سلام من کامبیز حسینی هستم، ولی اصلاً مهم نیست که کی هستم. امروز من هم من مثل باقی یک ایرانی هستم و خواهش میکنم بگذارید فارغ از شعارهای ناسیونالیستی امروز به ایرانی بودنم افتخار کنم.
تاریخ این روزها را ثبت کرده و الان تاریخ شده که مردم ایران روزی به خیابانها ریختند و جلوی گلوله ایستادند چرا که خواستار پرداخت حقوق معوقه زنان ایران زمین بودند.