مراسم چهلمين سالگرد عمليات سياهکل عصر شنبه پنجم فوريه در سالن «تورن هيل سنتر» تورونتو با اجرای موسيقی لری، کردی و آذربايجانی، نمايش فيلم و همچنين سخنرانی «اشرف دهقانی» برگزار شد.
به رغم بارش برف، حضور و سخنرانی اشرف دهقانی از اعضای سرشناس و اوليه سازمان چريک های فدايی خلق سبب شده بود تا اين مراسم با استقبال نزديک به ۷۰۰ نفر از ايرانيان مقيم تورونتو و نيز ايرانيانی که از اروپا و امريکا برای شرکت در اين مراسم به تورنتو سفر کرده بودند ، مواجه شود.
ديوارهای سالن بزرگ تورن هيل سنتر طی اين مراسم با عکس اعضای اوليه چريک های فدايی خلق تزیين شده بود. اعضايی که در جريان عمليات سياهکل کشته يا پس از بازداشت در اسفند سال ۴۹ اعدام شدند و البته تصاوير ديگر اعضای کشته شده اين سازمان در فاصله سال های ۵۰ تا ۵۷ نيز بر ديوارهای سالن نصب شده بود.
اشرف دهقانی يکی از اعضای اوليه سازمان چريکهای فدايی خلق و نويسنده کتاب«حماسه مقاومت» است که شرحی بر شکنجه هايی که در سال ۱۳۵۰ در زندان های ساواک و فرار موفقيت آميزش به عنوان «زن چريک» از زندان قصر است.
ابراز احساسات چندين باره حاضران طی مراسم چهلمين سالگرد عمليات سياهکل برای اشرف دهقانی اما همراه بود با يادآوری او که گفت «اين ابراز احساسات برای يک فرد نيست بلکه ابراز احساسات به مقاومت انقلابی، چريک های فدايی خلق و همه مبارزانی است که با خون خودشان نهال انقلاب ايران را آبياری کردند.»
وی سپس با مرور بر چگونگی وقوع عمليات سياهکل در ۱۹ بهمن سال ۱۳۴۹ و شکل گيری سازمان چريک های فدايی خلق گفت که «مبارزه رزمندگان سياهکل آن قدرعظيم و ارزشمند بود که تاريخ جامعه ما را قدمی جلو برد و ما تاثيرات سترگ اين مبارزه را بعدها در جريان قيام بهمن ۵۷ نيز شاهد بوديم و ديديم که چريک های فدايی خلق چطور با استقبال وسيع مردم سراسر ايران موجه شدند و اين خودش قدرتی به کمونيست ها داد که خمينی در ابتدا نتوانست کمونيست ها را سرکوب کند.»
اشرف دهقانی با تاکيد براين که «ما نمی خواهيم در گذشته بمانيم و بايد ببينيم که از آفتابکاران جنگل چه درس هايی می شود برای تغيير شرايط ظالمانه کنونی آموخت»، گفت که «دليل بررسی تاريخ همين است که می خواهيم از آن درسی برای شرايط حال و آينده گرفته شود» و «به همين خاطر هم هست که تاريخ را تحريف می کنند چون نمی خواهند نسل جوان به درس های نهفته در مبارزات گذشته دست پيدا کند.»
او تاکيد کرد که عمليات سياهکل «در پاسخ به ضرورت های جامعه و نيازهای مبارزاتی جامعه» آن زمان ايران به وجود آمد و گفت: «ما اگر می بينيم که از سياهکل يک جنبش انقلابی پا گرفت که يکی از درخشان ترين دوره های تاريخی را در جامعه ما به وجود آورد، در درجه اول به خاطر موفقيت اعضای اوليه سازمان در تدوين يک تئوری انقلابی بود که با شرايط خود جامعه ايران انطباق داشت.»
اشرف دهقانی همچنين به مواردی از تحريف های تاريخی درباره عمليات سياهکل و تاريخ تشکيل سازمان چريک های فدايی خلق اشاره کرد و گفت «ما بايد تاريخ مان را درست بشناسيم تا فريبکاران نتوانند با خلط مسايل ، گمراهی ايجاد کنند.»
