سازمان جهانی هواشناسی در تازه‌ترین گزارش خود از رکورد جدید در غلظت گازهای گلخانه‌ای جو زمین در سال ۲۰۲۰ خبر داد.
به رغم کاهش ۳.۳ درصدی تولید گازهای گلخانه‌ای در جهان طی سال گذشته به خاطر محدودیت‌های اجتماعی ناشی از شیوع کرونا، غلظت این گازها در اتمسفر با شتابی بیشتر از متوسط سالانه یک دهه گذشته افزایش یافته است.
بر اساس این گزارش که روز دوشنبه سوم آبان در سایت سازمان جهانی هواشناسی منتشر شد، غلظت دی‌اکسید کربن در جو طی سال گذشته میلادی به ۴۱۳.۲ جزء در میلیون واحد رسیده است که معادل ۱۴۹ درصد سطح دوران پیشاصنعتی است.
غلظت متان و نیتروز اکسید در جو نیز به ترتیب ۲۶۲ درصد و ۱۲۳ درصد سطح دوران پیشاصنعتی در سال ۱۷۵۰ است.
اگرچه انتشار گازهای گلخانه‌ای در سال گذشته میلادی به خاطر محدودیت‌های اجتماعی به‌طور موقت کاهش یافته، اما منجر به کاهش غلظت این گازهای عامل گرمایش زمین نشده است.
ایران از لحاظ انتشار گازهای گلخانه‌ای مقام ششم جهان را دارد و آخرین آمارهای «پروژه جهانی کربن» نشان می‌دهد تولید گازهای گلخانه‌ای ایران در سال ۲۰۱۹ حدود ۷۸۰ میلیون تن بوده که نسبت به سال ۲۰۱۶ که توافق جهانی تغییرات اقلیمی پاریس امضا شد، نه تنها کاهش نیافته، بلکه بیش از ۲۰ درصد نیز افزایش یافته است.
مصرف مازوت در نیروگاه‌های برق ایران از سال ۹۶ تا ۹۹ تقریبا ۴۲ درصد رشد داشته و مصرف گازوئیل در این بخش نیز بیش از دو برابر شده است. مصرف گاز ایران نیز طی این دوره افزایش چشمگیری داشته و لذا انتظار می‌رود در سال گذشته نیز انتشار گازهای گلخانه‌ای ایران روند صعودی داشته باشد.
ایران از معدود کشورهای جهان است که تولید گازهای گلخانه‌ای آن طی چند سال گذشته همواره رشد داشته است.
انتشار گزارش سازمان جهانی هواشناسی در آستانه اجلاس جهانی پیمان اقلیمی پاریس انجام شده و هشداری به جامعه جهانی است که وضعیت گازهای گلخانه‌ای جهان بحرانی است و اگر کشورها تدابیر لازم را اتخاذ نکنند، حفظ سطح رشد گرمایش زمین در محدوده ۱.۵ تا دو درصد نسبت به دوران پیشاصنعتی غیرممکن خواهد بود.
این گزارش می‌گوید که فقط نیمی از گازهای گلخانه‌ای تولیدی جهان توسط عوامل طبیعی جذب شده و بقیه راهی جو می‌شود.
بر اساس این گزارش، به رغم کاهش میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای در جهان طی سال ۲۰۲۰، انتشار این گازها در سال جاری دوباره روند صعودی داشته است.
در این میان خبرگزاری رویترز نیز با پوشش گزارش سازمان جهانی هواشناسی می‌نویسد تاکنون کشورهای ثروتمند جهان در تحقق برنامه اختصاص سالانه ۱۰۰ میلیارد دلار برای کشورهای فقیر به منظور مبارزه با تغییرات اقلیمی ناموفق بوده‌اند.
بسیاری از کشورهای غربی و حتی عربستان متعهد شده‌اند که تا سال ۲۰۵۰ تولید گازهای گلخانه‌ای را به صفر برسانند، یعنی تنها به میزانی انتشار گازهای گلخانه‌ای داشته باشند که توسط عوامل طبیعی جذب شده و راهی جو نشود.
با این‌حال، رویترز می‌نویسد طبق برآوردها، برای رسیدن به این هدف در کل جهان، نیاز به سرمایه‌گذاری سالانه به میزان دو تا سه درصد اقتصاد جهانی است.
