌که هیچ‌کدام تحقق نیافته است، نوشت: «ما حتی برای پرداخت پول آب، برق و گاز سالن هفتم‌تیر با مشکل روبرو می‌شدیم، چه رسد به برگزاری مسابقه و برپایی اردو یا برنامه‌های آموزشی.»
اواخر ماه مهر حجت‌الله خطیب سرپرست فدراسیون کشتی، محمدرضا توپچی قهرمان پیشین آسیا و پهلوان پیشین ایران را به عنوان سرپرست هیئت کشتی استان تهران برگزید. خطیب پیش از آن هم توپچی را به عنوان عضو شورای سیاستگذاری این فدراسیون منصوب کرده بود.
این انتخاب اما به مذاق اداره ورزش و جوانان استان تهران خوش نیامد. آن‌ها تصمیم خطیب را نپسندیدند. توپچی به خبرگزاری فارس گفت: «خطیب انتخابم کرده. با مدیرکل ورزش تهران هم صحبت کرده‌ام و مشکل خاصی نیست. با فوق لیسانس مدیریت ورزشی و این‌که کارمند وزارت ورزش هستم، فکر نکنم مشکل خاصی باشد. معمولاً با این پیشنهادها موافقت می‌شود.»
اما با این پیشنهاد موافقت نشد و معاونت توسعه اداره ورزش و جوانان استان تهران گفت انتخاب توپچی برای ریاست کشتی تهران را تکذیب می‌کنم. این معاونت کسی نبود مگر نقی کلانتری که خودش حالا به کرسی متزلزل ریاست کشتی تهران تکیه زده.
کشتی تهران سپس چند هفته‌ای را در بلاتکلیفی مطلق سپری کرد. تا این‌که عبدالله عزیزی با سابقه ۱۰ سال ریاست بر هیات کشتی استان کردستان، جای توپچی را گرفت. انتخابی که به نظر می‌رسید از بار سنگین مشکلات کشتی تهران خواهد کاست و حتی منتقدان عزیزی نیز معتقد بودند در برهه کنونی او از بهترین گزینه‌ها برای اداره کشتی پایتخت است.
اما عزیزی در محل کارش حاضر نشد و عارف ربطی دبیر فدراسیون کشتی به رادیو گفت عزیزی هنوز از سوی حراست وزارت ورزش تایید نشده و وضعیتش مشخص نیست.
به این ترتیب هیئت کشتی تهران چندماه دیگر را بی‌رئیس سپری کرد. تا این‌که نقی کلانتری رئیس پیشین هیئت کشتی مازندران، به جای او برگزیده شد. انتصابی که مشخص نیست چند هفته یا حتی چند روز دوام خواهد داشت.
عزل‌ونصب‌های مکرر در اتاق ریاست هیئت کشتی واقع در سالن هفتم‌تیر پارک شهر، کشتی پایتخت را از گردونه مدعیان کشتی ایران خارج کرده. به نحوی که برای اولین بار در تاریخ کشتی ایران، تهران نماینده‌ای در لیگ برتر ندارد.
در برخی سال‌های دهه ۶۰ و در رقابت‌های قهرمانی کشور، اختلاف امتیاز تهران به عنوان قهرمان بی‌رقیب کشور با سایر استان‌ها چنان چشمگیر بود که با اعلام قبلی، امتیازات این تیم در رده‌بندی تیمی محاسبه نمی‌شد تا بقیه استان‌ها بتوانند در رده‌های اول تا سوم قرار بگیرند.
در آن مقطع با ریاست محمدرضا طالقانی بر کشتی تهران، این استان از ۴۸ کیلوگرم با نادر رحمتی تا ۱۳۰ کیلوگرم با علیرضا سلیمانی و علیرضا لرستانی به تناوب در تمام وزن‌ها صاحب دوبنده تیم ملی در مسابقات رسمی قاره‌ای یا جهانی شد.
طالقانی در دهه هفتاد به عنوان نایب رئیس اکبر ترکان وزیر وقت دفاع در کابینه هاشمی رفسنجانی، به فدراسیون کشتی رفت و جای محمدعلی صنعتکاران را گرفت. حضور او به پیشرفت تیم‌های ملی در رده‌های مختلف سنی انجامید اما رکود کشتی تهران و از دست رفتن عناوین قهرمانی ملی با ریاست رحیم جدی نیز محسوس بود. رویه‌ای که تا دوران ریاست سردار هاشمی نیز تداوم داشت. اما دست‌کم، مدیران از ثبات و امنیت شغلی برخوردار بودند.