و از جمله درباره «کتابی که وزارت اطلاعات طی سال های اخير عليه چريک های فدايی خلق منتشر کرده»، گفت که در اين کتاب نظراتی را که بيژن جزنی چند سال بعد از تشکيل چريک های فدايی خلق در زندان نوشته، به گروه جنگل نسبت داده و بعد با مقايسه آن با نظرات احمد زاده به خيال خودش کشفی کرده و گفته که اين دوگانگی نهفته در سازمان بود.درحالی که نظراتی که بيژن جزنی در زندان نوشته بود ، چند سال بعد از سياهکل و تشکيل سازمان چريک های فدايی خلق بود» و حتی پيشتر «اين نظرات در گروه خود وی نيز مطرح نبود.»
اشرف دهقانی گروه مسعود احمد زاده را طراح اصلی تئوری انقلابی چريک های فدايی خلق معرفی کرد و گفت «اين گروه طی ۴ سال کارهای عظيمی در زمينه تئوريک انجام دادند و بعد در يک پروسه کار نظری و عملی يعنی رفتن ميان کارگران و دهقانان است و کوشش در شناخت شرايط علمی جامعه پرداختند.»
و البته افزود که «مطالعه شرايط عينی جامعه، کاری بود که تنها اين گروه به آن دست زد و تا جايی که من می دانم بدعت گزاران اين روش کار هم در دهه ۴۰ ايران، بهروز دهقانی و صمد بهرنگی بودند.»
او همچنين گفت که «اگر ديروز به نادرست بيژن جزنی را تئوريسين اين سازمان خواندند، امروز کار تحريف تاريخ چريک های فدايی خلق به جايی رسيده که برای ايجاد اغتشاش فکری در بين جوانان کنونی به شهيد مصطفی شعائيان هم نسبت نظريه پرداز نسل دهه پنجاه را می دهند، درحالی که جوانان دهه پنجاه از نظرات شعائيان اطلاعی نداشتند.»
دهقانی حضور سازماندهی شده زنان با هويت زنانه خويش در سازمان های سياسی را يکی از دستاوردهای عمليات سياهکل و تشکيل چريک های فدايی خلق توصيف کرد و گفت که دستاورد ديگر آن حل مشکل «سازمان يابی انقلابيون حرفه ای» بود.
وی در همين حال تعمد در رياضت کشی را رد کرد و با اشاره به اينکه مبارزان در نيمه اول دهه پنجاه « کی از طاقت فرساترين شرايط زندگی را داشتند» از «بی خوابی های ممتد، فقر غذايی، کارهای عملی زياد» به عنوان برخی از مختصات زندگی مخفی مبارزان ان دوره نامبرد و گفت «عده ای از همه جا بی خبر نسبت «رياضت کشی» را هم به ما می دهند انگار که نعمت ها همين جوری ريخته بود زير دست و پای ما، و ما می گفتيم نمی خواهيم از آن استفاده کنيم که اين طور نبود.»
اشرف دهقانی با مروری بر ضربه های وارد شده به چريک های فدايی خلق در سياهکل و پس از آن در سال ۵۰ و ۵۵ از سوی پليس سياسی و ساواک شاه، همچنين از دو کجروی اين سازمان ياد کرد و اولی را «عدم کار تئوريک و نظريه پردازی پس از تغيير شرايط در سال های ابتدايی دهه ۵۰» عنوان کرد و دومی را «عدم گسترش مبارزه چريکی به روستاها و در ميان دهقانان» نامید.
او همچنين گفت: « به درستی از رستاخيز سياهکل به عنوان يک نقطه عطف نامبرده اند در تاريخ مبارزاتی مردم ايران.به اين دليل که درست بعد از سياهکل است که جو و شرايط سياسی در ايران به کلی تغيير می کند.»
درباره شرايط فعلی و جنبش اعتراضی در ايران هم اشرف دهقانی گفت:«رسانه ها تبلغ می کردند جوان های الان مثل جوان های دهه ۵۰ و ۶۰ نيستند و انقلاب نمی خواهند در حالی که واقعا اين جنبش نشان داد که اولين حرف پير و جوان و نوجوان در ايران انقلاب و سرنگونی جمهوری اسلامی است و به وجود آوردن دنيای نوينی است.»
