یک مقام ارشد سازمان ملل روز سهشنبه، ۳۱ اردیبهشتماه، گفت که خطر استفاده از جنگافزار هستهای در جهان به بالاترین حد خود از زمان جنگ جهانی دوم رسیده است.
به گزارش خبرگزاری رویترز، این مقام سازمان ملل گفت که این یک موضوع فوری است که جهان باید آن را جدیتر بگیرد.
رناتا دوآن، مدیر مؤسسه تحقیقات خلع سلاح سازمان ملل، تأکید کرد که تمامی کشورهای دارای سلاحهای هستهای هماکنون با برنامههای نوسازی زرادخانههای اتمی خود سرگرم هستند و صحنه کنترل تسلیحاتی در حال تغییر است.
به گفته او، بخشی از علت این تغییر صحنه به خاطر رقابت راهبردی چین و ایالات متحده رخ داده است.
خانم رناتا دوآن افزود که در حال حاضر قراردادهای سنتی کنترل تسلیحاتی رو به تضعیف است و پیدایش شیوههای تازهای از جنگ و بهویژه افزایش گروههای مسلح و نیروهای بخش خصوصی و فناوریهای جدید خط و خطوط بین حالت تهاجمی و دفاعی را کمرنگ کرده است.
او در ژنو به خبرنگاران گفت به خاطر به بنبست رسیدن گفتوگوهای خلع سلاح طی دو دهه گذشته هماکنون ۱۲۲ کشور پیمان جدیدی را امضا کردهاند که هدف از آن منع کامل سلاحهای اتمی است.
به گفته این مقام سازمان ملل، گروهی از این کشورها به خاطر ناکامی از دستیابی به سلاحهای اتمی و گروهی دیگر به خاطر درک خطرات آن از این پیمان پشتیبانی میکنند.
مدیر مؤسسه تحقیقات خلع سلاح سازمان ملل در مورد این پیمان جدید اضافه کرد: «به نظر من این اقدامی صادقانه برای به رسمیت شناختن این خطر است و رسانهها به اندازه کافی به این موضوع نپرداختهاند که خطر جنگ هستهای به ویژه در برهه زمانی کنونی بسیار بالاست و خطر استفاده از سلاح هستهای به خاطر برخی عوامل که ذکر کردم، اکنون از زمان جنگ جهانی دوم در بالاترین سطح خود قرار دارد.»
پیمان منع سلاحهای هستهای که اکنون ۱۲۲ کشور از آن حمایت میکنند از حمایت کارزار بینالمللی برای نابودی تسلیحات هستهای (ICAN) نیز برخوردار است، کارزاری که در سال ۲۰۱۷ برنده جایزه نوبل صلح شد.
پیمان منع سلاحهای هستهای تا کانون ۲۳ تاییدیه قانونی از ۵۰ تاییدیه مورد نیاز برای رسمی شدن را دریافت کرده و از جمله آفریقای جنوبی، اتریش، تایلند، ویتنام و مکزیک آن را تأیید و تصویب کردهاند.
ایالات متحده، روسیه و دیگر کشورهای دارای تسلیحات اتمی بهشدت با این پیمان مخالفند.
کوبا نیز در سال ۲۰۱۸ به این پیمان پیوست، یعنی ۵۶ سال پس از آن که بحران ۱۳ روزه موشکی کوبا در خلال جنگ سرد، جهان را بیش از همیشه به جنگ اتمی نزدیک کرده بود.
خانم دوآن در پایان گفت که «جهان نباید خطر هستهای را دست کم بگیرد» و تأکید کرد که شورای امنیت سازمان ملل آن طور که باید به مدیریت این خطر «فوری» نپرداخته است.