رومن پولانسکی فيلمساز سرشناس بالاخره سکوت خود را در مورد پرونده استرداد وی که سالهاست از سوی دستگاه قضايی آمريکا تعقيب می شود شکست. اين پرونده مربوط به رابطه جنسی وی با يک دختر نابالغ است که زمان وقوع آن به ۳۳ سال پيش باز می گردد.
به گزارش روزنامه گاردين رومن پولانسکی در يک نامه سرگشاده و احساسی با عنوان « من ديگر نمی توانم ساکت بمانم» که در فرانسه منتشر شده می نويسد که تنها هدف وی اين است به شکلی عادلانه و منصفانه با وی برخورد شود. رومن پولانسکی چند ماه پيش در سفری به سوييس بازداشت شد و هم اکنون در حبس خانگی است.
او در اين نامه دستگاه قضايی آمريکا را متهم می کند که می خواهد وی را دست بسته طئمه رسانه ها کند.
رومن پولانسکی در بخشی از اين نامه می نويسد :« من نيز به سهم خود در زندگی شادی ها و غم هايی داشته ام. من به هيچ وجه از شما نمی خواهم که بر من دل بسوزانيد . تنها خواست من اينست که با من مثل هر کس ديگری با انصاف و عادلانه برخورد شود.»
به نوشته روزنامه گاردين رومن پولانسکی فيلمساز سرشناس زاده لهستان که در اغاز فعاليتهای سينمايی خود حدود چهار دهه پيش در آمريکا بود، خالق فيلمهای مشهوری مثل پيانيست و محله چينی هاست . پرونده قضايی عليه وی مربوط به سال ۱۹۷۷ است. وی در آن زمان دستگير شد و به داشتن روابط جنسی نامشروع با يک دختر ۱۳ ساله اعتراف کرد. او ۴۲ روز در زندانی در ايالت کاليفرنيا زندانی شد اما قبل از جلسه پايانی اين محاکمه از زندان گريخت و سپس از آمريکا خارج شد.
رومن پولانسکی در سپتامبر سال گذشته در فرودگاه شهر زوريخ در سوييس بازداشت شد و پس از دو ماه حبس در زندان به يک وثيقه سه ميليون يورويی تحت بازداشت خانگی قرار گرفت.
به نوشته روزنامه گاردين در اين نامه سرگشاده ۹۰۰ کلمه ای که توسط دوست وی برنارد هنری لوی فيلسوف فرانسوی منتشر شده است رومن پولانسکی دلايل خود را برای آزادی چنين بيان می کند:« اين حقيقت دارد که ۳۳ سال پيش من به اين جرم اعتراف کردم و به همين خاطر مدتی در يک زندان عادی و در ميان مجرمان زندانی بودم . اين مدت زمان زندان قرار بود مجازات نهايی من باشد . ولی پس از ترک زندان قاضی پرونده نظر خود را تغيير داد و اعلام کرد که اين دوره کافی نيست. اين تغيير در حکم خروج من را از آمريکا توجيه می کند.»
به نوشته روزنامه گاردين رومن پولانسکی در ادامه اين نامه هشت نکته را در دفاع از خود مطرح کرده و در آغاز هر مورد از اين استدلالها کلمه شايد را بکار می برد. او توضيح می دهد که با وجود تمام استدلالها و شواهدی که وی ارائه کرده دستگاه قضايی آمريکا از پذيرش پيشنهاد محکوميت غيابی امتناع کرده است با وجودی که دادگاه فرجام موافق اين کار بود.
در بخش ديگری از نامه رومن پولانسکی يادآوری می کند که قربانی اين پرونده نيز بارها از مراجع قضايی خواسته است تا اعلام جرم و اين محاکمه مسکوت گذاشته شود تا هر بار دردسر و مزاحمت بيشتری برای او ايجاد نکند.
به نوشته روزنامه گاردين رومن پولانسکی مدعی است که تقاضای استرداد ارائه شده به سوييس از سوی دستگاه قضايی آمريکا بر اساس يک دروغ تنظيم شده و اين طور وانمود شده است که گويا دليل استرداد فرار او از آمريکاست. در حاليکه به گفته رومن پولانسکی در مکاتبات قبلی با دستگاه قضايی آمريکا قرار بود مدت زمان زندان وی در اين پرونده محسوب شده و براساس حصول به يک توافق وی به آمريکا بازگردد.
رومن پولانسکی می افزايد که قاضی اين پرونده به خاطر کسب شهرت حتی به قيمت حيثيت وسلب آزادی وی می کوشد اين پرونده را دشوارتر از آنچه که هست جلوه دهد.
