راجر کورمن، کارگردان و تهیه‌کننده مشهور فیلم‌های تجاری کم‌هزینه و مستقل که فیلمسازان و بازیگران زیادی در آمریکا طی دهه‌ها به واسطه همکاری با او وارد عرصه سینما شدند، در ۹۸ سالگی درگذشت.
همسر و دختران آقای کورمن روز یکشنبه ۲۳ اردیبهشت با انتشار پیامی در شبکه ایکس (توئیتر سابق) اعلام کردند او روز پنج‌شنبه هفته گذشته در خانه شخصی‌اش در شهر سانتا مونیکا در ایالت کالیفرنیا درگذشت.
جولی، همسر آقای کورمن و دخترانش کاترین و مری در ادامه گفته‌اند که «فیلم‌های او انقلابی و شمایل‌شکنانه بود و روح یک عصر را تسخیر کردند».
کورمن در سال ۲۰۰۹ یک جایزه افتخاری مادام العمر اسکار را برای «تولید غنی فیلم و تربیت فیلمسازان» دریافت کرد.
او طی بیش از شش دهه فعالیت، بیش از ۳۰۰ فیلم تهیه و حدود ۵۰ فیلم را کارگردانی کرده بود. نخستین فیلم او در مقام کارگردان در سال ۱۹۵۵ ساخته شد.
کارهای او مملو از لحظات عجیب، جالب و دیوانه‌کننده بود. فیلم‌هایی موسوم به «درجه ب» (بی مووی) که به‌سرعت و با هزینه کم فیلمبرداری شدند و فقط تعداد انگشت‌شماری زیان‌ده بودند.
او همچنین یک «استعدادیاب» خبره قلمداد می‌شد و ستارگان بازیگری زیادی مانند جک نیکلسون، رابرت دنیرو، سیلوستر استالونه، ساندرا بولاک، تالیا شایر، ویلیام شاتنر، پیتر فوندا و دنیس هاپر طی همکاری با او وارد عرصه سینما شدند.
اما او بیشتر به خاطر پرورش کارگردانان معروف بود. کورمن فیلمسازان جوان آینده‌داری را استخدام کرد که می‌توانستند با بودجه‌ای کم کار کنند.
مارتین اسکورسیزی قبل از ساخت آثاری مانند «راننده تاکسی» و «گاو خشمگین»، فیلم « باکس‌کار برتا» (۱۹۷۲) را برای آقای کورمن کارگردانی کرد.
فرانسیس فورد کوپولا قبل از شاهکار «پدرخوانده»، «زوال عقل ۱۳» (۱۹۶۳) را به تهیه‌کنندگی راجر کورمن کارگردانی کرد.
جاناتان دمی قبل از رسیدن به شهرت از طریق کارگردانی فیلم «سکوت بره‌ها» کارگردان فیلم «دیوانه مبارزه» (۱۹۷۶) کورمن بود.
ران هاوارد نیز سال‌ها قبل از فیلم «ذهن زیبا» کارگردانی فیلم «دزدی بزرگ» (۱۹۷۷) را برای کورمن انجام داد. هر چهار فیلمساز برجسته یاد شده به اسکار بهترین کارگردانی رسیده‌اند.
همچنین پیتر باگدانوویچ فیلم «سفر به سیاره زنان ماقبل تاریخ» (۱۹۶۸) کورمن را قبل از ساخت «آخرین نمایش فیلم» کارگردانی کرد و جیمز کامرون چند سال قبل از شهرت به عنوان سازنده سری «ترمیناتور» طراح صحنه فیلم «نبرد فراتر از ستاره‌ها» (۱۹۸۰) کورمن بود.
راجر کورمن در سن ۹۰ سالگی هنوز پرکار بود.
این فعال حوزه سینما در سال ۲۰۱۰ طی مصاحبه‌ای گفته بود: «من معتقدم برای موفقیت سینمایی در درازمدت باید درک کنید که هم در یک هنر و هم در یک تجارت کار می کنید؛ مگر اینکه یک نابغه واقعی عرصه فیلمسازی مانند فدریکو فلینی یا اینگمار برگمان باشید.»
