معاون نخست وزير اسرائيل روز يکشنبه گفت آمريکا نبايد صبر کند تا ايران به توانايی ساخت سلاح هسته ای دست يابد، آنگاه برای استفاده از گزينه نظامی در قبال ايران تصميم گيری کند.
به گزارش خبرگزاری رويترز، دن مريدور، معاون نخست وزير اسرائيل در امور هسته ای و اطلاعات، در يک مصاحبه راديويی گفت: «در چه نقطه بايد (برنامه هسته ای يران) متوقف شود؟ درست زمانی که بمب بر روی کلاهک موشک مونتاژ (نصب) شده و آماده برای شليک است؟»
بنيامين نتانياهو، نخست وزير اسرائيل، نیز هفته گذشته در اظهاراتی که خطاب به باراک اوباما، رييس جمهوری آمريکا، تعبير شد، گفته بود که آنهايی که در جامعه جهانی از گذاشتن «خط قرمز» برای ايران سر باز می‌زنند به لحاظ اخلاقی حق ندارند که «برای اسرائيل خط قرمز تعيين کنند».
به گفته بنيامين نتانياهو تحريم ها، موجب کندی توسعه برنامه هسته ای جمهوری اسلامی نشده، چرا که دولت ايران هيچ گونه خط قرمز آشکاری از سوی جامعه جهانی مشاهده نمی کند.
دن مريدور که با راديو اسرائيل صحبت می کرد، از موضع دولت اوباما درباره جلوگيری از دستيابی ايران به سلاح های هسته ای تقدير کرد، اما گفت می بايست نشان داد که بر عزم برای حل اين مساله تاکید می شود.
اين مقام اسرائيلی اضافه کرده است که ايران می تواند به مرحله ای از توسعه هسته ای دست يابد که در سال ها آينده به سرعت يک کلاهک بسازد در حالی که جهان توجه کافی به اين مساله ندارد.
مريدور گفت: « اين مستلزم شفاف سازی است، به نظر من، روشن است که حتی اگر ايران از تصميم برای ساخت سلاح هسته ای فاصله داشته باشد، اگر قصد کند در عرض چند روز يا چند هفته، يک ايران مسلح به سلاح هسته ای خواهد بود.»
در همین زمینه، بنیامين نتانياهو، نخست وزير اسرائيل، در روز يکشنبه ۲۶ شهريورماه گفته است که ايران قادر است طی شش تا هفت ماه به توانايی توليد سلاح های هسته ای دست يابد.
به گزارش خبرگزاری رويترز، بنيامين نتانياهو که با يک شبکه تلويزيونی آمريکا صحبت می کرد، گفت: تا اواسط سال ۲۰۱۳، ايران ۹۰ درصد راه برای توليد اوانيوم غنی شده لازم برای توليد يک بمب اتمی را طی خواهد کرد.
در همین حال، لئون پانه تا، وزير دفاع آمريکا، تعیین «خط قرمز» برای ایران را رد کرد. آقای پانه تا گفته که روسای جمهوری آمريکا، نخست وزيران اسرائيل يا هر کشور ديگری، مجموعه ای از خط قرمزها را در اختيار ندارند که تعيين کننده تصميمات آن ها باشد.
به گفته وی، آنچه که آنها در اختيار دارند، واقعيت هايی است که در رابطه با کشوری به آنها ارائه می شود و سپس آنها سبک و سنگين می کنند که چه نوع اقدامی برای مواجهه با وضعيت پيش آمده بايد صورت گيرد.
به گزارش خبرگزاری رويترز، دن مريدور، معاون نخست وزير اسرائيل در امور هسته ای و اطلاعات، در يک مصاحبه راديويی گفت: «در چه نقطه بايد (برنامه هسته ای يران) متوقف شود؟ درست زمانی که بمب بر روی کلاهک موشک مونتاژ (نصب) شده و آماده برای شليک است؟»
بنيامين نتانياهو، نخست وزير اسرائيل، نیز هفته گذشته در اظهاراتی که خطاب به باراک اوباما، رييس جمهوری آمريکا، تعبير شد، گفته بود که آنهايی که در جامعه جهانی از گذاشتن «خط قرمز» برای ايران سر باز می‌زنند به لحاظ اخلاقی حق ندارند که «برای اسرائيل خط قرمز تعيين کنند».
به گفته بنيامين نتانياهو تحريم ها، موجب کندی توسعه برنامه هسته ای جمهوری اسلامی نشده، چرا که دولت ايران هيچ گونه خط قرمز آشکاری از سوی جامعه جهانی مشاهده نمی کند.
دن مريدور که با راديو اسرائيل صحبت می کرد، از موضع دولت اوباما درباره جلوگيری از دستيابی ايران به سلاح های هسته ای تقدير کرد، اما گفت می بايست نشان داد که بر عزم برای حل اين مساله تاکید می شود.
اين مقام اسرائيلی اضافه کرده است که ايران می تواند به مرحله ای از توسعه هسته ای دست يابد که در سال ها آينده به سرعت يک کلاهک بسازد در حالی که جهان توجه کافی به اين مساله ندارد.
مريدور گفت: « اين مستلزم شفاف سازی است، به نظر من، روشن است که حتی اگر ايران از تصميم برای ساخت سلاح هسته ای فاصله داشته باشد، اگر قصد کند در عرض چند روز يا چند هفته، يک ايران مسلح به سلاح هسته ای خواهد بود.»
در همین زمینه، بنیامين نتانياهو، نخست وزير اسرائيل، در روز يکشنبه ۲۶ شهريورماه گفته است که ايران قادر است طی شش تا هفت ماه به توانايی توليد سلاح های هسته ای دست يابد.
به گزارش خبرگزاری رويترز، بنيامين نتانياهو که با يک شبکه تلويزيونی آمريکا صحبت می کرد، گفت: تا اواسط سال ۲۰۱۳، ايران ۹۰ درصد راه برای توليد اوانيوم غنی شده لازم برای توليد يک بمب اتمی را طی خواهد کرد.
در همین حال، لئون پانه تا، وزير دفاع آمريکا، تعیین «خط قرمز» برای ایران را رد کرد. آقای پانه تا گفته که روسای جمهوری آمريکا، نخست وزيران اسرائيل يا هر کشور ديگری، مجموعه ای از خط قرمزها را در اختيار ندارند که تعيين کننده تصميمات آن ها باشد.
به گفته وی، آنچه که آنها در اختيار دارند، واقعيت هايی است که در رابطه با کشوری به آنها ارائه می شود و سپس آنها سبک و سنگين می کنند که چه نوع اقدامی برای مواجهه با وضعيت پيش آمده بايد صورت گيرد.
