فعالان کارگری در استان خوزستان می گويند کارگران اعتصابی شرکت نيشکر هفت تپه روز پنجشنبه، ۲۶ ارديبهشت، همراه با خانواده های شان در مقابل فرمانداری شوش تحصن کردند و خواستار تحقق مطالبات صنفی خود شدند.
اما به گفته اين فعالان، اين تجمع که در يازدهمين روز اعتصاب يک هزار کارگر شرکت نيشکر هفت تپه صورت گرفت، با برخورد نيروی انتظامی جمهوری اسلامی مواجه شد.
همسر يکی از کارگران که در تحصن شرکت داشت، به راديو فردا گفت:«تعدادی از کارگران هفت تپه همراه با همسران و فرزندان خود اقدام به تحصن کردند. اين تحصن تا ساعت ۱۰ ادامه داشت، تا اين که با فحاشی بعضی فرماندهان نيروی انتظامی مواجه شديم و کارگران به سمت مرکز شهر حرکت کردند. در اين حرکت، همسران کارگران در جلوی آنان راه می رفتند.»
به گفته وی، «اما نيروی انتظامی از حرکت کارگران ممانعت کرد و اين کار منجر به درگيری نيروی انتظامی با کارگران شد و پنج نفر از کارگران مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. ماموران با باتوم به جان کارگران شرکت افتادند و اگر می توانستند زنان را هم می زدند.»
او اشاره کرد که برخورد نيروی انتظامی موجب ترس و وحشت کودکانی شد که در محل حضور داشتند و افزود:«بچه ها واقعاً ترسيدند. يکی از بچه ها با گريه التماس می کرد که ما را نزديک نبريد. و خانم ها از ترس اين که اينها بلايی سرشان نياورند، بچه هايشان را بغل کرده بودند.»
تاکنون برخورد نيروی انتظامی جمهوری اسلامی با کارگران اعتصابی شرکت نيشکر هفت تپه، از سوی رسانه های ايران تاييد نشده است.
کارگران اعتصابی شرکت نيشکر هفت تپه در حرکت اعتراضی خود شعارهايی نيز سر دادند از جمله « معيشت زندگی، حق مسلم ماست» و « کارگر هفت تپه ايم، گرسنه ايم گرسنه».
درضمن، برخی از همسران کارگران با نشان دادن کودکان خود شعار می دادند: « اين بچه گرسنه، وعده سرش نمی شه».
- «کارگران به سمت مرکز شهر حرکت کردند، اما نيروی انتظامی از حرکت کارگران ممانعت کرد و اين کار منجر به درگيری نيروی انتظامی با کارگران شد و پنج نفر از کارگران مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. ماموران با باتوم به جان کارگران شرکت افتادند و اگر می توانستند زنان را هم می زدند.»
بر اساس گزارش ها، در پی برخورد خشونت بارنيروی انتظامی با شرکت کنندگان در حرکت اعتراضی صنفی در شوش، کارگران اعلام کردند که در روز شنبه، ۲۸ ارديبهشت، دوباره به همراه خانواده های خود اقدام به تحصن در مقابل فرمانداری شوش خواهند کرد، تا انجام خواسته هايشان مانند دريافت حقوق معوقه، برکناری مدير عامل و اعضای هيئت مديره شرکت نيشکر هفت تپه و مبارزه با مافيای شکر را از مسئولان مطالبه کنند.
اعتصاب کنونی کارگران نيشکر هفت تپه، سومين اعتصاب در سال جاری به حساب می آيد.
کارگران اين واحد توليدی در سال گذشته بارها در اعتراض به وضعيت زندگی خود و پرداخت نشدن حقوقشان دست به اعتصاب زدند.
همسر يکی از کارگران در همين ارتباط، به فشارهايی که اين موضوع بر خانواده های کارگران وارد می کند اشاره کرد و گفت:«فشار اقتصادی که به تمام خانواده ها وارد می شود، بسيار زياد است. بچه هايمان عصبی اند و همين طور همسرانمان. زيرا وقتی دست خالی به خانه می آيند و چيزی نداريم، ما به آنها فشار می آوريم و آنها هم مسلماً اذيت می شوند.»
