چهل و سه سال پیش در چنین روزی، در دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۵۸، با دستور روح‌الله خمینی نطفه نهادی شکل گرفت که امروز بعد از بیش از چهار دهه یکه‌تاز حکم‌فرمایی بر ایران است؛ امپراطور بلامنازع نظامی، سکاندار سرکوب، مالک انحصاری مهم‌ترین بخش‌های اقتصاد کلان و فراتر از مرزهای ایران، ابزار نظام در پیشبرد اهداف منطقه‌ای و جنگ‌های نیابتی: سپاه پاسداران انقلاب اسلامی.
حالا امروز در تولد چهل و سه سالگی، مهم‌ترین محور بحث درباره این اَبَرنهاد نظامی-امنیتی-سیاسی-اقتصادی، خروج از فهرست تروریستی آمریکا یا باقی ماندن در آن است.
هنوز تصمیم قطعی آمریکا روشن نیست، اما گزارش‌ها از واشینگتن می‌گویند جو بایدن، رئیس‌جمهوری آمریکا، به مرور مصمم‌تر شده است که سپاه پاسداران را در فهرست سازمان‌های تروریستی دولت آمریکا حفظ کند.
حکومت ایران خواستار حذف این نیرو از فهرست سازمان‌های تروریستی است؛ درخواستی که اما با چالش‌های پرشماری در سطوح متفاوت روبروست. در حوزه سیاست و امنیتِ ایالات متحده، سپاه قوای مسلحی است متهم به کشتن نیروهای آمریکایی، در عرصه منطقه‌ای بازی‌گردان اصلی در بسیاری از جنگ‌های نیابتی و برای بخش عمده‌ای از افکار عمومی ایران، نماد سرکوب، ابزار حذف مخالفان، هزارتوی اقتصاد مافیایی و در میان سایر موارد، مسئول شلیک به هواپیمای مسافربری اوکراینی.
شاید همه این‌ها در کنار هزینه بالای سیاسی باعث شده تا به گزارش رسانه‌های غربی نگاه جو بایدن بیشتر و بیشتر به سوی نگه داشتن سپاه در لیست گروه‌های تروریستی بچرخد.
نتیجه باقی ماندن کلیت سپاه در این لیست چه خواهد بود؟ خروج آن چه تبعاتی خواهد داشت؟ آیا خروج سپاه از فهرست تروریستی برای جمهوری اسلامی تنها دارای ارزش نمادین است یا برای حکومت ما به ازای واقعی دارد؟ در این برنامه به این پرسش‌ها پاسخ می‌دهیم.
