حشمت الله طبرزدی ناشر هفته نامه توقيف شده پيام دانشجو که به دليل فعاليت های مطبوعاتی و سياسی اش در مجموع، هفت سال را در زندان های جمهوری اسلامی گذرانده، و ازحدود يک سال پيش را در مرخصی به سر می برد، هفته گذشته مجددا بازداشت شد.
پيش از بازداشت مجدد آقای طبرزدی، او که در مدت هفت سال زندان اندکی بيش از دو سال را در سلول های گوناگون انفرادی سپری کرده، پس از يک دوره سکوت بلند مدت در اولين گفت وگويش با راديو فردا ازدوران زندان و بازداشت تعدادی از دوستانش در هفته های اخير سخن گفته بود:
دوره زندان را در کجا ودر چه شرايطی گذرانديد؟
مجموعه هفت سالی را که من گذراندم،دو سال و نيم آن را درسلول های انفرادی بودم. در زندان توحيد،در زندان ۵۹سپاه، در دوی الف مربوط به سپاه، در ۲۰۹ مربوط به وزارت اطلاعات که اين ها هفت ماه و چهار ماه و شش ماه را شامل می شد ودر واقع آن دو سال ونيم بسيار بسيار مشکل بود و شکنجه سفيد به اصطلاح به آن می گويند که شکنجه سفيد يعنی اينکه انسانی را در شرايطی نگه می دارند و به هر شکلی که می خواهند با او رفتار می کنند مابقی آن حدود چهار سال و نيم را من در بند عمومی ۳۵۰ زندان اوين بودم که چون زندان عمومی است شرايط آن از زندان انفرادی متفاوت است.
در حال حاضر آيا آزادی شما از زندان مسجل شده يا اين آزادی به شکل مشروط به شما تعلق گرفته و بايد دوباره به زندان بازگرديد؟
حکم اوليه من چهارده سال حبس در زندان برازجان بود که شعبه ۲۶ آقای حداد صادر کرده بود اين حکم در شعبه تجديد نظر دادگاه انقلاب به رياست آقای حقانی و آقای زرگر به ۱۲ سال تبديل شد پس ان با پيگيری وکيل من اقای بهمنش حکم در شعبه تشخيص به هفت سال تقليل پيدا کرد من در اين مدتی که زندان بودم مجموعه بازداشتی های من در انفرادی به همين حدود هفت سال می رسد.
آيا مدارکی در دست داريد که ازادی شما را تاييد کند؟
من يک پرينت دارم که اين پرينت را سال گذشته از زندان گرفتم به عنوان اعلام وضعيت زندانی که در اين پرينت با احتساب مجموعه حبس های من ذکر شده که حبس فعلی من در واقع در هشتم مرداد امسال تمام شده اما وزارت اطلاعات به من می گويد تو شش سال ديگر هم حبس پيش رو داری به همين دليل در يکسال گذشته ای هم که من به عنوان مرخصی مشروط بيرون بودم به زعم خودم مرخصی نيستم و آزادم و از ديدگاه وزارت اطلاعات من هنوز زندانی هستم و شرط بيرون بودنم اين است که من حرف نزنم و سکوت کنم.
وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی بر اساس چه مستنداتی حاضر نيست آزادی شما را تاييد کند؟
حشمت الله طبرزدی ناشر هفته نامه توقیف شده پیام دانشجو برای اينکه از آن حکم اوليه که۱۴سال بود واقای حدادشعبه ۲۶ صادر کرد هنوز شش سال باقی مانده است وحکمی که شعبه های دادگاه انقلاب صادر کنند آن حکمی است که وزارت اطلاعات يا ساير دستگاه های امنيتی انشا می کنند و به زعم خودشان حق همين چهارده سال بوده است.
شما اين آزادی به گفته خودتان مشروط را در شرايطی به دست آورده ايد که گوياهم اکنون گروهی از دوستانتان به طور دسته جمعی بازداشت شده اند؟
در تمام اين يکسال گذشته که بيرون بودم اين اولين باری است که من دارم به طور زنده با يک رسانه صحبت می کنم، خب اين هم به اين دليل بود که شش نفر از دوستان ما را در ۱۸ شهريور آقای عباس خرسندی،آقای منصور فرجی،خانم سپيده پور آقايی،قاسم شيرزاديان(کاوه شيرزاد)،آقای بهرام راسخی فر و آقای ميثم رودکی دستگير شدند
من حداقل پنج نفر از اين افراد را می شناختم و از نزديک هم با ان ها آشنا بودم،من می توانم ادعا کنم که به جز فعاليت حقوق بشری،به جزوبلاگ نويسی،به جز کار صنفی ودانشجويی هيچ کارديگری اين ها انجام نداده اند.
جرم اين ها اين بوده که اين شش نفر که فعاليت حقوق بشری داشته اند با هم کار می کردند. متاسفانه در اين مملکت اگر سه نفر،چهار نفر با هم کار بکنند اين بزرگترين جرم است.
وقتی که رييس جمهور ايران به دانشگاه کلمبيا می رود و هو می شود بايد بداند دليلش چيست،يک دليلش همين است.نه تنها اين شش نفر،بلکه آن سه دانشجوی پلی تکنيک که الان سه،چهار ماه است زير شکنجه آن شرايط برايشان ايجاد شده است يا آقای کبودوند که يک فعال حقوق بشری است اين تعدادی که ما زندانی سياسی داريم اين ها تنها وتنها جرمشان اين بوده که يا وبلاگ داشتند يا فعاليت حقوق بشری داشتند و اگر هم فعاليت سياسی داشتند مثل من يک فعاليت سياسی مسالمت آميز داشتند.
در اين شرايط آيا قصد داريد فعاليت های سياسی و به ويژه مطبوعاتی تان را ادامه دهيد يا در حال حاضر اين فعاليت ها را متوقف می کنيد؟
فعاليت مطبوعاتی که ما اصلا نمی توانيم انجام دهيم برای اينکه فضای موجود ديگر اجازه چنين کاری را به ما نمی دهد و در واقع من و دوستانم شديدا تحت کنترليم وقتی که ريخته بودند خانه آقای عباس خرسندی و ايشان را به آن شکل برده بودند اعلام کرده بودند که ايشان با طبرزدی ارتباط داشته الان اگر کسی با ما ارتباط داشته باشد به نوعی جرم است بنابراين در شرايط فعلی مايی که در داخل مسالمت آميز فعاليت می کنيم و کارمان هم در قالب نهادهای مدنی است هيچ گونه کاری نمی توانيم انجام دهيم.
من در يک سال گذشته که بيرون بودم تنها کاری که توانستم انجام بدهم اين بوده که نشسته ام در خانه خوانده ام ونوشته ام الان هم وبلگی بيشتر ندارم که حتا اين وبلاگ را هم اين ها فشارآورده بودند تا تعطيل شود بنابر اين تا وقتی که شرايط به اين گونه باشد من فکر نمی کنم امثال من بتوانيم فعاليت موثری داشته باشيم.
