در پی انتشار ویدئویی کوتاه از مرتضی طلایی، فرمانده بازنشسته نیروی انتظامی در کانادا، هشت سازمان حقوق بشری در بیانیه‌ای از حضور «چهره‌های ناقض حقوق بشر ایران در کانادا» ابراز نگرانی کردند و از نخست وزیر این کشور خواستند تا از پذیرش فرماندهان سابق سپاه و سایر ناقضان حقوق بشر در کانادا خودداری کند.
انتشار ویدئویی از مرتضی طلایی در هفته اول بهمن که در حال ورزش در باشگاهی ورزشی در کانادا مشاهده می‌شود، باعث واکنش‌های بسیاری از سوی کاربران شبکه‌های اجتماعی شد.
در واکنش به انتشار این ویدئوی کوتاه که ظاهرا مربوط به زمانی پیشتر است، آقای طلایی خود در ویدئویی در حالی که بر روی پل طبیعت تهران دیده می‌شود، رو به دوربین به نوعی موضوع مهاجرت و زندگی در کانادا را تکذیب می‌کند.
اما پس از انتشار عکس‌ها و ویدئوهای واضح‌تری از صحنه تمرین ورزشی او در کانادا در پی این تکذیب، فرمانده سابق تهران بزرگ در گفت‌وگو با تارنمای خبری «دیده‌بان ایران»، هدف منتشرکنندگان این ویدئو را «بی‌اعتبار کردن افرادی عنوان کرد که در میان مردم دارای اعتبار هستند».
او در ادامه افزود: «مگر مسئله شخصی افراد باید در فضای رسانه‌ای به آن پرداخته شود؟ چرا باید در فضای رسانه من بیایم بگویم که به فلان سفر رفتم یا نرفتم؟ اصلا من صد تا سفر رفتم باید پاسخگو باشم؟ من دارم زندگی خودم را می‌کنم؛ شما باید جواب بدهید که زندگی شخصی افراد به چه کسی مربوط است؟»
این اظهارات منجر به واکنش‌های بیشتر در شبکه‌های اجتماعی شد و برخی از کاربران از تجربه‌های نقض حریم خصوصی‌شان در زمان فرماندهی آقای طلایی در تهران گفتند، از جمله عملکرد گشت ارشاد در بازداشت زنان و دختران، ورود بی‌اجازه ماموران به خانه‌های آن‌ها برای جمع‌آوری ماهواره و یورش ماموران به مهمان‌های آن‌ها با طرح اتهاماتی چون «مهمانی مختلط».
در همین رابطه هشت سازمان حقوق بشری ایرانی در بیانیه‌ای که روز جمعه، ۱۵ بهمن، منتشر کردند، ورود آزادانه شخصی مانند مرتضی طلایی را حاوی «پیامی خطرناک» و «توهین به ایرانیانی دانستند که به دنبال پناهندگی‌های موجه در کانادا هستند».
این سازمان‌های حقوق بشری در ادامه از دولت کانادا خواستند که «اقدامات فوری برای حفظ تعهد به قوانین شناخته‌شده بین‌المللی حقوق بشر اتخاد کند و به ناقضان این حقوق هشدار دهد که مصونیت از مجازات در کشور خود، به معنای معافیت از مجازات در خارج از کشور نیست».
در ادامه این بیانیه همچنین با اشاره به پیشینه «دستگیری‌های دسته‌جمعی، ضرب و شتم و شکنجه» در زمان فرماندهی آقای طلایی در تهران از جمله کشته شدن زهرا کاظمی، شهروند ایرانی کانادایی در اثر شکنجه شدید در این دوران از دولت کانادا خواسته شده تا درباره پرونده مرتضی طلایی تحقیق کند و همچنین آمده که سازمان‌های حقوق بشری «نقض‌های عدم تحمل و بی‌رحمی طلایی» را مستند کرده‌اند.
این هشت سازمان در ادامه خطاب به رئیس جمهور کانادا گفته‌اند که «این کشور نباید یک پناهگاه امن برای تحت تعقیب‌هایی مانند مرتضی طلایی باشد» و ناقضان حقوق بشر نباید در کارزار نخست وزیر به اصطلاح «همگان خوش آمدند» قرار بگیرند.
سازمان‌های حقوق بشری امضاکننده این بیانیه «بنیاد عبدالرحمن برومند»، «مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران»، «سازمان حقوق بشر ایران»، «بنیاد سیامک پورزند»، «سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان»، «انجمن حمایت از حقوق بشر آذربایجانی‌ها در ایران»، «ایمپکت ایران» و «همه با هم علیه مجازات اعدام» هستند.
مرتضی طلایی متولد ۱۳۳۷ سرتیپ دوم بازنشسته نیروی انتظامی است که سابقه فرماندهی سپاه کاشان و فرمانده نیروی انتظامی مازندران، اصفهان و تهران بزرگ را در پرونده دارد.
او از سال ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۵ فرمانده انتظامی تهران بزرگ بود و نقش اساسی در سرکوب و پایان دادن به اجتماعات اعتراضی تعداد قابل توجهی از مردم تهران در سالگرد حمله به کوی دانشگاه تهران را داشت.
آقای طلایی در اردیبهشت ۱۳۸۵ فرمان آغاز گشت ارشاد در سطح تهران را صادر کرد.
او پس از بازنشستگی نماینده سومین دوره و نایب رئیس چهارمین دوره شورای شهر تهران از سال ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۶ شد و در سال ۱۳۹۲ ریاست ستاد انتخاباتی محمدباقر قالیباف در انتخابات ریاست جمهوری را بر عهده گرفت.
