وزير امور خارجه آمريکا در آستانه نشست روز جمعه گروه ۱+۵ در لندن، نسبت به موثر بودن مشوق های تازه در تعییر سیاست هسته ای ايران، ابراز ترديد کرده است.
خانم رايس در مسیر سفر به لندن و شرکت در نشتست گروه ۱+۵ در خصوص بهبود بسته مشوق ها ارائه شده به ايران، به خبرنگاران گفت:«ديپلماسی شکل های مختلفی دارد و هميشه مسئله آن بهتر تر کردن [پیشنهادها] نيست».
کاندوليزا رايس در نشست روز جمعه کشورهای فرانسه، بريتانيا، چين، روسيه و آمريکا به همراه آلمان، کشورهای موسوم به گروه ۱+۵، در لندن شرکت خواهد کرد تا درباره بهتر کردن بسته پيشنهادی ارائه شده در سال ۲۰۰۶ به تهران، تصميم گيری شود.
خانم رايس تاکيد کرد که در نشست لندن بسته پيشنهادی به ايران مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
وی افزود:«اما من می خواهم اين را بگويم که شواهدی در دست نيست که نشان دهد که ايرانی ها به اين مسیرعلاقه مند هستند».
در همين حال کاندو لیزا رایس تصریح کرد که انتظار ندارد که در نشست روز جمعه نتایج چشم گیری حاصل شود.
گروه ۱+۵ درسال ۲۰۰۶ به ايران يک بسته، شامل مشوق های اقتصادی و تکنولوژيک ارائه کردند تا از اين طريق جمهوری اسلامی را ترغيب کنند که فعاليت های غنی سازی اورانيوم را متوقف کند. ایران این بسته پیشنهادی را رد کرد و به توسعه برنامه غنی سازی اورانیوم خود ادامه داده است.
روسيه و چين خواهان بهبود بسته پيشنهادی به ايران هستند تا به اين وسيله ايران را وادار کنند تا فعاليت های حساس هسته ای خود را تعليق کند، اين در حالی است که آمريکا در برابر اين پيشنهاد مقاومت می کند.
در همين حال، وزير امور خارجه آمريکا درباره رويکرد جمهوری اسلامی در مناقشه هسته ای اين کشور، تصريح کرد: «ايرانی ها تاکنون علاقه ای از خود نشان نداده اند تا کاری که نياز است، يعنی تعليق غنی سازی اورانيوم، را انجام دهند».
- «فکر نمی کنم مشکل بسته پيشنهادی مشوق ها به تهران باشد، بلکه مشکل اراده مقام های ايران است».
به گزارش خبرگزاری فرانسه، خانم رايس افزود:«فکر نمی کنم مشکل بسته پيشنهادی باشد، بلکه مشکل اراده مقام های ايران است».
کاندوليزا رايس افزود:«من باور دارم که ما بايد تلاش هايمان را در چارچوب شورای امنيت سازمان ملل متحد تشديد کنيم. من باور دارم که به مقدار فراوان قطعنامه های شورای امنيت صادر شده است که اگر آنها به درستی و دقیق اجرا شوند، فشار بر ايران افزايش خواهد یافت».
وزيران امور خارجه گروه ۱+۵ پس از تصويب قطعنامه ۱۸۰۳ شورای امنيت سازمان ملل عليه جمهوری اسلامی در ماه مارس، در بيانيه ای اعلام کرده بودند که در مذاکرات با تهران، تضمين می کنند تا پيشنهاد کمک های اقتصادی و بازرگانی را که در سال ۲۰۰۶ ميلادی به ايران ارائه شده بود، را گسترش دهند.
نمايندگان گروه ۱+۵ در ۲۸ فروردين، در شانگهای نیز به بررسی این بسته پیشنهادی به ایران پرداختند.
شان مک کورمک، سخنگوی وزارت امور خارجه آمريکا با اشاره «به مذاکرات خوب» در نشست شانگهای، گفته بود: نمايندگان گروه ۱+۵ «توصيه های وزرای خارجه در خصوص توجه به بخش مشوق های اين معادله را پيگيری کردند».
آقای مک کورمک اضافه کرده بود:«ما تازه يک قطعنامه تحريم در شورای امنيت تصويب کرده ايم. بنابراين يک تعادلی بين رويکرد دوجانبه، که مبتنی بر ارائه مشوق ها و شيوه های بازدارنده است، وجود دارد».
شورای امنيت سازمان ملل متحد طی چهار قطعنامه از ايران خواسته است تا فعاليت های مربوط به غنی سازی اورانيوم را متوقف کند. ايران با ناديده گرفتن اين قطعنامه ها از سال ۲۰۰۶ به گسترش فعاليت های غنی سازی خود اقدام کرده است.
ايران تاکيد می کند که هدف از غنی سازی اورانيوم، توليد سوخت مورد نياز نيروگاه اتمی اين کشور است و به تعهدات بين المللی خود در اين زمينه پايبند است. اين در حالی است که کشور های غربی نگران آن هستند که ايران اين تکنولوژی را برای دستيابی به سلاح هسته ای به کار گيرد.
روز جمعه همچنین اجلاس نمايندگان گروه چهار جانبه صلح خاورميانه، موسوم به «کوارتت» نيز در اين کشور برگزار می شود. اين گروه شامل نمايندگان امريکا، روسيه ، اتحاديه اروپا و سازمان ملل است.