او همچنين گفت :«می دانيم چهل سال گذشته» و «هم مردم تغيير کرده اند و هم دشمنان مردم» و حتی «روحيات و فرهنگ و آگاهی مردم خيلی فرق کرده» اما «وجود سيستم سرمايه داری وابسته نه تنها فرق نکرده که گسترده تر شده است.»
اشرف دهقانی با تاکيد براين که «بحث اصلا تکرار سياهکل نيست. منظورم اين نيست که ۴ نفر بروند و حمله کنند به پاسگاه سياهکل» و بخواهند نتيجه مشابه آن بگيرند، که«بايد راز ماندگاری آفتابکاران جنگل را آموخت و با استفاده از تجارب گران بهای آن نسل، بايد ديد در شرايط کنونی چه موانعی پيشاروی جنبش مردم قرار دارد.»
او گفت :«بحث بر سر يادگيری از درس های نهفته تاريخ است» و «من تاکيد می کنم که در شرايط کنونی مشکل اساسی مردم ما برای رهايی فقدان رهبری است.»
از ديگر بخش های چهلمين سالگرد آغاز جنبش سياهکل در تورونتو نمايش يک ويديو کليپ و همچنين شعری از رحيمه توخی شاعر افغان به نام «اعدام» و همچنين دکلمه ای در وصف سياهکل بود.
در پايان سخنرانی و همچنين در وقت استراحت ميان برنامه نيز شماری از حاضران به ديدار و سئوال با اشرف دهقانی که کمتر در سخنرانی های عمومی حاضر می شود، پرداختند.
در بيرون سالن برگزاری مراسم نيز قريب به اتفاق کتاب های منتشر شده اشرف دهقانی و همچنين چريک های فدايی خلق که برگزار کننده و ميزبان مراسم چهلمين سالگرد عمليات سياهکل بود، عرضه می شد و شماری از حاضران پس از خريد اين کتاب ها برای امضاء به اشرف دهقانی مراجعه و کتاب ها را برايشان امضاء می کرد.
به رغم بارش برف، حضور و سخنرانی اشرف دهقانی از اعضای سرشناس و اوليه سازمان چريک های فدايی خلق سبب شده بود تا اين مراسم با استقبال نزديک به ۷۰۰ نفر از ايرانيان مقيم تورونتو و نيز ايرانيانی که از اروپا و امريکا برای شرکت در اين مراسم به تورنتو سفر کرده بودند ، مواجه شود.
ديوارهای سالن بزرگ تورن هيل سنتر طی اين مراسم با عکس اعضای اوليه چريک های فدايی خلق تزیين شده بود. اعضايی که در جريان عمليات سياهکل کشته يا پس از بازداشت در اسفند سال ۴۹ اعدام شدند و البته تصاوير ديگر اعضای کشته شده اين سازمان در فاصله سال های ۵۰ تا ۵۷ نيز بر ديوارهای سالن نصب شده بود.
اشرف دهقانی يکی از اعضای اوليه سازمان چريکهای فدايی خلق و نويسنده کتاب«حماسه مقاومت» است که شرحی بر شکنجه هايی که در سال ۱۳۵۰ در زندان های ساواک و فرار موفقيت آميزش به عنوان «زن چريک» از زندان قصر است.
ابراز احساسات چندين باره حاضران طی مراسم چهلمين سالگرد عمليات سياهکل برای اشرف دهقانی اما همراه بود با يادآوری او که گفت «اين ابراز احساسات برای يک فرد نيست بلکه ابراز احساسات به مقاومت انقلابی، چريک های فدايی خلق و همه مبارزانی است که با خون خودشان نهال انقلاب ايران را آبياری کردند.»