حمیدرضا هاشمی پس از چند سال ریاست بر کشتی استان تهران جای خود را به علی اکبرنژاد داد. هاشمی ریاست پلیس راهنمایی و رانندگی تهران را برعهده داشت. جالب آن‌که در هیئت کشتی تهران، معاونش سرهنگ میرجعفری نیز نظامی بود. ترکیبی که نتوانست توفیقی را نصیب کشتی تهران کند.
علی اکبرنژاد عضو پیشین تیم ملی کشتی آزاد، برنده مدال طلای بازی‌های آسیایی و دو مدال طلای آسیا که در المپیک بارسلون هم به مقام چهارم رسید. انتصاب او که مدرک دکترای فیزیولوژی ورزشی و سمت معاونت اداری و مالی دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تهران را هم برعهده داشت، با استقبال خانواده کشتی پایتخت مواجه شد.
اکبرنژاد سپس مهدی شیروانی از کشتی‌نویسانی که سلامت کاری‌اش مورد تایید خانواده کشتی است را به عنوان نایب رئیس برگزید. حرکت‌های تازه‌ای برای ایجاد تحول در کشتی تهران آغاز شد. ناگهان اما اکبرنژاد استعفا داد.
او در متن استعفای خود با اشاره به این‌که در حال حاضر استان تهران در هیچ رده‌ای قهرمان ایران نیست، به وعده و وعیدهای حمایتی فراوان فدراسیون کشتی و اداره کل ورزش تهران قبل از صدور حکم انتصابش اشاره کرد و با اعلام این‌که هیچ‌کدام تحقق نیافته است، نوشت: «ما حتی برای پرداخت پول آب، برق و گاز سالن هفتم‌تیر با مشکل روبرو می‌شدیم، چه رسد به برگزاری مسابقه و برپایی اردو یا برنامه‌های آموزشی.»
اواخر ماه مهر حجت‌الله خطیب سرپرست فدراسیون کشتی، محمدرضا توپچی قهرمان پیشین آسیا و پهلوان پیشین ایران را به عنوان سرپرست هیئت کشتی استان تهران برگزید. خطیب پیش از آن هم توپچی را به عنوان عضو شورای سیاستگذاری این فدراسیون منصوب کرده بود.
این انتخاب اما به مذاق اداره ورزش و جوانان استان تهران خوش نیامد. آن‌ها تصمیم خطیب را نپسندیدند. توپچی به خبرگزاری فارس گفت: «خطیب انتخابم کرده. با مدیرکل ورزش تهران هم صحبت کرده‌ام و مشکل خاصی نیست. با فوق لیسانس مدیریت ورزشی و این‌که کارمند وزارت ورزش هستم، فکر نکنم مشکل خاصی باشد. معمولاً با این پیشنهادها موافقت می‌شود.»
اما با این پیشنهاد موافقت نشد و معاونت توسعه اداره ورزش و جوانان استان تهران گفت انتخاب توپچی برای ریاست کشتی تهران را تکذیب می‌کنم. این معاونت کسی نبود مگر نقی کلانتری که خودش حالا به کرسی متزلزل ریاست کشتی تهران تکیه زده.
کشتی تهران سپس چند هفته‌ای را در بلاتکلیفی مطلق سپری کرد. تا این‌که عبدالله عزیزی با سابقه ۱۰ سال ریاست بر هیات کشتی استان کردستان، جای توپچی را گرفت. انتخابی که به نظر می‌رسید از بار سنگین مشکلات کشتی تهران خواهد کاست و حتی منتقدان عزیزی نیز معتقد بودند در برهه کنونی او از بهترین گزینه‌ها برای اداره کشتی پایتخت است.
اما عزیزی در محل کارش حاضر نشد و عارف ربطی دبیر فدراسیون کشتی به رادیو گفت عزیزی هنوز از سوی حراست وزارت ورزش تایید نشده و وضعیتش مشخص نیست.
به این ترتیب هیئت کشتی تهران چندماه دیگر را بی‌رئیس سپری کرد. تا این‌که نقی کلانتری رئیس پیشین هیئت کشتی مازندران، به جای او برگزیده شد. انتصابی که مشخص نیست چند هفته یا حتی چند روز دوام خواهد داشت.