رومن پولانسکی در پايان اين نامه خطاب به مقامات قضايی سوييس می نويسد:« اينها حقايقی هستند که من می خواستم با شما در ميان بگذارم به اين اميد که کشور سوييس دريابد که موضوع استرداد بی پايه اساس است . برای من تنها اميد بازگشت به وطنم و زندگی همراه با خانواده در آزادی است. »
به گزارش روزنامه گاردين رومن پولانسکی در يک نامه سرگشاده و احساسی با عنوان « من ديگر نمی توانم ساکت بمانم» که در فرانسه منتشر شده می نويسد که تنها هدف وی اين است به شکلی عادلانه و منصفانه با وی برخورد شود. رومن پولانسکی چند ماه پيش در سفری به سوييس بازداشت شد و هم اکنون در حبس خانگی است.
بیشتر بخوانید:
او در اين نامه دستگاه قضايی آمريکا را متهم می کند که می خواهد وی را دست بسته طئمه رسانه ها کند.
رومن پولانسکی در بخشی از اين نامه می نويسد :« من نيز به سهم خود در زندگی شادی ها و غم هايی داشته ام. من به هيچ وجه از شما نمی خواهم که بر من دل بسوزانيد . تنها خواست من اينست که با من مثل هر کس ديگری با انصاف و عادلانه برخورد شود.»
به نوشته روزنامه گاردين رومن پولانسکی فيلمساز سرشناس زاده لهستان که در اغاز فعاليتهای سينمايی خود حدود چهار دهه پيش در آمريکا بود، خالق فيلمهای مشهوری مثل پيانيست و محله چينی هاست . پرونده قضايی عليه وی مربوط به سال ۱۹۷۷ است. وی در آن زمان دستگير شد و به داشتن روابط جنسی نامشروع با يک دختر ۱۳ ساله اعتراف کرد. او ۴۲ روز در زندانی در ايالت کاليفرنيا زندانی شد اما قبل از جلسه پايانی اين محاکمه از زندان گريخت و سپس از آمريکا خارج شد.
رومن پولانسکی در سپتامبر سال گذشته در فرودگاه شهر زوريخ در سوييس بازداشت شد و پس از دو ماه حبس در زندان به يک وثيقه سه ميليون يورويی تحت بازداشت خانگی قرار گرفت.
به نوشته روزنامه گاردين در اين نامه سرگشاده ۹۰۰ کلمه ای که توسط دوست وی برنارد هنری لوی فيلسوف فرانسوی منتشر شده است رومن پولانسکی دلايل خود را برای آزادی چنين بيان می کند:« اين حقيقت دارد که ۳۳ سال پيش من به اين جرم اعتراف کردم و به همين خاطر مدتی در يک زندان عادی و در ميان مجرمان زندانی بودم . اين مدت زمان زندان قرار بود مجازات نهايی من باشد . ولی پس از ترک زندان قاضی پرونده نظر خود را تغيير داد و اعلام کرد که اين دوره کافی نيست. اين تغيير در حکم خروج من را از آمريکا توجيه می کند.»
به نوشته روزنامه گاردين رومن پولانسکی در ادامه اين نامه هشت نکته را در دفاع از خود مطرح کرده و در آغاز هر مورد از اين استدلالها کلمه شايد را بکار می برد. او توضيح می دهد که با وجود تمام استدلالها و شواهدی که وی ارائه کرده دستگاه قضايی آمريکا از پذيرش پيشنهاد محکوميت غيابی امتناع کرده است با وجودی که دادگاه فرجام موافق اين کار بود.
در بخش ديگری از نامه رومن پولانسکی يادآوری می کند که قربانی اين پرونده نيز بارها از مراجع قضايی خواسته است تا اعلام جرم و اين محاکمه مسکوت گذاشته شود تا هر بار دردسر و مزاحمت بيشتری برای او ايجاد نکند.
به نوشته روزنامه گاردين رومن پولانسکی مدعی است که تقاضای استرداد ارائه شده به سوييس از سوی دستگاه قضايی آمريکا بر اساس يک دروغ تنظيم شده و اين طور وانمود شده است که گويا دليل استرداد فرار او از آمريکاست. در حاليکه به گفته رومن پولانسکی در مکاتبات قبلی با دستگاه قضايی آمريکا قرار بود مدت زمان زندان وی در اين پرونده محسوب شده و براساس حصول به يک توافق وی به آمريکا بازگردد.
رومن پولانسکی می افزايد که قاضی اين پرونده به خاطر کسب شهرت حتی به قيمت حيثيت وسلب آزادی وی می کوشد اين پرونده را دشوارتر از آنچه که هست جلوه دهد.
رومن پولانسکی در پايان اين نامه خطاب به مقامات قضايی سوييس می نويسد:« اينها حقايقی هستند که من می خواستم با شما در ميان بگذارم به اين اميد که کشور سوييس دريابد که موضوع استرداد بی پايه اساس است . برای من تنها اميد بازگشت به وطنم و زندگی همراه با خانواده در آزادی است. »
