شماری از مادران و وابستگان کشته‌شدگان چهار دهه پس از انقلاب ۵۷ در بیانیه‌ای اعلام کردند سرکوب‌های اخیر معترضان در ایران، «مصداق بارز جنایت علیه بشریت» است و آنها در مقابل آن، «ساکت» نخواهند نشست.
در این بیانیه آمده «فرزندان ما در ایران برای برخورداری از آزادی و زندگی انسانی به خیابان می‌آیند و توسط نیروهای حکومتی به قتل می‌رسند.»
امضاکنندگان این بیانیه، پاسخ حکومت به تازه‌ترین مورد اعتراض‌‌ها در ایران را که در واکنش به بالا رفتن قیمت بنزین شکل گرفت، «شلیک مستقیم گلوله و خفه کردن صدای‌شان با قطع ارتباط آنها با دنیا از طریق قطع اینترنت« عنوان کرده‌اند.
آنها نوشته‌اند: «متاسفانه در این اعتراضات صدها نفر به قتل رسیدند و چند هزار نفر بازداشت شدند و هم اکنون زیر شکنجه هستند و حتی به کودکان زیر ۱۸ سال نیز رحم نکرده و بیش از ده کودک کشته شدند.»
این مادران با تاکید بر اینکه «ما مادران ساکت نمی‌نشینیم»، افزوده‌اند: «به گمان ما این جنایت مصداق بارز جنایت علیه بشریت است و باید عوامل مستقیم آن را در دادگاه‌های بین‌المللی و علنی به پاسخ‌گویی بکشانیم تا بتوانیم جلوی تکرار این جنایت‌ها را بگیریم.»
امضاکنندگان بیانیه هم‌چنین خواستار اعزام کمیسر عالی حقوق بشر و گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل به ایران و تشکیل کمیته حقیقت‌یاب برای بررسی ابعاد فاجعه و اعلام دقیق تعداد کشته‌شدگان، زخمی‌ها و بازداشت‌شدگان و «شناسایی عوامل دست‌اندرکار در این جنایت» شده‌اند.
آنها نوشته‌اند: «ما مادران و خانواده‌های داغدیده که در طی ۴۰ سال فرزندان‌مان جان خود را در راه آزادی و برقراری عدالت از دست داده‌اند، از مردم شریف و آزاده ایران و جامعه بین‌المللی می‌خواهیم که روز ۵ دی‌ماه، مصادف با چهلمین روز کشته شدن فرزندان‌مان، را روز بین‌المللی ادای احترام به قربانیان آبان‌ماه اعلام کرده و با برگزاری مراسم یادبود، یک دقیقه سکوت کنیم.»
این بیانیه که روز جمعه ۲۲ آذر منتشر شده را از جمله ناهید شیربیشه، مادر پویا بختیاری، از قربانیان آبان ۹۸، شهناز اکملی و مادر مصطفی کریم بیگی و شهین مهین‌فر، مادر امیرارشد تاج‌میر، دو تن از قربانیان جنبش سبز در سال ۱۳۸۸ در ایران امضا کرده‌اند.
منصوره بهکیش که شش نفر از اعضای خانواده خود را در اعدام‌های دهه ۶۰ از دست داده، اکرم نقابی، مادر سعید زینالی، از قربانیان اعتراض‌های دانشجویی سال ۷۸ و گل‌جهان اشرف‌پور، مادر اکبر محمدی، فعال دانشجویی که مرداد ۸۵ در زندان جان باخت نیز از دیگر امضاکنندگان این بیانیه هستند.
مقام‌های جمهوری اسلامی شمار دقیق کشته‌شدگان اعتراض‌های اخیر را اعلام نمی‌کنند و بازداشت‌ها در این زمینه نیز کماکان در شهرهای مختلف ایران ادامه دارد.