برنارد کوشنر، وزير امور خارجه فرانسه، روز پنجشنبه در گفت وگوی اختصاصی با « رادیو فردا» دلایل احضار سفیر ایران در پاریس را توضیح داده است.
آقای کوشنر در این گفت وگو که پس از پايان مراسم گشايش نمايشگاه «آزمون جهان» که در شصتمين سالگرد اعلاميه جهانی حقوق بشر صورت گرفت، تاکید کرد : در آستانه سالگرد بیانیه ای در ممنوعیت اعدام به سفیر ایران یادآوری شدیم که لغو مجازات اعدام در ایران، یک خواست بین المللی است.
در همین زمینه، وزارت امور خارجه فرانسه ، رييس دوره ای اتحاديه اروپا، سفير ايران در پاریس را روز دوشنبه ششم اکتبر احضار کرد و مراتب نگرانی اتحاديه اروپا را از تبعيض های مذهبی و نژادی، آزار فعالان حقوق زن، فشار بر دانشجويان و سنديکاهای کارگری و اعدام نوجوانان به حکومت جمهوری اسلامی ابراز داشت.
مشروح این گفت وگو را می خوانید:
- ما طرفدار گفت وگو هستيم، اما هر بار که با مقامات ايران ديدار کرديم، ادامه گفت وگو ها ممکن نشد. در آخرين ديدار در ژنو، نه تنها فرانسه، بلکه تمام شش کشور و از جمله آمريکايی ها نيز حضور داشتند. اما اين ديدار منجر به صدور بيانيه هايی از سوی ايران شد که کاملا تهی بودند.
راديو فردا: پس از احضار سفير جمهوری اسلامی به وزارت امور خارجه، چه انتظاراتی داريد و پس از آن چه اقداماتی خواهيد کرد؟
برنارد کوشنر: می دانيد که ما مخالف قانون اعدام هستيم و فکر می کنيم که بر پايه اقدامات و تلاش های بين المللی، منع قانون اعدام بايد جهانی شود.
از آن جايی که دو روز ديگر سالگرد اعلاميه ای است که در سراسر جهان يادآور می شود که حکم اعدام بايد ممنوع شود، بنابراين به سفير ايران يادآور شديم که اين يک خواست بين المللی است و انتظار داريم که مجازات اعدام منسوخ شود.
برنامه هسته ای ایران
از اين گذشته، ما با ايران در ارتباط با غنی سازی اورانيوم مشکلات ويژه ای داريم و همچنين در ارتباط با قطعنامه های سازمان ملل متحد که هنوز اجرا نشده اند.
آخرين قطعنامه ای که توسط شش کشور، يعنی اعضای دايمی شورای امنيت سازمان ملل متحد به علاوه آلمان در نيويورک تصويب شد، بر ادامه فشارها بر ايران تاکيد دارد، زيرا موقعيت هر روز خطرناک ترمی شود. اين موارد را به ايران يادآور شديم و به اين يادآوری ها ادامه هم خواهيم داد.
ما طرفدار گفت وگو هستيم، اما هر بار که با مقامات ايران ديدار کرديم، ادامه گفت وگو ها ممکن نشد.
در آخرين ديدار در ژنو، نه تنها فرانسه، بلکه تمام شش کشور و از جمله آمريکايی ها نيز حضور داشتند. اما اين ديدار منجر به صدور بيانيه هايی از سوی ايران شد که کاملا تهی بودند.
بنابراين از يک سو، قطعنامه های سازمان ملل متحد مطرح هستند و از سويی، گزارش آژانس بين المللی انرژی اتمی وجود دارد، که بسيار نگران کننده است و از عدم پاسخ مقامات ايرانی به ويژه به دانشمندان و کارشناسان خبر می دهد. ما در حال حاضر در چنين مرحله ای هستيم و بر مواضع خود اصرار می ورزيم.
