«بيگ لوچانو» خاموش شد. بزرگترين تنور و خواننده اپرای معاصر چهارشنبه شب برای دومين بار در کمتر از يکماه به بيمارستان منتقل شد و با طلوع آفتاب، ساعت شش صبح پنج شنبه برای هميشه خاموش شد.
«بيگ لوچانو» يا لوچانوی بزرگ، لقبی که دوستدارانش نه تنها به خاطر وزن بيش از ۱۵۰ کيلويی اش بلکه به خاطر قدرت حيرت انگيز صدايش به او داده بودند، نتوانست بر بيماری سرطان پانکراس پيروز شود و در اين نبرد نابرابر بازنده ولی سرافراز ميدان زندگی را ترک کرد.
منتقد موسيقی کوريره دلا سرا به درستی در پايگاه پرتيراژترين روزنامه ايتاليا نوشت «او نماد موسيقی ايتاليا بود». پاواروتی به گفته برخی نماد موسيقی جهان بود. التون جان، خواننده بريتانيايی در واکنش به مرگ بيگ لوچانو که همراه او قطعاتی را اجرا کرده بود گفت «امروز يکی از غم انگيزترين روزها برای جهان موسيقی است».
زوبين مهتا که به حق يکی از بزرگترين رهبران ارکستر به حساب می آيد در مرگ بيگ لوچانو گفت «صدايی سحرآميز برای هميشه خاموش شد و شايد هرگز ما اين چنين صدايی را نخواهيم شنيد».
لوچانو پاواروتی ۷۱ سال پيش در شهر مودنا در خانواده ای متوسط به دنيا آمد و در کودکی به دنبال فوتبال و نه موسيقی بود و در جوانی در يکی از تيم های رده سوم جام باشگاه های ايتاليا نيز توپ انداز بود.
پدر پاواروتی که نظامی بود، پسرش لوچانو را با زور به کلاس آواز فرستاد و او را با جهان موسيقی آشنا ساخت. لوچانو ۲۹ آوريل ۱۹۶۱ ميلادی برای اولين بار در نقش اپرای رجيو امبليا رفت، و از آنزمان تا بازی های المپيک زمستانی ۲۰۰۶ ميلادی در تورين، از صحنه پايين نيامد.
در ۴۶ سالی که دوستداران موسيقی توانستند از صدای پاواروتی لذت ببرند، کمتر تئاتر سالن کنسرتی در جهان بود که اين خواننده بزرگ و پرکار در آن برنامه اجرا نکرده باشد.
از اپرای لااسکالای ميلان تا مديسون کورنر نيويورک صدای پاواروتی در چند گوشه جهان طنين انداخته بود. يکی از زيباترين کنسرت های بيگ لوچانو، کنسرتی است که پاواروتی در سنترال پارک نيويورک در سال ۱۹۹۲ ميلادی برگزار کرد و در آن ۵۰۰ هزار نفر حضور داشتند.
در تاريخ موسيقی بی سابقه است که ۵۰۰ هزار نفر برای شنيدن يک خواننده اپرا در محلی جمع شوند. نام پاواروتی به عنوان خواننده ای که اپرا را به ورزشگاه ها و پارک ها برد برای هميشه در تاريخ موسيقی به ثبت خواهد رسيد.
در سال ۱۹۹۰ ميلادی در مراسم افتتاح جام جهانی فوتبال که در ايتاليا برگزار می شد، پاواروتی همراه خوزه کارراس و پلاسيدو دومينگر در استاديوم رم قطعاتی را اجرا کردند که سی دی آن يکی از پرفروشترين سی دی های دهه ۹۰ ميلادی بود.
پاواروتی دارای رکورد جهانی اجرای مجدد است و در يکی از کنسرت هايش ۱۷ بار در پيامد کف زدن های طولانی حاضرين مجددا به روی صحنه آمد و قطعه ديگری اجرا کرد.
پاواروتی پس از ۳۶ سال زندگی مشترک با همسر اولش که در ۱۷ سالگی با او آشنا شده بود، از آدوا ورونی و سه دخترش جدا شد و با منشی اش نيکولتا مانتوانی که ۳۵ سال از او جوان تر است ازدواج کرد. آليچه که ۴ سال دارد دختر چهارم پاواروتی است که در سال ۲۰۰۳ ميلادی پابه جهان گذاشت.
پاواروتی در سال ۲۰۰۶ ميلادی زمانيکه پزشکان پلی کلينيک مودنا به او اطلاع دادند که به سرطان پانکراس مبتلاست، تصميم به ترک صحنه گرفت و گفت در نظر دارد سال های باقيمانده را در کنار همسر جديدش و دختر کوچکش بگذراند.
نيکولتا و آليچه تا آخرين لحظه در کنار بيگ لوچانو ماندند و با او آخرين شب زندگی اين هنرمند برجسته را به صبح رساندند.
مراسم توديع و تشيع جنازه بيگ لوچانو روز شنبه در کليسای مرکزی شهر مودنا در شمال ايتاليا برگزار خواهد شد.
