سپاه پاسداران انقلاب اسلامی خبر کشته شدن عباس نیلفروشان، معاون عملیات این نیروی نظامی جمهوری اسلامی، را تأیید کرده است.
عباس نیلفروشان بعدازظهر جمعه ششم مهر در حمله هوایی اسرائیل به منطقه «ضاحیه»، در حومه جنوبی بیروت، پایتخت لبنان کشته شد؛ همان حمله‌ای که به کشته شدن حسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله لبنان، و شمار دیگری از فرماندهان این گروه انجامید؛ گروهی که از سوی جمهوری اسلامی حمایت و از سوی آمریکا، تروریستی شناخته می‌شود.
عباس نیلفروشان کیست؟
عباس نیلفروشان، زاده سال ۱۳۴۵ اصفهان است. او در سال ۱۳۵۹ ابتدا به نیروی بسیج و سپس به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوست.
آقای نیلفروشان در جنگ ایران و عراق شرکت داشت. او در سال ۱۳۸۴ به عنوان معاون عملیات سپاه پاسداران برگزیده شد و تا سال ۱۳۸۶ در این سمت بود.
عباس نيلفروشان در سال ۱۳۸۹ ریاست دانشکده فرماندهی و ستاد سپاه پاسداران را بر عهده گرفت؛ سمتی که تا سال ۱۳۹۳، عهده‌دار آن بود.
او همچنین جانشینی قرارگاه امام حسین و جانشینی معاونت عملیات سپاه را در کارنامه خود داشت.
جانشین محمد رضا زاهدی
عباس نیلفروشان در سال ۱۳۹۸ به عنوان معاون عملیات کل سپاه پاسداران برگزیده شد. او در حکمی که از سوی حسین سلامی، فرمانده سپاه پاسداران صادر شد، جانشین محمدرضا زاهدی در این سمت شد؛ درجه‌داری که از فرماندهان ارشد نیروی قدس سپاه پاسداران شد و ۱۳ فروردین ۱۴۰۳ در حمله هوایی منتسب به اسرائیل به کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در دمشق، پایتخت سوریه، کشته شد.
تحریم‌های آمریکا
وزارت داریی ایالات متحده آمریکا، عباس نیلفروشان را در سال ۱۴۰۱ و در پی اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» به‌دلیل نقشی که به شکل مستقیم در سرکوب معترضان آن سال و پیش از آن داشت، تحریم کرده بود.
تلویزیون جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۹۹عباس نیلفروشان را به عنوان «رفیق قاسم سلیمانی»، فرمانده پیشین نیروی قدس سپاه پاسداران، معرفی کرد که در ۱۸ دی‌ماه سال ۱۳۹۸ در حمله پهپادی آمریکا به خودروی حامل او و همراهانش در محوطه فرودگاه بین‌المللی بغداد، پایتخت عراق، کشته شد.
نیلفروشان در مصاحبه با تلویزیون رسمی گفته بود که اسرائیل توان تهدید علیه ایران را ندارد.
کمک به گروه‌های نیابتی جمهوی اسلامی
رسانه‌‌های نزدیک به حکومت ایران از نقش عباس نیلفروشان در کمک به گروه‌های نیابتی جمهوری اسلامی به ویژه حزب‌الله لبنان نوشته‌اند.
بنا بر گزارش‌ها، او حضوری فعال در برنامه‌ریزی نظامی و دیپلماتیک برای گروه‌های نیابتی جمهوری اسلامی داشت، از جمله این‌که در هماهنگی میان این گروه‌ها، نقش محوری ایفا می‌کرد.