در اين ميان، اعتصاباتی که کارگران نيشکر هفت تپه برگزار کرده اند، دربسياری از موارد با برخوردهای امنيتی- قضايی مواجه شده است. از جمله نمايندگان کارگران مورد تهديد تلفنی قرار گرفته اند و به اداره اطلاعات احضار و يا بازداشت شده اند. اين گونه برخوردها، با اعتراض تشکل های کارگری در ايران و اتحاديه های بين المللی و حقوق بشری مواجه شده است.
« اعتراض و اعتصاب »
طی ماه های گذشته، اخبار و گزارش های بسياری در مورد اعتصاب ها و حرکت های اعتراضی کارگران در مناطق گوناگون ايران انتشار يافته است.
يکی از دلايل اصلی اين اعتصابات و حرکت های اعتراضی، به تعويق افتادن پرداخت حقوق کارگران است.
اين موضوع به گفته فعالان کارگری، تبديل به يک رويه شده و اين درحاليست که حتی پرداخت مرتب حقوق کارگران، بنا بر آمار خط فقر ۶۰۰ هزار تومانی در ماه، نمی تواند گره گشای مشکلات آنان باشد.
در اين ارتباط، می توان به سخنان ابراهين نظری جلالی، معاون وزير کار و امور اجتماعی اشاره کرد که گفته است:«دستمزد کارگران، تنها ۴۶ درصد هزينه های زندگی آنان را پوشش می دهد.»
مشکل به تعويق افتادن حقوق صدها هزار کارگر، موجب شده است که روند اعتراض ها و اعتصاب های کارگری در ايران رشد يابد که از جمله می توان به اعتصاب در شرکت نيشکر هفت تپه، کارخانه لاستيک سازی البرز، ايران صدرا، صنايع مخابراتی از راه دور ايران و .... اشاره کرد.
در اين حرکت های اعتراضی، کارگران ايران صدرا در بوشهر اقدام به تحصن کردند، کارگران شرکت ايران برک در مقابل دفتر مرکزی اين شرکت در تهران تجمع کردند و کارگران شرکت نيشکر هفت تپه حدود دو هفته است که اعتصاب کرده اند.
در اين ميان، وضعيت کارگران در تمام نقاط ايران به يک شکل است، حتی در عسلويه که گمان می رود به دليل سرمايه گذاری های چند ميليارد دلاری دولت، بايد شرايط بهتری داشته باشد.
اما رسول، کارگری از شرکت تکنيک که ده ها کارگر آن در هفته گذشته به دليل دريافت نکردن دو ماه دستمزد و عيدی خود اعتصاب کرده بودند، به راديو فردا گفت:«عسلويه ديگر آن منظقه شکوفای سابق نيست.»
وی اضافه کرد:«هيچيک از مسولان کشور مانند گذشته به فکر اينجا نيستند. عسلويه در گذشته بهترين مکان برای کارگران از لحاظ دستمزد بود. اگر آن موقع به بچه شش ساله نام عسلويه را می آوردی، خوشحالی می کرد، اما الآن به هر کسی می گويی که می خواهی در عسلويه کار کنی، از اين کار منصرفت می کنه و می گه اونجا نرو که پشيمان می شی.»
رسول گفت که در گذشته، حقوق کارگران به طور مرتب و ماهيانه پرداخت می شد، اما تمام شرکت ها حالا با مشکل مواجه شدند که علتش هم همين تحريم بوده است.»
جاويد که خود مدتی در عسلويه کار می کرده است نيز نظری مشابه رسول دارد. او در همين ارتباط به برخی از مشکلات موجود کارگران اشاره کرد و گفت:«از نظر امکانات غذايی، پوشاک و رفاهی که بايد بگويم وضع برای کارگران است. به علاوه، کارگران بيمه نيستند و حقوق قانونی شان به آنها پرداخت نمی شود و تازه آن را هم با دردسرهای زياد و برپايی اعتصاب دريافت می کنند.»
