پس از اعلام استراتژی جديد امريکا توسط جرج بوش رييس جمهوری آمريکا به نطر می رسد تغيير اساسی در سياست های واشينگتن نسبت به ايران رخ داده است.
در گفت وگويی با دکتر رضا تقی زاده استاد روابط بين الملل در دانشگاه گلاسگو در اسکاتلند موضوع رویارویی ایران با استراتژی آمریکا را ارزیابی کرده ایم.
دکتر تقی زاده می گويد: «اين استراتژی جديد در جهت تحقق هدف های قديمی آمريکا در مورد ايران است که به علت مضيقه هايی که آمريکا در عراق با آنها روبرو بود محقق نشده بود. حال شايد آمريکا در پی پيدا کردن فرصت های بيشتر به دنبال تحقق آن اهداف است».
دکتر رضا تقی زاده
دکتر تقی زاده می گويد: «اگر ايران و آمريکا را در نقش دو بازيکن پوکر ببينيم، ايران نقشش را طوری بازی کرده که خود را در مسيری قرار داده که آمريکا می خواست».
کاندوليزا رايس يکشنبه ۱۴ ژانويه در گفتگو با رسانه ها گفت شايد بايد در برابر ايران سياست تهاجمی در پيش گرفت. او که در سفر به خاورميانه است افزود: «هم پيمانی با کشورهای دوست را تقويت می کنيم تا تهديدهای جمهوری اسلامی بی اثر شود و افزود تحريم ايران کافی نيست».
دکتر رضا تقی زاده در مورد اين که آيا حمله نظامی به ايران در دستور کار است به راديو فردا می گويد:«هيچ کدام از تحليلگران روابط ايران و امريکا اکنون سازش با ايران را عملی نمی بينند. اگر تا چند ماه پيش اين روش ممکن بود اکنون ديگر از آن صحبت نمی شود. اگر ادامه وضع موجود ناممکن باشد احتمالا شاهد گرايش به سمت راه حل ديگری که برخورد دو قدرت است خواهيم بود. به نظر می رسد که آمريکا با يارگيری در منطقه و افزايش فشار در حال زمينه سازی برای اقدامات جدی تری است».
دکتر تقی زاده سفر محمود احمدی نژاد، رييس جمهور ايران، را به اکوادور و ملاقات هايش را با روسای کشورهای چپ منطقه در مقابله با استراتژی جديد آمريکا چندان موثر نمی خواند. او می گويد ايران نمی تواند در اکوادور، ونزوئلا، نيکاراگوا و کوبا چنان حمايتی کسب کند که در برابر آمريکا موثر باشد.
علاوه بر دوست و دشمن های خارجی حکومت محمود احمدی نژاد در داخل ايران نيز با مخالفانی جدی در سطوح بالای جمهوری اسلامی روبرو است و آنها که با سياست های تند او در برابر غرب مخالفند می توانند در تضعيف او نقش داشته باشند.
اما دکتر تقی زاده معتقد است:«در کل اگر سياست های دولت ايران به برخورد بيانجامد به عنوان نظام سياسی ايران تلقی خواهد شد تا يک گروه، در حاليکه در آمريکا اگر مردم از يک حزب ناراضی باشند به حزب ديگری رای می دهند و صدمه ای به ساخت حکومتی نمی خورد. اما در جمهوری اسلامی تغييرات ممکن است در حد کل نظام باشد. بنابر اين سياست های ايران عملا ايران را در مسير تهاجمی آمريکا قرار می دهد و اين به نظر من سياست سودمندی به نفع مردم ايران نيست».
