برای بعضی‌ها مایه غرور ملی است، برای شماری دیگر خائن به ارزش‌های نظام؛ و برای بخشی دیگر از ایرانیان تنها خشتی دیگر در بنای حکومت و سیاست‌ورزی ریاکار.
محمد جواد ظریف در راس دیپلماسی خارجی نشسته، اما دیربازی است مواضعش درباره آزادی و حقوق بشر و سیاست داخلی و معیشت، حاشیه پهناورتری می‌یابد؛ هنگامی که می‌گوید کسی به خاطر ابراز نظر در ایران زندانی نیست، وقتی می‌گوید بهایی بودن در ایران جرم نیست و یا وقتی در واکنش به تحریم‌ها می‌گوید: «دوام می‌آوریم». گاهی هم از دیگر سو برای شماری، رنگ انقلابی و ملی‌گرایی می‌گیرد؛ وقتی نطقی آتشین درباره جنگ هشت‌ساله سر می‌دهد یا در مذاکرات اتمی – بنا بر گفته‌ها – رو به طرف اروپایی می‌گوید «هرگز یک ایرانی را تهدید نکن!».
اما این روزها به خاطر هیچ‌یک از این فراز و نشیب‌ها نیست که نامش بر سر زبان‌هاست. نامش در خبرهاست چرا که روند رسیدگی به استیضاح احتمالی‌اش از سوی رقبای اصولگرایش از این هفته در مجلس شورای اسلامی آغاز می‌شود.
این استیضاح به چه معناست و از لحاظ سیاسی از چه ثقلی برخوردار است؟ جایگاه ظریف در عرصه سیاسی امروز ایران کجاست؟ خائن، خادم یا ریاکار و مهره‌ای کاربردی، لایه‌های مختلف ایرانیان درباره ظریف چه فکر می‌کنند؟ در این برنامه به این پرسش‌ها می‌پردازیم.