وی سپس با مرور بر چگونگی وقوع عمليات سياهکل در ۱۹ بهمن سال ۱۳۴۹ و شکل گيری سازمان چريک های فدايی خلق گفت که «مبارزه رزمندگان سياهکل آن قدرعظيم و ارزشمند بود که تاريخ جامعه ما را قدمی جلو برد و ما تاثيرات سترگ اين مبارزه را بعدها در جريان قيام بهمن ۵۷ نيز شاهد بوديم و ديديم که چريک های فدايی خلق چطور با استقبال وسيع مردم سراسر ايران موجه شدند و اين خودش قدرتی به کمونيست ها داد که خمينی در ابتدا نتوانست کمونيست ها را سرکوب کند.»
اشرف دهقانی با تاکيد براين که «ما نمی خواهيم در گذشته بمانيم و بايد ببينيم که از آفتابکاران جنگل چه درس هايی می شود برای تغيير شرايط ظالمانه کنونی آموخت»، گفت که «دليل بررسی تاريخ همين است که می خواهيم از آن درسی برای شرايط حال و آينده گرفته شود» و «به همين خاطر هم هست که تاريخ را تحريف می کنند چون نمی خواهند نسل جوان به درس های نهفته در مبارزات گذشته دست پيدا کند.»
او تاکيد کرد که عمليات سياهکل «در پاسخ به ضرورت های جامعه و نيازهای مبارزاتی جامعه» آن زمان ايران به وجود آمد و گفت: «ما اگر می بينيم که از سياهکل يک جنبش انقلابی پا گرفت که يکی از درخشان ترين دوره های تاريخی را در جامعه ما به وجود آورد، در درجه اول به خاطر موفقيت اعضای اوليه سازمان در تدوين يک تئوری انقلابی بود که با شرايط خود جامعه ايران انطباق داشت.»
اشرف دهقانی همچنين به مواردی از تحريف های تاريخی درباره عمليات سياهکل و تاريخ تشکيل سازمان چريک های فدايی خلق اشاره کرد و گفت «ما بايد تاريخ مان را درست بشناسيم تا فريبکاران نتوانند با خلط مسايل ، گمراهی ايجاد کنند.»
و از جمله درباره «کتابی که وزارت اطلاعات طی سال های اخير عليه چريک های فدايی خلق منتشر کرده»، گفت که در اين کتاب نظراتی را که بيژن جزنی چند سال بعد از تشکيل چريک های فدايی خلق در زندان نوشته، به گروه جنگل نسبت داده و بعد با مقايسه آن با نظرات احمد زاده به خيال خودش کشفی کرده و گفته که اين دوگانگی نهفته در سازمان بود.درحالی که نظراتی که بيژن جزنی در زندان نوشته بود ، چند سال بعد از سياهکل و تشکيل سازمان چريک های فدايی خلق بود» و حتی پيشتر «اين نظرات در گروه خود وی نيز مطرح نبود.»
اشرف دهقانی گروه مسعود احمد زاده را طراح اصلی تئوری انقلابی چريک های فدايی خلق معرفی کرد و گفت «اين گروه طی ۴ سال کارهای عظيمی در زمينه تئوريک انجام دادند و بعد در يک پروسه کار نظری و عملی يعنی رفتن ميان کارگران و دهقانان است و کوشش در شناخت شرايط علمی جامعه پرداختند.»
و البته افزود که «مطالعه شرايط عينی جامعه، کاری بود که تنها اين گروه به آن دست زد و تا جايی که من می دانم بدعت گزاران اين روش کار هم در دهه ۴۰ ايران، بهروز دهقانی و صمد بهرنگی بودند.»
او همچنين گفت که «اگر ديروز به نادرست بيژن جزنی را تئوريسين اين سازمان خواندند، امروز کار تحريف تاريخ چريک های فدايی خلق به جايی رسيده که برای ايجاد اغتشاش فکری در بين جوانان کنونی به شهيد مصطفی شعائيان هم نسبت نظريه پرداز نسل دهه پنجاه را می دهند، درحالی که جوانان دهه پنجاه از نظرات شعائيان اطلاعی نداشتند.»
دهقانی حضور سازماندهی شده زنان با هويت زنانه خويش در سازمان های سياسی را يکی از دستاوردهای عمليات سياهکل و تشکيل چريک های فدايی خلق توصيف کرد و گفت که دستاورد ديگر آن حل مشکل «سازمان يابی انقلابيون حرفه ای» بود.
