پارادوکس با کامبیز حسینی؛ دنیا همین قدر کشکی کشکی است!

دلت می‌خواهد قدرتی باشد تا به جای تو پاسخ بدهد، دلت می‌خواهد زوری باشد بالای سر آنکه دلت را شکسته، دلت می‌خواهد قدرتی باشد که از تو قدرتمند‌تر باشد. آن‌جایی که دیگر مغز کار نمی‌کند، آن‌جایی که دیگر زورت نمی‌رسد، آن‌جایی که با خود می‌گویی: «نمی‌شود دنیا همین‌قدر کشکی کشکی باشد».