مگر در آن جعبه چیزی سیاه‌تر از شلیک «تصادفی» و بر اثر «خطای انسانی» سپاه به یک هواپیمای مسافربری با دو موشک پی در پی و ۱۷۶ قربانی، می‌تواند وجود داشته باشد؟
این بخش را حکومت پذیرفته است. حالا که پذیرفته، علت پافشاری بر خارج نشدن جعبه سیاه پرواز شماره ۷۵۲ چه می‌تواند باشد؟
سیر اطلاع‌رسانی جمهوری اسلامی درباره سرنگون کردن هواپیمای خطوط اوکراین از همان ابتدا تا به امروز به خودی خود آن‌قدر درهم‌تنیده با ابهام و اطلاعات نادرست بود که برای دامن زدن به تردیدها کفایت می‌کرد.
اصرار اولیه بر نقص فنی، روایات متناقض از نحوه سرنگونی، انداختن بولدوزر بر بقایای هواپیما و مشابه آن، دستمایه تردیدهای بسیاری درباره واقعیت ماجرا شد.
اما حالا وقتی با قبول مسئولیت سرنگونی با شلیک دو موشک، همچنان اصرار بر عدم تحویل جعبه سیاه است، تردیدها رنگ تازه‌ای گرفته و با توجه به اطلاعات موجود، پای پرسش‌های دیگری را به میان کشانده است.
میان اصابت موشک اول پدافند سپاه با دومی ۲۳ ثانیه فاصله بود.
یک سناریو این است که خلبان با اصابت همان موشک اول جانش را از دست داده و فرصتی برای تماس با برج مراقب نیافته باشد.
ولی برخی می‌گویند سناریوی دیگری هم می‌توان متصور شد؛ این‌که در فاصله زمانی بین دو اصابت، مکالمه‌ای میان هواپیما و برج مراقبت، شکل گرفته باشد.
اگر این سناریو واقعیت داشته باشد، جعبه سیاه می‌تواند گویای چه ناشنیده‌هایی از این ۲۳ ثانیه باشد؟ آیا امکانی برای جلوگیری از سرنگونی وجود داشته است؟
از سوی دیگر، بنا بر اعلام رسمی تقاضای اولیه مجوز پرواز از سوی خلبان در ساعت ۰۵:۱۳ ارسال شده است. اما به گفته سازمان هواپیمایی کشوری، درهای این هواپیما در ساعت ۰۵:۴۹ بسته شده است.
آیا در هواپیما طی این ۳۶ دقیقه و پس از تقاضای مجوز همچنان باز بوده است؟ اگر بوده، چرا؟ آیا بسته بوده و دوباره باز شده است؟ اگر آری، به چه دلیل؟ آیا جعبه سیاه می‌تواند روایتی ناشنیده، از این ۳۶ دقیقه در دل داشته باشد؟
تا لحظه پخش این برنامه، جمهوری اسلامی هنوز پاسخی به این پرسش‌ها نداده‌است. از همین‌رو در برنامه‌ای که می‌شنوید، با حضور کارشناسان هوانوردی و نظامی که با پروتکل‌های متداول پرواز، جنبه‌های نظامی و تسلیحاتی و ابعاد فنی ماجرا آشنا هستند، به دنبال پاسخ این پرسش هستیم: آیا چیز سیاه‌تری می‌تواند در آن جعبه ثبت شده باشد؟
