هانس گرت پوترينگ رييس پارلمان اتحاديه اروپا روز دوشنبه، خواهان آزادی دانشجويان زندانی در ايران شد. بنا به گفته آقای پوترينگ، خانواده های اين دانشجويان اسامی فرزندانشان را در اختيار اتحاديه اروپا قرار داده اند.
آقای پوترينگ در حالی به بازداشت گسترده دانشجويان واکنش نشان داده است که هفته گذشته هيات يازده نفره ای از اعضای پارلمان اروپا به سرپرستی انگليکا بر، عضو حزب سبزها در پارلمان اروپا، با خانواده دانشجويانی که از آن ها با عنوان دانشجويان آزادی خواه و برابری طلب نام برده شده ديدار کرد.
ميزبانی هيات اروپايی را محمود محمدی، رييس کميته روابط خارجی کميسيون امنيت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی، بر عهده داشت.
آقای محمدی که تحصيل کرده ايتاليا است پيش از نمايندگی مجلس شورای اسلامی برای مدت زمانی سفير جمهوری اسلامی در تونس و ايتاليا بود او همچنين در زمان علی اکبر ولايتی وزير خارجه وقت سخنگويی اين وزارتخانه را برعهده داشت، محمود محمدی در گفت و گو با راديو فردا به بيان ديدگاه رسمی جمهوری اسلامی درباره بازداشت اين گروه از دانشجويان ومسايل جانبی آن پرداخته است:
رادیو فردا: ماجرای بازداشت گسترده دانشجويان از کجا شروع شد و شما در چه مرحله ای وارد اين ماجرا شديد؟
- «بين ۳۰ تا ۳۴ نفر از خانواده ها [ دانشجویان بازداشت شده] مطرح کرده اند اما در رابطه با آزار و اذيت من ترديد دارم که بعد از دستگيری مورد آزار و اذيت قرار بگيرند ممکن است در بازجويی هايی که از اين ها انجام شده حالت تندی در کلام بوده اما تهديد به معنای شکنجه و غيره به هيچ عنوان»
محمود محمدی: شانزده آذر روز دانشجو است. امسال هم دانشجويان در طرح ديدگاه ها و تجمعی که داشتند ظاهرا چون مجوزی نداشتند و در تجمع هم يکسری درگيری ها و برخورد خشونت آميزی بين خودشان اتفاق افتاده بود چند تن از دانشجويان بازداشت شده بودند. منتها چند تن از خانواده دانشجويان در سفری که هيات پارلمانی اروپا به تهران داشتند و من هم ميزبان اين هيات بودم با اين هيات مساله خود را مطرح کردند.
در ديدار با خانم «بر»، وی مسئله دانشجويان را با من مطرح کرد و من مسئله دانشجويان را پی گيری کردم .آنچه که مهم است اينکه هر کدام از دانشجويان ممکن است وضعيت متفاوتی داشته باشند و طبعا وقتی بدون مجوز ازدحام و تجمع می کنند و بعضا هم در آن تجمع درگيری و اختلاف بين خود دانشجويان اتفاق می افتد لازم است که مسئولان دستگاه های مختلف قوه قضاييه به اين مساله رسيدگی کند.
خانم «بر» در گفت و گو با رسانه ای بين المللی به نقل از خانواده يکی از دانشجويا ن بازداشت شده عنوان کرده است که مقام های امنيتی به اين خانواده گفته اند نبايد با هيچ کس در خارج از ايران تماس بگيرند. ومطبوعات هم نبايد در جريان اين ماجرا قرار بگيرند در ديداری که شما با خانواده اين دانشجويان داشتيد اين مسايل هم مطرح شد؟
خانواده چند تن از دانشجويان اين سئوال را مطرح کردند، شما وقتی يک اعتراض داريد می توانيد به نمايندگانتان در مجلس شورای اسلامی مراجعه بکنيد و نمايندگان هم پی گير مساله خواهند بود و آنها هم ابراز بی اطلاعی می کردند نسبت به اينکه ما اين آگاهی را نداشتيم و به همين دليل نمی دانستيم کجا بايد دنبال مساله باشيم. اما نکته ای که بعضی از خانواده ها مطرح می کردند اين بود که تذکراتی بعضا در هنگام حالا يا دستگيريشان يا بعد از دستگيری به اين ها داده شده که شما بدانيد در حال بررسی هستيم و ضرورتی ندارد که خيلی نگران باشيد و به اين در و آن در بزنيد و اين معنای تهديد ندارد آن هم تهديد خانواده ها.
