تاریخ پرحادثه دانشجویان ایران
۱۶آذر سال ۱۳۳۲ سه دانشجوی دانشگاه تهران، احمد قندچی، آذر شريعت رضوی و مصطفی بزرگ نيا کشته شدند. دانشجویان به دلیل سفر ریچارد نیکسون، معاون رییسجمهوری آمریکا، دست به اعتراض زده بودند.
.
دانشجویان در سال ۱۳۵۷ در خط مقدم انقلابیون هستند.
«دانشجویان پیرو خط امام» و چپ سفارت آمریکا در تهران را روز ۱۳ آبان ۱۳۵۸ اشغال میکنند و دیپلماتهای آمریکایی را به مدت ۴۴۴ روز به گروگان میگیرند.
دانشجویان گروگانگیر، بعدها به هسته مرکزی اصلاحات در ایران تبدیل شدند. عباس عبدی یکی از دانشجویان به خاطر انتشار یک نظر سنجی که برپایه آن ۷۴ درصد ایرانیان خواهان رابطه با آمریکا بودند خود به زندان افتاد.
احمد باطبی، به دلیل در دست گرفتن یک پیراهن خونی که تصویر آن در مجله اکونومیست چاپ شد، دستگیر و به اعدام محکوم شد. این حکم پس از آن به ۱۵ سال حبس کاهش پیدا کرد.
در بیستم آذر ماه ۱۳۸۵ شماری از دانشجویان دانشگاه امیر هنگام سخنرانی محمود احمدینژاد، رییسجمهوری ایران، دست به اعتراض زده و علیه وی شعار دادند.
چند دانشجوی دانشگاه اصفهان در اعتراض به برخوردهای صورت گرفته با دانشجویان در دی ماه سال ۸۶ دست به اعتصاب غذا زدند.
دانشجویان برای غذا هم دست به اعتراض میزنند. در دیماه سال ۸۶ دانشجویان دانشگاه تهران بار دیگر نسبت به وضع غذای خود اعتراض کردند.
دانشجویان برای آزادی هم تجمع میکنند: این بار چپها
دانشویی که حامی سیاست دولت است گاهی چهره میپوشاند.
دانشجوی منتقد نیز گاهی نقاب میزند.
دانشگاه «سنگر آزادی» در دوره انقلاب
دانشگاه پس از انقلاب هم «سنگر آزادی» است.
برخی از دانشجویان خواستار تصفیه همکلاسیهای خود هستند.
برخی دیگر دانشجویان خواهان آزادی همکلاسیهای خود هستند.