ابعاد ماجرای سراوان هنوز دقیقاً روشن نیست و با آنچه از عملکرد جمهوری اسلامی می‌شناسیم و به‌ویژه با توجه به تجربه سال‌های اخیر، احتمالاً نباید در انتظار روشن شدنش باشیم.
آنچه می‌دانیم، جلوگیری سپاه است از عبور سوخت‌بران تنگدست از مرز سراوان، اعتراض آن‌ها و پاسخ گرفتن با گلوله. آنچه به‌گوش می‌رسد اظهارات ضد و نقیض مقامات است و تکذیب‌هایی که به‌دست رادیو فردا رسیده است.
جمهوری اسلامی ادعا می‌کند دو نفر کشته شده‌اند. شاهدان به ما می‌گویند تعداد بیش از این‌هاست و ابعاد وسیع‌تر؛ هرچند تایید آن به‌خاطر محدودیت‌ها و قطع اینترنت و فضای به‌شدت امنیتی برای هیچ منبع مستقلی ممکن نیست.
مقامات حکومتی ادعا کرده بودند مرزبانان پاکستان بر سوخت‌بران معترض آتش گشودند و دست‌کم یکی را کشتند. مقامات پاکستان به ما می‌گویند چنین ادعایی را رسما تکذیب می‌کنند. می‌گویند هیچ گلوله‌ای از سلاح پاکستانی‌ها آتش نشده است.
آنچه می‌دانیم کشیده شدن اعتراض و اعتصاب از شهری به شهر دیگر است؛ از سراوان تا زاهدان، ایرانشهر، قلعه بید، سرجنگل، میرجاوه، خاش، شور... آنچه نمی‌دانیم، عاقبت معترضان است؛ با رجوع حکومت به اقدامی که گویا تبدیل به نقشه راهش شده در خاموش کردن اعتراضات: خاموشی اینترنت.
اعتراضات سیستان و بلوچستان را چگونه باید واکاوی کرد؟ جنس چنین اعتراضاتی در فضای ملتهب ما‌‌ه‌ها و سال‌های اخیر چگونه باید ارزیابی کرد؟ دورنمای این حرکات اعتراضی را در آینده قابل پیش‌بینی چطور؟
در این برنامه به چنین موضوعاتی می‌پردازیم.
