کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران با استناد به گزارش‌هایی که از وخامت حال رضا شهابی در زندان حکایت دارد، مقامات قضایی جمهوری اسلامی را متهم ساخت که مانع رسیدگی پزشکی به او می‌شوند.
رضا شهابی عضو سندیکای کارگری ایران که در زندان رجایی شهر کرج به سر می‌برد در روزهای اخیر یک سکته خفیف مغزی را رد کرد، اما این پایان حادثه نبوده چرا که به گفته سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران، «علائم سکته جدید» در او دیده می‌شود.
کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران نیز روز پنج‌شنبه ۳۰ آذر با استناد به گزارش‌های این سندیکا در بیانیه‌ای عنوان کرد که آقای شهابی پس از سکته از رسیدگی پزشکی محروم مانده و نتوانسته در بیمارستان بستری شود.
این بیانیه با اظهارات هادی قائمی مدیر کمپین حقوق بشر در ایران همراه است که می‌گوید، «قوه قضاییه ایران هیچ حدی برای مجازات شهروندان ایرانی که به صورت صلح‌آمیز فعالیت می‌کنند قائل نیست».
وی افزوده است: «ما بارها می‌شنویم که زندانیان سیاسی از پیامد‌های اتفاق‌های غیرقابل بازگشت مانند محرومیت از دسترسی به امکانات درمانی در زندان، رنج می‌برند... اضافه بر این که در پرونده‌های بازداشت سیاسی روند قضایی شفاف وجود ندارد، دستگاه قضایی ایران از رسیدگی پزشکی به آنها هم خودداری می‌کند.»
در بیانیه کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران به مواردی از عدم رسیدگی پزشکی به این قبیل زندانیان اشاره می‌کند که به مرگ آنها منجر شده است از جمله محمد جراحی فعال کارگری که به دلیل تشدید سرطان خود در زندان تبریز مهر ۱۳۹۶ در گذشت. شاهرخ زمانی، هم یکی دیگر از فعالان کارگری است کهبه دلیل عدم دسترسی به امکانات درمانی مناسب پس از حمله قلبی در زندان رجایی شهر کرج درگذشت.
این بیانیه در ادامه از قول یک منبع مطلع از شرایط رضا شهابی عنوان می‌کند وی «قبل از سکته نیاز به دسترسی به درمان پزشکی داشت.» چرا که به «صورت مکرر دچار سردرد می‌شد، از بینی‌اش خون می‌آمد و جابه‌جا کردن سر، گردن و پاها برایش دشوار بود».
در گزارش سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران هم آمده که خانواده رضا شهابی در آخرین ملاقات با او دیده‌اند که «پلک چشم چپ وی بی‌اراده بسته شده و از آن اشک می‌ریزد، سمت چپ لب‌هایش کج شده، موقع راه رفتن پای چپ را روی زمین می کشد، نیمه چپ صورتش ورم کرده و بی حس است و در زیر چشمشش فرو رفتگی ایجاد شده است».
اتهام رضا شهابی «تبلیغ علیه نظام» و «تجمع و تبانی علیه امنیت ملی» عنوان شده است و بر این اساس دادگاه وی را به شش سال زندان محکوم کرده است. در این حال کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران از قوه قضاییه ایران خواسته که وی را فورا آزاد کند واجازه دهد تا او مراقبت‌های لازم پزشکی و درمانی را دریافت کند.
