پارادوکس با کامبیز حسینی؛ در مذمت حال نداشتن یک نسل!

ممد آقا! اینجوری نباشد که خلاصه بشینیم صبح تا شب زانوی غم در بغل بگیریم. چون دنیا نه جای زانوی غم هست و نه ارزشش رو داره! علتش هم اینه که وقتی شما نشستی یه گوشه و زانوی غم به بغل گرفتی، بقیه دارن حرکت می‌کنند! ما نسل اونجوری بودیم، شما نسل اونجوری نباش!‌