از روزی که به ریاست قوه قضاییه رسید تا همین امروز، «مبارزه با فساد» کلیدواژه و شعار محبوب ابراهیم رئیسی بوده است. برای اثبات عزمش، نخستین «دانه‌درشت‌هایی» را هم که هدف گرفت، همکاران پیشین خودش بودند؛ نزدیکان سَلَفش در قوه‌ای که خود در تمام آن مدت، معاون اولش بود.
محاکمه اکبر طبری معاون رئیس سابق قوه قضاییه و از مهره‌های نزدیک به صادق لاریجانی به اتهام فساد، در کنار متهم شدن شمار دیگری از جمله غلامرضا منصوری قاضی سابق به دریافت رشوه، مساله «مبارزه با فساد» را تبدیل به بحث روز کرده است. اما به موازات آن، ماجرای دیگری هم به‌صورتی مشهود خونمایی می‌کند: جنگ قدرت.
ابراهیم رئیسی و صادق لاریجانی غیر از ریاست قوه قضاییه نقطه اشتراک مهم دیگری هم دارند؛ از هر دوی آن‌ها در مقاطع مختلف به‌عنوان یکی از گزینه‌های محتمل برای رهبری آینده جمهوری اسلامی نام برده شده است. پیش از آن‌ها هم نگاه‌ها به رئیس اسبق همان قوه، هاشمی شاهرودی بود.
انگیزه ابراهیم رئیسی از تمرکز بر پرونده‌های مربوط به دوران صادق لاریجانی - در حالی که خودش معاون اولش بود - چیست؟ این کارزار، همزمان با آغاز بی‌دست‌انداز ریاست یک متهم به فساد - قالیباف - بر قوه‌ای دیگر، تا چه حد سیاسی و چقدر برآمده از اراده حقوقی و قانونی است؟ نقش آیت‌الله علی خامنه‌ای در این بین چیست و کرسی او چه سهمی در این معادله دارد؟ در این برنامه به این نکات می‌پردازیم.
