مردم معترض چهارمحال و بختیاری روز یکشنبه ۳۰ آبان در اعتراض به پروژههای انتقال آب از این استان به سایر استانها در خیابانهای شهرکرد از جمله در مقابل استانداری تجمع کردند.
بر اساس ویدئوهایی که از تجمع امروز ضبط و منتشر شده است، یکی از معترضان با اشاره به اینکه مسئولان استان تا به حال صد بار وعده داده اما عمل نکردهاند، فریاد میزند: «این مردم دیگر از پا نمینشینند».
به گفته این معترض، ۳۰۰ روستا در چهار محال و بختیاری از بابت آب آشامیدنی در مضیقهاند.
علاوهبر این، مردم در این تجمع شعارهایی مانند «استاندار کجایی، باید بیرون بیایی»، «اینجا چهارمحاله، بردن آب محاله» و «امروز آبمان، فردا خاکمان را» سردادند.
با تغییر اقلیم و کاهش بارشها در سالهای اخیر، چهارمحال و بختیاری به بحران کمآبی گرفتار شده است. گزارشها حاکی است که دستکم ۲۰۰ شهر و روستا در این استان با تانکر آبرسانی میشود.
وعدههای عملی نشده از سوی مقامات از جمله ناقص ماندن طرح انتقال آب بن-بروجن که برای تامین آب نیمی از ساکنان استان طراحی شده، اعتراض مردم چهارمحال و بختیاری را در پی داشته است.
معترضان همچنین خواستار توقف پروژههای انتقال آب از جمله تونل بهشتآباد، گلاب و سد و تونل کوهرنگ ۳ شدند.
برخی از این تجمع کنندگان میگویند اگر قرار است آبی از این استان به استانهای کویری مانند اصفهان و یزد انتقال داده شود، فقط باید برای مصارف آشامیدنی باشد.
مقامهای چهارمحال و بختیاری در حالی پروژههای انتقال آب را در دستور کار قرار دادهاند که نیمی از مردم این استان در تامین آب آشامیدنی با مشکل روبهرو هستند و کشاورزان منطقه نیز با بحران کمآبی دستوپنجه نرم میکنند.
در همین حال، اصفهان نیز از ۱۷ آبان شاهد تجمع کشاورزان در اعتراض به قطع حقآبه و خشک شدن زایندهرود بود. این اعتراضها به تدریج با حمایت سایر اقشار گستردهتر شد، تا اینکه روز جمعه ۲۸ آبان بزرگترین تجمع روزهای گذشته با حضور هزاران نفر از مردم اصفهان برگزار شد.
در جریان این تجمع، بسیاری از مردم در بستر خشک زایندهرود شعارهای اعتراضی سر دادند.
به دنبال بحران کمآبی در بسیاری از مناطق ایران از جمله خوزستان که دسترسی به آب آشامیدنی را برای شهروندان با دشواریهای زیادی همراه کرده، همچنین وضعیت کشاورزی و دامداری و در کل معیشت خانوارهای این مناطق را با خطرات جدی مواجه کرده است، در تیرماه سال جاری نیز چند شهر در استان خوزستان شاهد اعتراضهای مردمی بود.
این اعتراضهای شبانه ابتدا از شهرهای شرقی خوزستان آغاز و در ادامه به سایر شهرها و حتی استانها کشیده شد.
مقامهای حکومتی در ایران بارها با اعلام کاهش بارندگی در سال ۹۹ و تداوم این وضعیت در سال جاری، خشکسالی را به عنوان علت اصلی بحران آبی در کشور عنوان میکنند.