مساله رفتار دولت ايران با زندانيان سياسی و به ويژه متهمان پرونده کوی دانشگاه هم چنان درکانون توجه نهاد طرفدار حقوق بشر قرار دارد.
در دی ماه امسال مجمع عمومی سازمان ملل در قطعنامه ای از موارد گسترده نقض حقوق بشر توسط جمهوری اسلامی در ايران بشدت ابراز نگرانی کرد.
عباس دلدار،از متهمان پرونده معروف به کوی دانشگاه، در سال ۱۳۷۸، به اتهام مشارکت در اعتراض های عمومی و دانشجويی و تبليغ عليه نظام، ابتدا محکوم به اعدام شد اما دادگاه تجديد نظر به ۱۵ سال حبس برای اين دانشجو رای داد.
درپی اعتراض های گسترده دانشجويی در تيرماه سال ۱۳۷۸ در کوی دانشگاه تهران ده ها دانشجو بازداشت و زندانی شدند.
از اين تعداد شماری آزاد شدند و برخی همپنان در زندان به سر می برند مانند اکبر محمدی که در پی اقدام به اعتصاب غذای اعتراض آميز در مردادماه سال ۱۳۸۵ در زندان اوين درگذشت، احمد باطبی که در جريان مرخصی استعلاجی بار ديگر دستگدير و زندانی شد و مهرداد لهراسبی که هشتمين سال حبسش را در شرايط ناگواری به عنوان تبعيد در زندان گوهردشت می گذراند.
کيانوش سنجری يکی ديگر از دانشجويانی است که در جريان وقايع ۱۸ تيرکوی دانشگاه دستگير و زندانی شد. کيانوش سنجری که مدتی را با عباس دلدار و مهرداد لهراسبی در زندان اوين سپری کرده به راديو فردا گفت اين دو دانشجو هنگام دستگيری در سال ۱۳۷۸ در هيچ گروه سياسی عضويت نداشته و فعاليت سياسی هم نمی کرده اند.
کيانوش سنجری احکام صادر شده برای متهمان پرونده کوی دانشگاه را سنگين و غير عادلانه توصيف می کند و اميدوار است ديگر متهمان زندانی اين پرونده، نظير مهرداد لهراسبی نيز با بهره گيری از عفو مشروط بتوانند از زندان آزاد شوند.
کيانوش سنجری در شانزدهم مهر ماه ۱۳۸۵ به دست ماموران امنيتی در تهران دستگير و به زندان اوين منتقل شد و پس از تحمل ۷۰ روز حبس و تامين قرار وثيقه در ششم دی ماه آزاد شد.
