ولاديمير پوتين رييس جمهوری روسيه روز شنبه دهم فوريه گفت افزايش حضور نظامی آمريکا در خليج فارس کمکی به استراتژی جديد اين کشور درعراق نخواهد کرد.
ولاديميرپوتين با اشاره به اعزام دومين ناو هواپيما بر آمريکا به خليج فارس گفت:«طبق نطر کارشناسان نظامی حل مساله عراق نيازمند به چنين اقدامی نبوده است».
ولادیمیر پوتین
آقای پوتين همچنين با اشاره به موقعيت و توانايی نيروی دريايی آمريکا در منطقه خليج فارس گفت:«این ناوگان مجهز به سيستم موشکی پيشرفته است و در عراق مورد استفاده قرار نگرفته است و البته تمام اين ها موجب افزايش نگرانی ها می شود».
به گزارش خبرگزاری آسوسيتدپرس، ولاديمير پوتين در پاسخ سوال شبکه تلويزيونی الجزيره در باره نگرانی ايران از حمله احتمالی آمريکا به اين کشور گفت:« ساير کشورها نيز در چنين نگرانی هایی سهيم هستند».
آقای پوتين با انتقاد از حمله آمريکا به عراق در سال ۲۰۰۳ اين سوال را مطرح کرد که آيا اين قوانين بين الملل هستند که تامين کننده امنيت اند و يا راه حل های يک جانبه که بدون توافق بين المللی اعمال می شوند؟
واکنش کاخ سفيد به اظهارات پوتين در باره آمريکا
آقای پوتين در چهل و سومين کنفرانس سياست امنيتی در مونيخ درآلمان گفت آمريکا در سراسر جهان به طور تقريبا نامحدود به زور متوسل می شود.
رييس جمهور روسيه گفت سياست های آمريکا منتهی به مناقشه شده و به يک مسابقه تسليحات هسته ای دامن می زند. او افزود:« اين سياست آمريکا بسيار خطرناک است. هيچکس ديگر احساس امنيت نمی کند، زيرا هيچکس قادر نيست تا خود را در پناه قوانين بين المللی قرار دهد».
به گزارش رويترز،کاخ سفيد آمريکا اظهارات رييس جمهوری روسيه را «شگفت انگيز و مايوس کننده » خواند. در همين حال کاخ سفيد افزوده است که آمريکا همکاری های خود با روسيه در زمينه های مبارزه با تروريسم و جلوگيری از گسترش سلاح های کشتارجمعی را ادامه می دهد.
کنفرانس امنيتی مونيخ امسال چهل و سومین دوره خود را برگزار می کند. نخستين بار در سال ۱۹۶۲بود که يک ناشر آلمانی به نام«اوالد ون کليست»، کنفرانسی را برگزار کرد تا از تمام صاحب نظران امنيتی دعوت کند تا درباره مشکلات پيش رو و برنامه های آينده، گفت و گو و سخنرانی کنند.
به تدريج برنامه اين کنفرانس بر اساس اين موضوع تعريف شد که عالی ترين مقامات امنيتی و نظامی، دانشمندان و نمايندگان رسانه ها به اين مراسم دعوت شوند و همکاری های امنيتی آمريکا و اروپا و موانع پيش رو را به بحث و نقد بگذارند.
در سال ۱۹۹۱ و به دليل تقارن با جنگ خليج فارس و عمليات آزاد سازی کويت بود. در تمامی اين سال ها، اوالد ون کليست، خود رياست کنفرانس را به عهده داشت و در سال ۱۹۹۷ از اين مسووليت کناره گرفت و مقارن با ۷۵ سالگی خود از کنفرانس خداحافظی کرد و همان سال هم کنفرانس برگزار نشد.