با اين حال در نظر داشته باشيد که هنوز آمار دقيقی از تعداد دانشجويان بازداشت شده در دست نيست و در سايت ها و وبلاگ ها گزارش های ضد و نقيضی در اين باره منتشر شده است و حتی اعلام شده که اين دانشجويان تحت فشار و شکنجه قرار دارند، شما گزارشی در اين باره دريافت کرده ايد؟
بين سی تا سی وچهار نفرخانواده ها مطرح کرده اند. اما در رابطه با آزار و اذيت من ترديد دارم که بعد از دستگيری مورد آزار و اذيت قرار بگيرند ممکن است در بازجويی هايی که از اين ها انجام شده حالت تندی در کلام بوده اما تهديد به معنای شکنجه و غيره به هيچ عنوان، چون هم به لحاظ اعتقادی و به هم به لحاظ قانونی هر نوع شکنجه مردود است و ما به عنوان نمايندگانی که در کميسيون امنيت ملی ناظر بر دستگاه های اجرايی هستيم مسايل را دقيقا بررسی می کنيم.
آقای محمدی شما گفتيد که اين تجمع غير قانونی بوده آيا برای تجمع در داخل دانشگاه و آن هم برای شانزدهم آذر روز دانشجو در ايران نيازی به دريافت مجوز رسمی وجود دارد.آن هم در شرايطی که تعدادی از اين دانشجويان پيش از برگزاری تجمع در خيابان،محل کار و يا محل سکونتشان بازداشت شده اند؟
اگر تجمعی قرار است برگزار شود مسئولين آن گردهمايی به لحاظ شخصيت حقيقی و حقوقی که حالا مربوط به چه صنف يا نهاد دانشجويی هستند مشخص است،اما وقتی که شرايط به گونه ای پيش می آيد که هم غير دانشجويان وارد دانشگاه می شوند و هم دانشجويان چنين شرايطی را از قبل مشخص نکرده باشند که در چارچوب قانون بخواهند تجمع يا ازدحام داشته باشند خب طبيعی است که اين مشکل اتفاق می افتد. اما خب هستند عناصری در ميان دانشجويان که بخواهند تحريکاتی را انجام دهند و فکر کنند که اين تحريکات اتفاق افتاده ودرگيری هم رخ داده اما آن ها شناسايی نمی شوند خب ممکن است که بعد از اينکه شناسايی شدند خارج از دانشگاه يا منزلشان هم مورد سئوال قرار بگيرند يا از ان ها خواست شود که به مراجع قانونی مراجعه بکنند و بررسی شود.
همان طور که می دانيد برخی از اين دانشجويان و خانواده هايشان و کسانی که به هر صورت فعاليت های اجتماعی و سياسی انجام می دهند با رسانه های فارسی زبان خارج از کشور گفت و گو می کنند آيا در قوانين جمهوری اسلامی منعی برای گفت و گو با اين رسانه ها از جمله راديو فردا وجود دارد؟
البته اين ممکن است منع قانونی نباشد، اما طبعا يک منع اخلاقی و روحی است.به هر حال ما با راديوها يا با رسانه هايی که توسط کشور هايی که خصومت آن ها با جمهوری اسلامی ايران بر ما روشن شده گفت و گو و مصاحبه نمی کنيم.
اما اين آزادی هم در کشور ما هست که منع و محدوديت جدی برای شهروندانمان نيست که حالا اگر رسانه ای هم تماس گرفت با آن گفت و گو نکنند.هم تماس خانواده های دانشجويان با هيات اروپايی و هم گفت و گوی آن ها با رسانه های خارجی نشانه همين آزادی و همين دموکراسی در کشور است که اين گفت و گوها را انجام می دهند و اين به اين معنا نيست که ما گوش شنوا نداريم برای شنيدن مشکل خانواده دانشجوها. اما اين به معنای اين آزادی است که آن ها هم می توانند با ما صحبت کنند و هم ديگران.
