سلام من کامبیز حسینی هستم و فکر می‌کنم هیچوقت نباید از اعتراض به ظالم خسته شد و این بهانه را آورد که «ای بابا! کاری که از دست ما بر نمیاد» و در نتیجه به بنیان قدرت مطلقه این امتیاز را داد که دیگر کسی به پایش نپیچد و کلاً دیگر همه چی نرمال شود!
این در حالی است که زندگی ما اصلاً نرمال نیست با این آقایان و اگر شما فکر می‌کنید که من یک درصد از این برنامه‌سازی و چراغ انداختن بر روی سیاهی جمهوری اسلامی دست بر می‌دارم «زهی خیال باطل» چرا که اصلاً فلسفه بنده در ادامه زندگی معنی‌دار این است که تا جایی که حقت را نداده‌اند باید بر در ظالم بکوبی و اگر کسی در را باز نکردند باز باید بکوبی و هر وقت خسته‌شدی بدان و آگاه باش که به یارو اجازه داده‌ای تا به تجاوز علیه حقوقت عادت کند.
خسته نباید شد از اینکه به همدیگر این آگاهی رو بدهیم که ما به عنوان بشر ایرانی حقوقی داریم که این حقوق را خیلی نمی‌دانند که دارند.
این البته مشکل اصلی من در این هفته نیست و برنامه این هفته قرار است قصه عشق باشد و عاشقی و از این حرف‌ها …