وی در همين حال تعمد در رياضت کشی را رد کرد و با اشاره به اينکه مبارزان در نيمه اول دهه پنجاه « کی از طاقت فرساترين شرايط زندگی را داشتند» از «بی خوابی های ممتد، فقر غذايی، کارهای عملی زياد» به عنوان برخی از مختصات زندگی مخفی مبارزان ان دوره نامبرد و گفت «عده ای از همه جا بی خبر نسبت «رياضت کشی» را هم به ما می دهند انگار که نعمت ها همين جوری ريخته بود زير دست و پای ما، و ما می گفتيم نمی خواهيم از آن استفاده کنيم که اين طور نبود.»
اشرف دهقانی با مروری بر ضربه های وارد شده به چريک های فدايی خلق در سياهکل و پس از آن در سال ۵۰ و ۵۵ از سوی پليس سياسی و ساواک شاه، همچنين از دو کجروی اين سازمان ياد کرد و اولی را «عدم کار تئوريک و نظريه پردازی پس از تغيير شرايط در سال های ابتدايی دهه ۵۰» عنوان کرد و دومی را «عدم گسترش مبارزه چريکی به روستاها و در ميان دهقانان» نامید.
او همچنين گفت: « به درستی از رستاخيز سياهکل به عنوان يک نقطه عطف نامبرده اند در تاريخ مبارزاتی مردم ايران.به اين دليل که درست بعد از سياهکل است که جو و شرايط سياسی در ايران به کلی تغيير می کند.»
درباره شرايط فعلی و جنبش اعتراضی در ايران هم اشرف دهقانی گفت:«رسانه ها تبلغ می کردند جوان های الان مثل جوان های دهه ۵۰ و ۶۰ نيستند و انقلاب نمی خواهند در حالی که واقعا اين جنبش نشان داد که اولين حرف پير و جوان و نوجوان در ايران انقلاب و سرنگونی جمهوری اسلامی است و به وجود آوردن دنيای نوينی است.»
او همچنين گفت :«می دانيم چهل سال گذشته» و «هم مردم تغيير کرده اند و هم دشمنان مردم» و حتی «روحيات و فرهنگ و آگاهی مردم خيلی فرق کرده» اما «وجود سيستم سرمايه داری وابسته نه تنها فرق نکرده که گسترده تر شده است.»
اشرف دهقانی با تاکيد براين که «بحث اصلا تکرار سياهکل نيست. منظورم اين نيست که ۴ نفر بروند و حمله کنند به پاسگاه سياهکل» و بخواهند نتيجه مشابه آن بگيرند، که«بايد راز ماندگاری آفتابکاران جنگل را آموخت و با استفاده از تجارب گران بهای آن نسل، بايد ديد در شرايط کنونی چه موانعی پيشاروی جنبش مردم قرار دارد.»
او گفت :«بحث بر سر يادگيری از درس های نهفته تاريخ است» و «من تاکيد می کنم که در شرايط کنونی مشکل اساسی مردم ما برای رهايی فقدان رهبری است.»
از ديگر بخش های چهلمين سالگرد آغاز جنبش سياهکل در تورونتو نمايش يک ويديو کليپ و همچنين شعری از رحيمه توخی شاعر افغان به نام «اعدام» و همچنين دکلمه ای در وصف سياهکل بود.
در پايان سخنرانی و همچنين در وقت استراحت ميان برنامه نيز شماری از حاضران به ديدار و سئوال با اشرف دهقانی که کمتر در سخنرانی های عمومی حاضر می شود، پرداختند.
در بيرون سالن برگزاری مراسم نيز قريب به اتفاق کتاب های منتشر شده اشرف دهقانی و همچنين چريک های فدايی خلق که برگزار کننده و ميزبان مراسم چهلمين سالگرد عمليات سياهکل بود، عرضه می شد و شماری از حاضران پس از خريد اين کتاب ها برای امضاء به اشرف دهقانی مراجعه و کتاب ها را برايشان امضاء می کرد.
